(Τ)ΡΟΜΠΑ(Σ)
Εκείνη(SMS): "Καλημέρα σήμερα κατά επτά παρά τέταρτο μπορείς να αφήσεις το ποδήλατό μου ξεκλείδωτο να το πάρω κ δίπλα τα ποιήματά μου κ θα αφήσω εκεί κλειδιά κ θα κάνω αναπάντητη μόλις φύγω να κατέβεις να τα πάρεις"
Εκείνη(SMS): "Να έρθω να τα πάρω δεν μού απάντησες; τα θέλω"
Εγώ(SMS): "Έλα όποτε θέλεις. Τα κλειδιά ρίξε τα στο γραμματοκιβώτιο."
Εκείνη(SMS): "Θα αφήσω κ τα κοσμήματα μπαμπά σου κ δαχτυλίδι μαμάς σου επειδή συμβολίζουν κάτι δεν θέλω να τα έχω- αν θες τα αφήνω στην κυρία Χ."
Εγώ(SMS): "Όπως νομίζεις. Άφησέ τα εκεί και μόλις μπορέσω θα κατέβω να τα πάρω, γιατί θα έχω "πελάτες".
Εγώ:
"Ένα παραμυθάκι για χειμώνα και καλοκαίρι"
(το βιβλίο, το έβαλα σε μιά σακκούλα, μαζί με το CD με αυτά που ζήτησε)
Εκείνη(SMS): "Κατέβα να τα πάρεις έφυγα"
Εκείνη(SMS): "Εκτός από τα ψαράκια και τα πουλάκια χάρηκαν και τα φιδάκια κ αυτά ζούν μέσα σου κ γύρω σου! Αν και τρόμπας τα λάστιχα δεν τα φούσκωσες να μην το σέρνω μέχρι το σπίτι".
Εγώ: (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
ΥΓ
Ναι, είναι αυτή για την οποία έγραψα ¨ΟΛΑ αυτά που ίσως διαβάσατε εδώ μέσα.
Μόνο που δεν ξέρω πιά ποιά είναι.
17 σχόλια:
Εγώ δε θα άφηνα να κάνουν σχόλια σε αυτό το ποστ.
Κι όμως σου κάνω σχόλιο.
Σίγουρα θα λυπηθείς με αυτές τις αντιδράσεις της. Ίσως να κλάψεις (δεν ξέρω, επειδή είσαι άντρας- κλαίτε λιγότερο- θέλετε να πιστεύουμε).
Θα σε βοηθήσει να την ξεχάσεις όμως.
Άλλο να κλαίς για ένα χαμένο διαμάντι κι άλλο για στάχτη.
Διάβασες την αγκαλιά από το μπλογκ μου;
"Στο όνομα το δικό σου;"
Μ., αφού είδα το όνειρο, του είπα πως τον αγαπάω. Μου απάντησε πως κι αυτός με αγαπάει πολύ. Πως θέλει να με δει. Να επανορθώσει. Του δόθηκαν από τότε πολλές ευκαρίες. Ακόμα περιμένω. Ή μάλλον... συγγνώμη.
Όχι.
Δεν περιμένω.
Αγαπάω ακόμα τον Δ. που ήξερα.
Μα τώρα τι να αγαπήσω; Μου μοιάζει ξένος.
Είναι ξένος.
Είναι ξένη, Μαύρε Γάτε.
Καληνύχτα... Μιαρρρνιάου...
Καλή μου Γατίνα (και όσοι πιθανόν το διαβάσετε) θέλω και έχω ανάγκη τα σχόλιά σας.
Έκλαψα πολύ, παλιότερα, και όταν η Ραφφινάτα μού αφιέρωσε το "Παραμύθι" πάλι έκλαψα, αλλά τώρα η μόνη μου αντίδραση είναι (μόλις μπορέσω να κλείσω το ανοιχτό μου στόμα), θυμός.
Που είμαι τόσο βλάκας.
Και δεν έβλεπα μπροστά μου (και δίπλα μου).
Και σπατάλησα τόση αφοσίωση και τόση αγάπη άδικα...
"Πόσο αληθινή μπορεί να είναι μια αγάπη; Πότε ξέρεις αν είναι αληθινή; Ποτέ. Πνιγμένος σε μια ψεύτικη πραγματικότητα πιστεύεις ό,τι πιστεύουν οι πολλοί. Σε μπερδεύουν οι πολλοί. Σε μπερδεύει ακόμα και ο ένας αν εντάσσεται στους πολλούς. Είναι λίγοι όμως αυτοί που λένε την αλήθεια για τις αγάπες και τα αστέρια. Δεν ξέρω καλά ακόμα ποιοι είναι αυτοί… Ίσως οι καλλιτέχνες ή κάποιοι αφανείς μέσα σ’ ένα μικρό στάχινο καλύβι. Διάβασα τους πιο όμορφους στίχους της ζωής μου σήμερα. Σκέψεις ήταν που προϋπήρχαν στην καρδιά μου μα δεν έβρισκαν λόγια να ταιριάξουν."
