ΦύΓΕ ΝΟέΜΒΡΗ

Έχω έναν Νοέμβρη στην καρδιά μου

και δεν τον θέλω, δεν τον θέλω 

~Ν~

Τρυπώνει στ’ ανοιχτά παράθυρά μου 

μολύνει μου το αίμα μου 

σκοτώνει τη χαρά μου- 

έχω έναν Νοέμβρη στα όνειρά μου 

και δεν τον θέλω,

δεν τον θέλω 

<μ<

 "November has tied me - To an old dead tree 

Get word to April - To rescue me" Tom Waits

μετά τη βροΧή

Όταν το αίμα θα το έχει ξεπλύνει η βροχή,

θα είναι σαν να μην υπήρξε;

Όταν τον πόνο θα τον έχει ξεπλύνει ο χρόνος, 

θα είναι σαν να μην υπήρξε;

Όταν εμένα θα μ'έχει ξεπλύνει το τίποτα, 

θα είναι σαν να μην υπήρξα;

<μ<

100 χρόνια Ελευθερίας

Γιορτάζουμε σήμερα τα 100 χρόνια Ελευθερίας της Θεσσαλονίκης μας, της Μακεδονίας μας. 

Στους δύσκολους και σκαιούς καιρούς που ζούμε, ας είναι το παράδειγμα όλων εκείνων που μόχθησαν, αγωνίστηκαν, σκοτώθηκαν, για τη δική μας Ελευθερία, ας είναι φωτεινό παράδειγμα για όλους εμάς τους έσχατους, για να μπορέσουμε - ίσως- κάποτε ν ' απελευθερωθούμε και πάλι, με ΑΡΕΤΗ και με ΤΟΛΜΗ, από τον κακό μας εαυτό, αυτή τη φορά. 

<μ<

 ΥΓ: Είναι άραγε τυχαίο, που οι περισσότεροι νεο-Έλληνες προτιμούν το "δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβάμαι τίποτα, είμαι λεύτερος" από το "θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία;"

ΕΞάΓΡΑΜΜΟ 11, Τ'άι, Ειρήνη

Έχεις χωρίσει ποτέ; Με δική σου απόφαση; Είναι κάποιες στιγμές που κάτι σπάει μέσα σου, και η απογοήτευση για όσα συμβαίνουν γύρω σου γίνεται άγριος θυμός, και η θλίψη για όσα συμβαίνουν γύρω σου γίνεται βαθιά αηδία, και τότε ο προβληματισμός για συντηρητικές λύσεις γίνεται χαμένος χρόνος και σπαταλημένη ενέργεια, και η σκέψη για φυγή γίνεται άγρια, επιτακτική επιθυμία. Απόψε ήταν για μένα μια τ

έτοια στιγμή. Κι η πολυαγαπημένη μου γκόμενα, ο παιδικός μου έρωτας και η βαθιά λατρεία της ζωής μου, που δεν μπορώ χωρίς αυτήν, αλλά που δεν την αντέχω πια, λέγεται "Ελλάδα".

Κάνω πάρα πολύ καιρό να πάρω μια σημαντική απόφαση, το εξετάζω απ' όλες τις πλευρές, το αφήνω να ωριμάσει, αργά, βασανιστικά, αλλά άπαξ και την πάρω, είμαι βράχος στην εφαρμογή της.

εξάγραΜΜο 11 "Τ'άι, Ειρήνη"

εννιά στην τρίτη θέση: 

"Δεν υπάρχει πεδιάδα που να μην ακολουθείται από πλαγιές

ούτε πηγαιμός ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ.

Αυτός που παραμένει καρτερικός στον κίνδυνο

είναι αθώος.

Μη δυσανασχετείς με αυτήν την αλήθεια.

Να χαίρεσαι με την καλοτυχία σου."

Όλα στη γη υπόκεινται σε Αλλαγές. Την ευημερία ακολουθεί η κατάπτωση: αυτός είναι ο αιώνιος Νόμος. Πράγματι, το κακό μπορεί να παρεμποδιστεί προσωρινά, αλλά όχι και να εξοβελιστεί για πάντα. Συνεχώς επιστρέφει. Ίσως αυτή η άποψη να μάς μελαγχολεί, αλλά δεν θα έπρεπε. Η σκοπιμότητά της είναι να μάς εμποδίζει να πέφτουμε σε πλάνες όταν, τελικά, έρχεται η καλή τύχη. Έχοντας συνεχή επίγνωση του κινδύνου, παραμένουμε καρτερικοί. Τύχη για τον άνθρωπο είναι η εσωτερική του φύση να είναι ισχυρότερη και πλουσιότερη από οποιαδήποτε εξωτερική εύνοια της μοίρας, και ν' αντιμετωπίζει με εσωτερική ανωτερότητα το σκαιό πεπρωμένο.

