ΚΑΘΑΡΣΙΣ
.
Ένιωσα ξαφνικά πως μόνο η Θάλασσα μπορούσε να με σώσει.
Να με καθάρει, να με λυτρώσει.
Επέστρεψα κοντά της.
Γυμνώθηκα, κι ετοιμάστηκα να βουτήξω...
@>---------<@
'
@>-----<@
.
@>---<@
.
@>-<@
.
...ήταν βρώμικη...
Video clip music: "West, Across The Sea" by Vangelis ("Oceanic", 1996)
.
.
12 σχόλια:
Όμορφη μερα σου ευχομαι *Γάτουλη;;
Ξυπόλητη
"Απ'τη ζωή μου όταν περνάς,
μια καλημέρα μην την ξεχνάς"
Καλημερα Μιλτο. Χάθηκες. Λες να έμεινες ξαπλωμένος στην παραλία;
Με την πατρίδα τους δεμένη στα πανιά και τα κουπιά στον άνεμο κρεμασμένα
οι ναυαγοί κοιμήθηκαν ήμεροι σαν αγρίμια νεκρά μέσα στων σφουγγαριών τα σεντόνια
Αλλά τα μάτια των φυκιών είναι στραμμένα στην θάλασσα..
(Νίκος Γκάτσος, Αμοργός)
υπέροχος ουρανός σήμερα, δεν βρίσκεις;
Καλημέρες..
Έλα στο δικό μου το νησί της καθαρής καρδιάς..., Μαύρε Γάτε!
MYRIAM,ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΞΑΝΤΛΗΣΕΙ;
Μιλτιάδη, ποιός ζητά, ποιός θέλει ποιος τολμά ποτέ να ονειρευτεί την Εξάντληση της Θάλασσας;
Δεν εξαντλείται εκείνη, παρά μόνο μένει και μαγεύει, κατοικεί κι εξαπλώνεται.Πνίγει και λυτρώνει..
Ευμενίζει και καταριέται..Κι αφήνει εμάς ασάλευτους να χάσκουμε με δέος στο πέρασμά της.
Ετσι ορίζεται και το "Υψηλό" στην αισθητική του Καντ...
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΒΡΩΜΙΚΗ ..ΑΥΤΟΚΑΘΑΡΙΖΟΤΑΝΕ..
ΔΕΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ!!
http://brexmother1.blogspot.com/2007/09/blog-post_03.html
Είναι ένας στίχος του Σεφέρη...Μυριαμ.Το ποτάμι καταλήγει στην αγκαλιά της θάλασσας. Η θάλασσα που καταλήγει;
μμ δεν τα ξέρω όλα Μιλτιάδη..Ουτε ηθελα να υποννοήσω κάτι τετοιο.. H Θάλασσα σκεπάζει στεριές και αρνείται να καταλήξει.
;)
xx
Καλησπέρα όμορφη παρέα. Χάθηκα γιατί τρέχω για μια σημαντική απόφαση... Μού άρεσε πολύ ο ποιητικός σας διάλογος, Μύριαμ, αλλά δεν είμαι εγώ αυτός που αποκαλείς "Μιλτιάδη"- όχι ότι έχει σημασία...
Καλό βράδυ, καλό Σ-Κ
Δημοσίευση σχολίου