Τα έγραψα τα παραπάνω μικρή, στην εφηβεία, σ' ένα τσαλακωμένο τετράδιο (ημερολόγιο θα ήταν)- συγχώρεσε την ατσαλιά της έκφρασης. Θα το σουλούπωνα αλλά δεν μου κάνει καρδιά.
Φυσικά δεν ταιριάζει με την περίπτωσή σου τόσο, το παρέθεσα όμως για να δεις, πως όλοι τελικά κάνουμε λάθη. Αγαπάμε, νομίζουμε ότι αγαπάμε, αγαπάμε χωρίς συνείδηση της αγάπης μας, όλα στα πλαίσια αυτού που καλούμε πραγματικότητα. Στο τέλος μας μένουν αμφιβολίες.
Πρέπει να ψάξεις πολύ και έξω και μέσα για να βρεις την αλήθεια- σε όλες τις εκφάνσεις της.
Μη μετράς τη ζωή σου σε χρόνια Γάτε μου.
Είδες που σου είπα πως το βλέμμα σου είναι σαν του εφήβου μια στάλα πριν την ωριμότητα; Αρχίζεις την να ψηλαφείς, αλλά έχεις δρόμο ακόμα.
Καλή σου νύχτα κι ας σου απαλύνουν τον πόνο όνειρα και τραγούδια.
Μιάου.
Μου τόπαν μετά απο ένα χωρισμό και στην περίπτωση μου δούλεψε:
"Κοίτα μέσα σου... γιατί είσαι πληγωμένος; επειδή σ' άφησε αυτή; ή γιατί σ' εγκατέλειψαν;"
Μπορεί να μην είναι πολύ ποιητικό ή "ψαγμένο" αλλά έχει βάση. Ο "θύτης" είναι μέσα μας... ολοδικός μας εφιάλτης που ξυπνάει όταν βρει πρόσφορο έδαφος. Όσο δεν τον βλέπουμε τόσο μας στοιχειώνει... όταν τον δούμε στα μάτια και αναγνωρίσουμε ότι είναι δικό μας φάντασμα... απλά εξατμίζεται
Καλή σου νύχτα
Φίλε/η unique, εγώ την άφησα τυπικά, αν και αυτή είχε ήδη "φύγει" πολύ νωρίτερα.
Αν είμαι θύτης, είμαι θύτης του εαυτού μου.
Ήμουν τόσο έτοιμος να δώσω αυτά που φύλαγα τόσα χρόνια, που τα έδωσα (όπως τελικά αποδείχθηκε περίτρανα και όπως εγώ αρνιόμουν με κάθε τρόπο να παραδεχτώ) ό,που νά'ναι...
Φίλοι μου Γατίνα και Unique ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές. Σε λίγη ώρα θα το κατεβάσω το post, το αφήνω μόνο για να δείτε την απάντησή μου αυτή...
καλό βράδυ
Σύνελθε Γάτε!
..Και να μην ακούω σάχλες του τύπου "Και σπατάλησα τόση αφοσίωση και τόση αγάπη άδικα..."
Οσο δίνεις, τόσο γεμίζεις βρε!:-)))
..άσχετο αν νιώθεις 'άδειος'.. αυτό δεν οφείλεται στο ότι έδωσες, αλλά στο ότι έχεις πολλά ακόμα να δώσεις.. ΜΗ τσιγγουνεύεσαι βρεεεεεε
(θα θυμώσω)
:-)
Ενα ερώτημα άσχετο:
Γιατί όταν μια γυναίκα ζητάει από έναν άντρα μια αγκαλίτσα, εκείνος της προσφέρει μια ψωλή;
..εδώ, στην ερώτηση (και στην απάντηση μάλλον) βρίσκεται η διαφορά των δυο φύλων..
:-)
ρε γαμοτο εισαι σε θεση yet να δεχτεις πειραγμα?
χιχι βρε συ... το μήνυμα με το τρομπας στο ποδήλατο ε ήταν ξεκαρδιστικό.
αλλο αν αναφερόταν σε σενα παραδεξου το!
ευρηματικό, αστείο, πικρό αλλά με διαθεση λυτρωτική, τελειο!
οταν ερθεις αθήνα σε κερνάω ενα ποτό στο ποδήλατο! :)
Δεν τη σπατάλησες άδικα την αγάπη και την αφοσίωση. Οταν τα έδινες, φαντάζομαι ήταν γιατί έτσι αισθανόσουν κι όχι διότι περίμενες αντάλλαγμα ή κανένα συμβόλαιο ότι αυτό θα κρατήσει για πάντα.
Συμφωνώ εντελώς με τη ροδιά γάτε, έδωσες γιατί έτσι ήθελες, γιατί είχες αγάπη να δώσεις, κανείς δεν μας δίνει ποτέ βεβαίωση ότι ναι, αυτό το άτομο αξίζει, δεν θα πάει χαμένη η αγάπη σου, δώστην. Ολα είναι ένα ρίσκο, τι σημασία έχει?
