ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΣΥΛΑΛΛΗΤΉΡΙΟ ΤΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΗΣ FYROM

ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ "ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ", ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΥΦΙΑ ΛΟΓΙΑ, ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ. ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΡΕΠΩ ΝΑ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ. ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ Ο ΑΝΕΞΟΔΟΣ ΜΑΞΙΜΑΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΖΗΜΙΟΣ ΚΑΙ ΑΔΙΕΞΟΔΟΣ.

Η διπλωματία δεν είναι η τέχνη του συμβιβασμού, όπως αρέσκεται να λέει η Ντόρα. Η διπλωματία είναι σκάκι. Και αυτήν την στιγμή, δυστυχώς, είμαστε πολύ στριμωγμένοι, έχουμε χάσει σχεδόν όλα τα ατού μας, κι ας έχουμε όλο το δίκιο με το μέρος μας. Το μόνο που μπορούμε πιά να ελπίζουμε, είναι μια αξιοπρεπής ισοπαλία, ένας τίμιος συμβιβασμός. Οι σπασμωδικές κινήσεις που πρότεινε ο Μίκης Θεοδωράκης και οι λεγόμενοι υπερπατριώτες, τύπου Παπαθεμελή και Άνθιμου και Ζουράρι, θα μάς οδηγήσουν σίγουρα στο τελικό Ματ. Αν δεν έχουμε φτάσει ήδη εκεί, ΜΕ ΠΆΝΩ ΑΠΟ 120 ΧΩΡΕΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ- ΣΚΕΤΟ.

Γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω στην Μακεδονία. Πονώ για την Μακεδονία.

Το 1991 ήμουν φοιτητής Erasmus στις Βρυξέλλες. Συμμετείχα στο συλαλλητήριο έξω από το κτίριο Berlaymont (την έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής), μαζί με χιλιάδες άλλους Έλληνες, ενάντια στην αναγνώριση των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία.

Αργότερα, εργαζόμενος στη Γαλλία, συμμετείχα ενεργά στο κανάλι alt.news.macedonia του Usenet, υπερασπιζόμενος με επιχειρήματα τις ελληνικές θέσεις απέναντι σε ανεκδιήγητους και ανιστόρητους σκοπιανούς εθνικιστές, που προέρχονταν περισσότερο από τον Καναδά και από την Αυστραλία παρά από την ίδια την FYROM.

Φυσικά και θα ήθελα το όνομα του κράτους αυτού να μην περιλαμβάνει καθόλου τον όρο Μακεδονία. Οφείλω όμως να αναγνωρίσω ότι κάτι τέτοιο ήταν πολύ δύσκολο εξ αρχής. Δεν καταλογίζω λοιπόν στους πολιτικούς που χειρίστηκαν το θέμα από το 1990 και μετά ότι δεν το πέτυχαν. Tους καταλογίζω το ότι δεν κατάφεραν (ή δεν τόλμησαν, αν πιστέψουμε τον κ. Γρυλλάκη) έναν αξιοπρεπή συμβιβασμό, που θα είχε αφαιρέσει το θέμα από τη λίστα με τα διεθνή προβλήματα της Ελλάδας, θα είχε αφαιρέσει ένα δηλητηριώδες αυτό αγκάθι από τις σχέσεις των δύο γειτονικών μας κρατών, και κυρίως, δεν θα είχε οδηγήσει (όπως ήταν απόλυτα προβλέψιμο) στην αναγνώριση της FYROM από τα περισσότερα κράτη του πλανήτη με το όνομα Μακεδονία" σκέτο.

Για δεκαετίες η Ελλάδα ανεχόταν την ύπαρξη αυτού του ομόσπονδου κράτους με το όνομα Μακεδονία (στα πλαίσια της Γιουγκοσλαβίας), κάνοντας τα στραβά μάτια, κατ' επιταγή του ΝΑΤΟ, μη τυχόν και στεναχωρηθεί ο Τίτο. Δύο τουλάχιστον γενιές των πολιτών αυτού του (ομόσπονδου) Κράτους γαλουχήθηκαν με άξονα την ψευδο-μακεδονική ταυτότητα. ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ. Θυμάμαι ακόμα στην "Βραδυνή" που έπαιρνε τότε ο παππούς μου, στην τελευταία σελίδα, με ψιλά γράμματα, την επίσημη ελληνική απάντηση στις γελοίες αιτιάσεις και διεκδικήσεις των Σκοπιανών: "Μακεδονικόν ζήτημα δεν υφίσταται". Τελεία και παύλα. Τακτική στρουθοκαμήλου...

