ΠΟΝΤΙΑΚΌ 2
Αν αποθάνω, θάψον με, σ'έναν ψηλόν ραχόπον
ν'ακούγω θάλασσας αχόν, και καραβί' λαλόπον
ν'ακούγω βουκόλ' σούριγμα, και καβαλί' νηχόπον
όντας φυσά 'πο θάλασσαν, μυρίζει θαλλασiαν
όντας φυσά 'πο παρχαρί, μυρiζει μανουσακέαν.
........................................
Όταν πεθάνω, θάψε με, σε μια ψηλή ραχούλα
ν'ακούω θάλασσας αχό, και ήχους καραβιών
ν'ακούω σφυρίγματα βοσκών, και καλπασμούς αλόγων
όταν φυσά απ'την θάλασσα, θάλασσα να μυρiζει
απ'τα λιβάδια όταν φυσά, ευωδιαστά λουλούδια.
(από τα πολύ ελάχιστα ποντιακά που ξέρω 2)
6 σχόλια:
Ναι αλλά και από τα καλύτερα.
Κύριε γάτε μας, στη λοκάντα βγάλαμε σε ασημένια κούπα τα φρίσκιζ, σας ενημερώνω.
Τοοοόσο πολύ βαρυστομάχιασες από την χθεσινή καρνοκατάνυξη που στη συνέχεια σου ήρθαν σκέψεις για τη ζωή μετά, Γατούλη? Αχ και στα λεγα να μην το φας ολόκληρο το βούβαλοοοο! χα,χα, Καλημέρα, Μ. ;-}
Καλησπέρα Σ;DDDDDDD
Καπετάν Γάτ()ζ)ος
Τεμέτερον είσαι πουλόπομ; Λελέβω σε!
Γελιαλ Σ;)))
Δημοσίευση σχολίου