Νομίζω οτι μέσα μας ξέρουμε πολύ καλά πότε η αγάπη μας πιάνει τόπο και πότε όχι, απλά άλλοτε αρνιόμαστε να το ακούσουμε, πείθουμε τον εαυτό μας ότι το ένστικτό μας κάνει λάθος (ενώ δεν κάνει λάθος ποτέ), τελικά όμως παραδεχόμαστε ότι μια σχέση τελείωσε.
Τώρα όλες αυτές τις πολυλογίες τις λέω για να μην μετανοιώνεις για ότι έγινε, ότι έγινε είναι καλά καμωμένο, ήταν ένα βήμα για να είσαι αυτός που είσαι τώρα!
Βρε Ράνεξ
έπιασες τον πυρήνα του θέματος.
ΛΥΤΡΩΤΙΚΗ είναι η λέξη.
Άμα σού πω πριν από πόσο καιρό χωρίσαμε είναι που θα πέσεις κάτω και θα χτυπιέσαι στα γέλια.
Λοιπόν... έξι μήνες.
Ε ρε κάτι έξυπνοι Γάτοι πως πιάνονται από την μύτη...
Μαρίνα μου, άσε με λίγο να τσατιστώ, να γίνω τούρκος, γιατί υπήρξα μεγάλος βλάκας.
Ήρθε επιτέλους ο καιρός να λυτρωθώ. Ευχαριστώ τον εαυτό μου που την προκάλεσα (με το βιβλιαράκι του Κυριτσόπουλου) και εκείνην που μού έδειξε τον εαυτό της.
Παραμένω ερωτευμένος με την κοπέλα που αγαπούσα 2χρόνια+έξι μήνες.
Η κοπέλα αυτή έχει πεθάνει.
ΛΥΤΡΩΣΗ.
Λεμονάκι, μαζί γράφαμε..
Σ'ευχαριστώ πολύ. Θα είδες τί απάντησα στην Μαρίνα (Rodia), έχω την ανάγκη λίγο να εκτονοθ΄ώ. Μόλις μιλούσα με έναν καλό φίλο στο τηλέφωνο, προφανώς ένα από τα "φίδια", που όμως ποτέ δεν μού είπε κακό λόγο για την Φ. και ακόμα και στα τελευταία που έβλεπε ότι το τέλος φτάνει αρνούνταν να μού πει την γνώμη του και έλεγε ότι εγώ πρέπει να κρίνω και να αποφασίσω....
Άσχημες κουβέντες.
Άσχημο να ανταλλάσονται μεταξύ ανθρώπων που αγαπήθηκαν.
Σημασία πάντως έχει ότι όλα προσφέρουν κάτι.
Είπα θα το σβήσω αλλά έχω νέα.
"Περίμενα μια πιό ώριμη συμπεριφορά από παραμύθια"
Ακόμα δέκα λεπτά...
Άσε. Μην περιμένεις άλλο.
Πώς να βρεις παρηγοριά εδώ μέσα;
Γράψε σε χαρτιά τη ψυχή σου να σου φύγει η πίκρα.
Καλύτερα θα 'ναι.
Από εμάς ξέρεις τι θα ακούσεις.
Αυτά που μπορείς να φανταστείς.
H Φ. να Φαει να Φαμηθει.
ακου 6 μηνες ..ισα ρε, εμεις τετοιες μαλακιες τις κρατουσαμε 2 χρονια.Συνελθε σε λιγο καιρο θα τα θυμασε και θα γελας και θα λες "ευτυχως" που δεν εκατσε η φαση (Εγγυημενα)
Εκτος αν εισαι πανω απο 30, τοτε πεστο μου να σου στειλω μουτζες!
εχω καταλαβει και απο το γατι οτι εισαι ευαισθητος ανθρωπος αλλα να σου πω κατι ...δεν κανει, καποια στιγμη πρεπει λιγακι η ροδα να γυρισει, κι αυτη την γυρναμε μονο εμεις και μονοι , γιες?
καλα να περνας :)
Arty αν το διαβάσεις αυτό, είμαι σχεδόν τριανταέξι και δέχομαι ευχαρίστως τις μούτζες, γιατί τις αξίζω.
Τώρα όμως, πάμε γι'άλλα!
Τέρμα οι κλάψες.
Σ;))))))))
Να διευκρινίσω για όσους φίλους έγραψαν εδώ ότι το "περίμενα μια πιό ώριμη συμπεριφορά" ήταν μήνυμά της Φ εκείνης της ώρας, και ότι ακολούθησε νέο μήνυμα το επόμενο πρωί, όπως ακριβώς το περίμενα,
"δεν ήθελα να γίνω κακιά συγχώρεσέ με και όλους μας ας μας συγχωρέσει ο Θεός"
Αμήν.
Ζωή σε λόγου μας.
Φυσικά δεν έστειλα καμμία απολύτως απάντηση σε κανένα από τα τελευταία μηνύματα.
ΛΥΤΡΩΣΗ.
ΣΙΩΠΗ (δείτε το τραγούδι του Παύλου)
Καλό μήνα και καληνύχτα
Σ:))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
osoi agapane th zwh xodeyontai
dinontai dinontai
kai einai ayto poy metra
Δημοσίευση σχολίου