ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΚΑΜΜΕΝΟ ΣΕΪΧ ΣΟΥ

Ανεβαίνοντας, πριν τα καμμένα

Εκατό μέτρα πιό πέρα, υφολική καταστροφή

Δεν μπορείς ν' αγαπήσεις κάτι που δεν γνωρίζεις. Δεν μπορείς και να πονέσεις για κάτι που δεν γνωρίζεις.

Ανέβηκα σήμερα με το ποδήλατο στο καμμένο Σέιχ-Σου. Πόνεσα πολύ, όπως πάντα. Το μεγαλύτερο μέρος από τα καμμένα είναι ακόμα άφυτο ή αραιόφυτο, ενώ το μη καμμένο τμήμα είναι πολύ μικρό σε σχέση με την συνολική έκταση. Οι σποραδικές δενδροφυτεύσεις που γίνονται δεν αρκούν για ν' αναστηθεί το δάσος. Και φυσικά, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος μιας νέας πυρκαγιάς. Γιατί οι άνθρωποι αυτής της πόλης ΔΕΝ πονάνε το Δάσος.

Σε όλη μου την τρίωρη βόλτα είδα άλλον έναν ποδηλάτη, δύο που έκαναν τζόγκιγκ, και έναν πατέρα με τα δυό παιδιά του. ΣΥΝ μια μεγάλη παρέα στο κιόσκι στο Παρατηρητήριο, που όμως είχαν ανέβει με το αυτοκίνητο.

Α ναι, συνάντησα και μια μεγάλη παρέα ποδηλάτες (καμμιά δεκαριά) που ανέβαιναν την οδό Ακροπόλεως, δεν ξέρω με ποιόν τελικό προρορισμό. Μεγάλοι, μού φάνηκαν πενηντάρηδες. Απίστευτο; Κι όμως. Λεπτομέρεια: ήταν ΞΕΝΟΙ. Όχι Έλληνες. Τώρα εξηγείται, ε...

Πώς μπορεί ο Θεσσαλονικιός να πονέσει για κάτι που δεν γνωρίζει; Στις ελεύθερες ώρες του, προτιμά να κάθεται με τις ώρες ο ένας πάνω στον άλλον στα τρέντυ καφέ και μπαρ παρά να κάνει μια βόλτα στη φύση, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την πόλη. Οι περισσότεροι δεν έχουν ανέβει ποτέ στο Σέιχ Σου (ή σε ό,τι έχει απομείνει). Άντε να έχουν πάει ως το Φιλίππειο, για κανένα γαμήλιο γεύμα ή για κανένα ινκόγκνιτο ραντεβού.

Αν ήμουν Δήμαρχος, θα έβαζα κάθε Κυριακή δωρεάν λεωφορεία για το Δάσος, όλη μέρα, κάθε μισή ώρα. Θα οργάνωνα Κυριακάτικες εκδρομές για τα σχολεία ΚΑΘΕ Κυριακή. Θα κερνούσα και μια πορτοκαλάδα στην κορυφή, εκεί στο ρημαγμένο Παρατηρητήριο. Έτσι σιγά σιγά ο κόσμος θα γνώριζε το Δάσος και θα το αγαπούσε, θα το πονούσε, θα το προστάτευε... και δεν θα ήταν εύκολο για κανέναν να το απειλήσει.

ΑΝ ήμουν Δήμαρχος. Αλλά δεν είμαι... ο παρών Δήμαρχος (που μένει στη βίλα του στο Πανόραμα) έχει πιό σοβαρά πράγματα να κάνει. Έχει να τελειώσει το ολοκαίνουργιο τέρας-έκτρωμα-τσιμεντόκλουβο-Δημαρχείο στην καρδιά της πόλης. Έχει να τσιμεντάρει την Ολυμπιάδος με ολοκαίνουργια νησίδα, χωρίς καμμιά πρόβλεψη για δέντρα, έχει να κόβει κλήσεις για τ' αυτοκίνητα που δεν πληρώσαν τα παρκόμετρα που έχει βάλει παντού (αντί να εστιάσει σ' εκείνα που μπλοκάρουν το πέρασμα στις διαβάσεις και καβαλάνε τα πεζοδρόμια...)

Να τον χαίρεστε, τον Δήμαρχό σας. Να την χαίρεστε, την Θεσσαλονίκη σαν τα μούτρα σας.

Το μεγαλοπρεπές μου όχημα


Το καμμένο παρατηρητήριο

Αριστερά καμμένα

Στη μέση καμμένα

Δεξιά καμμένα (το ξενοδοχείο Φιλίππειο όμως γλύτωσε...)

Κατεβαίνοντας

Πίσω στον "πολιτισμό" (ο περιφερειακός)
πόσοι περνούν κάθε μέρα από δίπλα, χωρίς να γνωρίζουν το Σέιχ Σου...

Η νέα νησίδα της οδού Ολυμπιάδος - το μεγαλείο του τσιμέντου
τα δέντρα δεν χωράνε στον σχεδιασμό τσιμεντοποίησης του Δήμου μας...