16 Μαρ 2008

ΚΑΙ ΧάΝΕΙ ΚΑΝΕίΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΙΡό ΌΤΑΝ ΣΥΓΧΩΡΕί - ΜΕΓάΛΑ ΛόΓΙΑ, ΘΑ ΠΕίΤΕ, ΑΛΛά, Τί άΛΛΟ ΜάΣ ΈΜΕΙΝΕ;

Ναι, αγαπημένη μου. Πολύ πριν να σε συναντήσω
εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα.
Σαν ήμουνα παιδί και μ' έβλεπε λυπημένο η μητέρα μου
έσκυβε και με ρωτούσε. Τι έχεις αγόρι;
Δε μίλαγα. Μονάχα κοίταζα πίσω απ' τον ώμο της
έναν κόσμο άδειο από σένα...


"Ερωτικό"
O Τάσος Λειβαδίτης απαγγέλει Τάσο Λειβαδίτη
παίζει κιθάρα ο Δημήτρης Φάμπας






...Ή, αν στάθηκα μεγαλόψυχος, είναι γιατί βιαζόμουν
- και χάνει κανείς λιγότερο καιρό όταν συγχωρεί...

"Υπερβολές"

Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη απαγγέλει Τάσο Λειβαδίτη



Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου 'δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό. «Είδες - μου λέει - γεννήθηκε η ευσπλαχνία». Έσκυψα τότε το κεφάλι, κι έκλαψα κι εγώ.

Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες, και δε θα 'χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ' αυτό.


"Ο αδελφός Ιησούς"
Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη απαγγέλει Τάσο Λειβαδίτη


Οδός Πανός, τεύχος 140
στα περίπτερα (10 ευρώ) και στα βιβλιοπωλεία (8 ευρώ στην Πρωτοπορία)

19 σχόλια:

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Το χρόνο τον έχω συνδέσει μόνο με το χρήμα:))
Να που και η μεγαλοψυχία χάνει τη μεγαλοσύνη της...

Ζούμε στην εποχή που ανατρέπονται όλα!Γιατί όχι και οι έννοιες;

Την καλησπέρα μου,Γάτε!

καλημέρα είπε...

Καλημέρα!
Μια βόλτα στην Πρωτοπορία δεν είναι καθόλου κακή ιδέα.
Το περιοδικό, ένα δύο βιβλία ακόμη, πετάγομαι και στο Stereodisc για τον καινούριο δίσκο της Πλάτωνος, μια χαρά...

Δεν μου άρεσε η απαγγελία της Καραμπέτη, θα ακούσω και τα άλλα και θα σου πω αλλά αυτό μου φάνηκε σαν...απαγγελία, δεν βρίσκω άλλη λέξη.

Ο στίχος όμως που έκανες τίτλο...μεγάλη αλήθεια...

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλημέρα και καλησπέρα! Πρόσθεσα κι ένα ακόμα ποίημα, τί ποιητής... όλο ανακαλύπτεις νοήματα, κάθε φορά που τον ξαναδιαβάζεις ή τον ξανακούς.

Κάτι μου έλεγε χτες ν ανέβω στο πατάρι της Πρωτοπορίας, κι ας βιαζόμουν- ανταμείφθηκα πλούσια (στα περίπτερα δεν είδα να το προβάλλουν)!

Ψυχή μου, όχι, η μεγαλοψυχία δεν θα χάσει ποτέ την μεγαλοσύνη της! Από μας εξαρτάται, από κανένα άλλον...

Καλημέρα μου, η απαγγελία θα μπορούσε να είναι καλύτερη, αλλά δεν μού φαίνεται κακή. Είναι τόσο δυνατό το κείμενο... Η βόλτα που περιγράφεις, δισκέδικο- βιβλιοπωλείο, είναι από τις μεγαλύτερές μου ευτυχίες, απαράλλαχτη από τότε που ήμουν έφηβος...
Σ;-)))

M. είπε...

"...ή κάθε φορά που ακούς μια ωραία μουσική
νιώθεις ότι η ζωή σου πήγε χαμένη-κι εσείς,άστρα,
αιώνες τώρα κάτι θέλετε να μας πείτε,μα σε λίγο ξημερώνει
και δεν προφταίνουμε να μάθουμε."

Οι μεγάλες αλήθειες του Λειβαδίτη μας ίσως γνώμονας για μια πορεία..
Και ναι η συγχώρεση μεγάλο πράγμα Μιλτιάδη..Συμφωνω κι επαυξάνω..
Πολλές Ηλιόλουστες και Χρωματιστές Καλημέρες
χχ

Sissi Soko είπε...

Η αγάπη θα 'ρθεί,
θα 'ρθεί...

patsiouri είπε...

Λειβαδίτης..αφού την έχει γλυτώσει και δεν τον πέταξε ακόμη το Ινστιτούτο από τα σχολικά βιβλία κάτι γίνεται..

Adrian Leverkühn είπε...

και θα κάνω την εντελώς φάουλ ερώτηση: πού ειναι η πρωτοπορία που μόνο την ακούω και ποτέ δεν εχώ δει-μου είχαν σε κάποια φάση πει ότι εκλεισε και υπάρχει μονο διαδικτυακα

καλό απογευμα σε όλους

Φαίδρα Φις είπε...

υπέροχο...
"πώς θα άνοιγα μια πόρτα όταν δε θά'τανε για να σε συναντήσω,πώς να διαβώ ένα κατώφλι αφού δε θά'ναι για να σε βρω.[...]
γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου...
[...]στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου,έζησα όλη τη ζωή.[...]
συγχώρα με αγάπη μου που ζούσα πριν σε γνωρίσω...[...]
ύστερα γίναμε ξαφνικά δύο
φιληθήκαμε
κι άρχισε να σκοτώνει ο ένας τον άλλον..."

Ανώνυμος είπε...

Kanto
Canto ¨}
copy :}

kai afierose to an protimas opou agapas
tin katallili stigmi sas

gia na se sinantiso-Lidakis

Livaditis


Tin kalispera mou.

Stevi-Surrealist

Ανώνυμος είπε...

Μαύρε Γάτε !
Μια συμβουλη:
Παντρέψου την πρώτη κοπέλλα που σ΄αγαπάει!
Μήν ξοδεύεις τα αποθέματά σου για κάτι που δεν νοιώθει τίποτα για σένα..
Δίνεις πολλά, και πέρνεις λίγα... ( και αξίζεις πράγματι πολύ..)
Έτσι νομίζω..

Ανώνυμος είπε...

MauroGatoulh;;
An sixoreis; dinis oloi thn eleuteria gia na sou ksanakanoun kath, xriazete na exi metaniosi ilikrina, kai na kseri GIATH th sixoras, einai poly omorfo na sixorás alla.. kai esy?
an auto se plygonei perisotero??
Euxomai na breis to alosou anthropo kai na zhseis mia iperoxei zoh pou sou aksizei.
(gia dokimase apo thn ali na stribeis me to podilato, mipos
den thn ides akoma ...
Kalimera!

xipolith

ritsmas είπε...

Κάνουμε μια συζητηση με έναν καλό μου φιλο ποιητή και δημοσιογράφο μήπως και οργανωσουμε βραδιά αφιερωμένη στν Τάσο Λειβαδιτη... Θα δούμε, Πάντα με συγκινούσε ο ποιητής.

Fatale είπε...

Εξαιρετικό..!!

καλή σου μέρα..

Ανώνυμος είπε...

Γειάσου Γατούλη...τί ωραίοι στίχοι απίστευτοι..αλλά πάντα έτσι έγραφε ο πολύ μεγάλος Τ.Λειβαδίτης...από τους συμαντικότερους έλληνες ποιητές...Αθανασία.

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλημέρα, καλή εβδομάδα!

Δεν ταυτίζομαι πιά παθητικά με το πρώτο ποίημα, για όσους ανησυχούν (και τους ευχαριστώ γι αυτό)

Θά ρθει!

Adrian, είναι στη Λεωφόρο Νίκης, κοντά στο πάρκιγκ (γωνία με Βενιζέλου)

Στέβη, αφιερωμένο εξαιρετικά;


Ρίτσα, μακάρι να γίνει, το αξίζει ο Λειβαδίτης- και μακάρι να μπορέσω να κατεβώ κι εγώ, όταν γίνει

Φαίδρα, αυτό το στάδιο με τους αλληλοσκοτωμούς δεν μπορούμε να το κάνουμε FF ;;;;

Σ;π))))

Φαίδρα Φις είπε...

εσύ τι λες? μπορούμε? και αν ναι, τι νόημα θα είχε το πάθος και η ζωή σε fast forward?

Ανώνυμος είπε...

Σ'ευχαριστώ πολύ. Συγκινήθηκα με το ποστ αυτό και τη φωτογραφία του προηγούμενου. Είναι που κάθε φορά που κάνω μια ευχή είναι να ζήσω ό,τι συμβολίζει η εικόνα. Εγώ και αυτός ηλικιωμένοι πιασμένοι χέρι χέρι βόλτα κάπου, οπουδήποτε.
Χθες του διάβαζα: "γιατί με αγάπησες, γι'αυτό γεννήθηκα" (Μ.Πολυδούρη)
Ε.

Μαύρος Γάτος είπε...

Έζησα, άραγε, πριν σ'αγαπήσω;
Μέσα στο στήθος μου ανασαίνε ποιός;
Ποιός περιέφερε τα βήματά μου, σε ποιούς δρόμους;
Ποιός υπέφερε τη μοναξιά μου, με ποιούς τρόμους;
Έζησα, άραγε, πριν σ'αγαπήσω;
Και αν σε χάσω, σε ποιόν ξένο θα ξεφτίσω;


(ναι, δικό μου...)

Φαίδρα Φις είπε...

απαντώ με μια αλλότρια γραφή που θα επιθυμούσα με πάθος να ανήκε σε μένα, κάποτε,τώρα ή στο μέλλον...
"ας με κοιτάξει χρόνια αμέτρητα στα μάτια,ας με αγκαλιάσει για να βυθιστώ στο γιασεμί,ας με φιλήσει,για να καταστρέψουμε επιτέλους τη ζωή μας..."