εξάγραΜΜο 11 "Τ'άι, Ειρήνη"

έξι στην κορυφή: 

"το τείχος γκρεμίζεται μέσα στην τάφρο-

μη αντιστέκεσαι πια με τα όπλα,

αλλά κάνε τις απαραίτητες ενέργειες στην πόλη.

Το πείσμα οδηγεί στην ταπείνωση"

Τα τείχη της πόλης πέφτουν μέσα στην τάφρο, απ' όπου είχαν κάποτε ανυψωθεί. Η ώρα της κρίσης έχει φτάσει. Όταν τα πράγματα φτάνουν σ' αυτό το σημείο, πρέπει να υποτασσόμαστε στη μοίρα, και να μην προσπαθούμε να την αποτρέψουμε με βίαιη αντίσταση. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΞΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΜΑΣ ΚΥΚΛΟ. Αν επιμείνουμε στην απόπειρα ν' αντισταθούμε στο κακό, η καταστροφή μας θα είναι ολοκληρωτική, συνοδευόμενη από άκρα ταπείνωση.

Ι Τζιγκ, "το βιβλίο των Αλλαγών" (περίπου 3.000 π.Χ.)

ερμηνευτικά σχόλια: Richard Wilhelm 

http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Wilhelm_(sinologist)

(ΑΝ)ΕΛΕΥΘΕΡϊΑ - (ΑΝ)ΙΣόΤΗΤΑ - ΜΗ-)ΑΔΕΛΦΟΣύΝΗ

Ελευθερία- Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε σκλάβοι- ή όποια εντύπωση ελευθερίας, απώλειάς της, κατάκτησής της, αποτελεί πεπερασμένη, εφήμερη πλαναίσθηση.

Ισότητα- η Μέρα μπορεί να γνωρίζει σχεδόν τα πάντα για τη Νύχτα, η Νύχτα όμως σχεδόν τίποτα για τη Μέρα.

Αδελφοσύνη- απαντάται μεταξύ Αδελφών, και πάλι, ίσως...

<μ<

τΟ έρΜα

Όλοι στη ζωή κουβαλάμε ένα έρμα, ελαφρύτερο ή βαρύτερο. Πράγματα, αναμνήσεις, ιδέες, ελπίδες- ακόμα και ανθρώπους.

Το έρμα αυτό κάποιοι το ξεφορτώνονται, λιγότερο ή περισσότερο εγκαίρως. Άλλοι το αντισταθμίζουν, σε κάποιο βαθμό, ή και τελείως, καταβάλλοντας μικρές, μεγάλες, τεράστιες προσπάθειες. Άλλοι, τέλος, τού επιτρέπουν να τους γκρεμίσει, πολύ γρήγορα,  ή λιγότερο γρήγορα, 

αργά, ή λιγότερο αργά.

<μ<

photo by katosu.deviantart.com

έΞι λέΞεις

Είδα στον ξύπνο μου και πάλι το Γέροντα.... χαμογελούσε μ' εκείνο το αινιγματικό του χαμόγελο, που δεν ξέρεις αν απλά σε ενθαρρύνει, αν σε συμπονά, ή αν σε κοροϊδεύει... Και είπε: 

 "Αφού ξέρεις τον τρόπο. Εφάρμοσέ τον."

ΟΥΑί ΤΟίΣ ΗΤΤΗΜέΝΟΙΣ< αλίμονο στους νικημένους

Πίνοντας γλυκό κρασάκι από το κρανίο

του Αυτοκράτορα, ο Τσάρος Κρούμος

ήρθε στο κέφι, και πάνω στη γλυκειά τη ζάλη,

κοίταξε με συμπάθεια το άδειο καύκαλο, 

σχεδόν τρυφερά, και είπε: "μα πού τό'χες 

το μυαλό σου, Νικηφόρε;"

<μ<

αξιοθρήΝητε

Εγώ ρε είμαι 'γώ- εσύ ποιός είσαι;

Εκείνος που θα ήθελες; 

Αυτός που προσποιείσαι;

μ

βοrιΝό λιmάΝι

Ήταν ο έρωτάς μας ανοιχτός

προς το Βοριά- στη bonazza

καλοσύνη- στην πρώτη fortuna

καμμία τύχη.

<μ<

Αντίπαρος 2012

fράΧtes

Μην περιφράσσεις τα Όνειρά σου - στο υπέδαφος

πρόσεξε, μπορεί να κατοικούν

οι Τρόμοι σου

<μ<
Άγιος Παύλος Σιθωνίας, 1η Οκτώβρη 2012