Όταν πέθανε ο Τϊτο, όλοι είπαν ότι η χώρα του θα διαλυόταν το πολύ σε δέκα χρόνια- κι έτσι ακριβώς έγινε. Και τότε ανακάλυψαν ξαφνικά οι "υπερπατριώτες" πολιτικοί μας ότι υπήρχε μια "άλλη" Μακεδονία δίπλα στη Μακεδονία μας. Και ξαφνικά τους έπιασε ο πόνος για το όνομα. Φυσικά και ήταν παρά πολύ αργά, φυσικά και όλη τη φασαρία την έκαναν για τα μάτια του κόσμου και μόνο για να κερδίσουν ψήφους. Από τότε, μας σέρνουν εδώ και δεκαπέντε χρόνια από το κακό στο χειρότερο, με όλη την υφήλιο να έχει αναγνωρίσει το κράτος αυτό με το όνομα Μακεδονία σκέτο- είναι νομίζω πια καιρός να τελειώνει αυτή η κωμικοτράγωδία.

Στην κατάσταση που έχουμε φτάσει, εξαιτίας πολιτικών ανίκανων, αδιάφορων, οπορτουνιστών, λαίκιστών και ψευτο-υπέρ-πατριωτών, το μόνο που μένει είναι ένα σύνθετο όνομα. Προσωπικά το όνομα Σλαβομακεδονία θα μού φαινόταν ιδανικό, και θεωρώ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ και ΠΡΟΔΟΤΕΣ εκείνους που εμπόδισαν την αποδοχή του, αν όντως λέει την αλήθεια ο Γρυλλάκης και οι Σκοπιανοί την είχαν τότε δεχτεί. Βαρντάρσκα (του Βαρδάρη) θα ήταν το αμέσως επόμενο καλύτερο, άλλωστε ήταν το όνομα αυτής της επαρχίας της Σερβίας για πολλά χρόνια. "Βόρεια" ή κάτι άλλο προκαλούν επίσης επιπλοκές.

Πάντως ΠΡΕΠΕΙ να δοθεί μια λύση. ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ, ΝΑΙ, ΤΟΝ ΟΡΟ 'ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ'. Δεν γίνεται αλλιώς.

Από την άλλη, η ΔΙΠΛΗ ονομασία, άλλη για το εξωτερικό, κι άλλη για το εσωτερικό της χώρας αυτής (σκέτο "Μακεδονία" δλδ), ΔΕΝ είναι λύση. Είναι απλή κοροϊδία.

Είναι γελοίο! Να κάνουμε τόση διπλωματική προσπάθεια, να δώσουμε κάποια πολύτιμα ανταλλάγματα (γιατί σίγουρα θα πρέπει να δώσουμε κάτι, ακόμα και γι αυτό, εδώ που φτάσαμε), για μια ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ; Για μια φούσκα που θα σκάσει πριν πεις "FYROM";;;;

Τί με νοιάζει εμένα που το καρτελάκι στον ΟΗΕ θα γράφει "Αρλουμποματσεντόνια"; Εμένα με νοιάζει που θα συναντώ Σκοπιανούς ανά τον κόσμο και θα τους λέω "εγώ είμαι Έλληνας" και θα μού απαντάνε "κι εγώ Μακεδόνας". Κι ας γράφει το διαβατήριο "Αρλουμποματσεντόνσκι" -που δεν θα το γράφει ΟΎΤΕ το διαβατήριο- θα γράφει σκέτο "ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ" στη θέση εθνικότητα, είναι δυνατόν κάποιος να έχει άλλη εθνικότητα μέσα στη χώρα του, και άλλη ΈΞΩ από αυτή;;;;;;

Φτάνει πιά με τους εμπαιγμούς, φτάνει πια με τους λαϊκισμούς, να τελειώνει επιτέλους αυτή η ανωμαλία.

Φτάνει πιά με τα συλλαλητήρια του ανέξοδου υπερπατριωτισμού, που μάς οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο.