ΜΙΚΡΑ ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΣΚΑΤΑ
Είναι μια μικροκαμωμένη Κινεζούλα. Η ηλικία της απροσδιόριστη, το λεπτό της πρόσωπο κουρασμένο, σίγουρα πιό ηλικιωμένο από το διαβατήριό της.
Κοιμάται σ’ ένα στρώμα στο πάτωμα, στο πατάρι μιας αποθήκης, μαζί με δεκάδες άλλους συμπατριώτες της. Κάθε πρωί φοράει ένα μικρό κασελάκι στο λαιμό και παίρνει τους δρόμους, να πουλήσει την φτωχική της πραμάτεια- μπιχλιμπίδια και ψευτοπράγματα, ευτελούς αξίας. Επιστρέφει αργά κάθε βράδυ στην κοινόβια τρώγλη της.
Τις Κυριακές τη στήνει πάντα στο ίδιο στέκι. Απλώνει πάνω στο πεζοδρόμιο το εμπόρευμα, πιο πλούσιο και πιο ογκώδες από τις καθημερινές. Περνάει όλην την ημέρα εκεί, δίπλα στο υπαίθριο μαγαζάκι της, δεν απομακρύνεται λεπτό. Τι τρώει; Πού κάνει τις ανάγκες της; Κανείς δεν ξέρει. Κανείς δεν ενδιαφέρεται να μάθει.
Μια μέρα βρήκανε στο υπόγειο μιας από τις παρακείμενες πολυκατοικίες λίγα κακά, πάνω σε μιαν εφημερίδα. Όλες οι υποψίες έπεσαν πάνω στην Κινέζα. Το γεγονός μαθεύτηκε στην πολυκατοικία, κι από τότς όλοι την κοιτούν με καχυποψία και αποτροπιασμό.
Για σκέψου, πόσα δισεκατομμύρια εξαθλιωμένοι Κινέζοι υπάρχουν στον κόσμο. Σκέψου ένα απειροελάχιστο ποσοστό από αυτούς να έρχονταν ν’ αφοδεύσει στο υπόγειό μας. Σε λίγο θα πλημμυρίζαμε στα σκατά.
Μικρά Κινέζικα σκατά.
4-3-2008
Κοιμάται σ’ ένα στρώμα στο πάτωμα, στο πατάρι μιας αποθήκης, μαζί με δεκάδες άλλους συμπατριώτες της. Κάθε πρωί φοράει ένα μικρό κασελάκι στο λαιμό και παίρνει τους δρόμους, να πουλήσει την φτωχική της πραμάτεια- μπιχλιμπίδια και ψευτοπράγματα, ευτελούς αξίας. Επιστρέφει αργά κάθε βράδυ στην κοινόβια τρώγλη της.
Τις Κυριακές τη στήνει πάντα στο ίδιο στέκι. Απλώνει πάνω στο πεζοδρόμιο το εμπόρευμα, πιο πλούσιο και πιο ογκώδες από τις καθημερινές. Περνάει όλην την ημέρα εκεί, δίπλα στο υπαίθριο μαγαζάκι της, δεν απομακρύνεται λεπτό. Τι τρώει; Πού κάνει τις ανάγκες της; Κανείς δεν ξέρει. Κανείς δεν ενδιαφέρεται να μάθει.
Μια μέρα βρήκανε στο υπόγειο μιας από τις παρακείμενες πολυκατοικίες λίγα κακά, πάνω σε μιαν εφημερίδα. Όλες οι υποψίες έπεσαν πάνω στην Κινέζα. Το γεγονός μαθεύτηκε στην πολυκατοικία, κι από τότς όλοι την κοιτούν με καχυποψία και αποτροπιασμό.
Για σκέψου, πόσα δισεκατομμύρια εξαθλιωμένοι Κινέζοι υπάρχουν στον κόσμο. Σκέψου ένα απειροελάχιστο ποσοστό από αυτούς να έρχονταν ν’ αφοδεύσει στο υπόγειό μας. Σε λίγο θα πλημμυρίζαμε στα σκατά.
Μικρά Κινέζικα σκατά.
4-3-2008
5 σχόλια:
Θα το σκεφτώ και θα σου πω!
Αν προσδιόριζες έστω και κατά προσέγγιση αυτό το απειροελάχιστο ποσοστό,θα με διευκόλυνες να φανταστώ την εικόνα καλύτερα:))
Την καλησπέρα μου!
Θέλω να κάνω σε όλες τις φτωχές Κινέζες εμφύτευση σπιράλ. Το ίδιο και σε αρκετές δικές μας. Και ναί, όταν θέλω γίνομαι μεγάλο φασιστόμουτρο.
"Σκατά από τον τόπο σου κι ας είν' και πατημένα..."
Εμείς στην πολυκατοικία έχουμε πολλά απο τα παραπάνω, λες γι αυτό να μην γκρινιάζει κανείς?
και σκατά made in china?
Εγώ μόνο συμπάθεια μπορώ να νοιώσω γι αυτούς τους ανθρώπους. Πατσιούρι, σίγουρα δεν ξέρεις τί είναι να είσαι ξένος σε ξένον τόπο, φτωχός και κυνηγημένος μαζί.
Δημοσίευση σχολίου