ΟΙ ΔΆΣΚΑΛΟΊ ΜΟΥ: ALPHONSE DE LAMARTINE
Και είπα στην καρδιά μου: τι θέλω στη ζωή;
Να προχωρώ στο δρόμο που παίρνουν οι πολλοί
ν’ακολουθώ κι εγώ, σαν το μικρό αρνί;
Αλλά πού, τάχα, πάνε; Εκεί που παν τα φύλλα
που κυνηγά του χειμωνιάτικου ανέμου η ανατριχίλα…
Πολέμησαν, νικήθηκαν… ο χρόνος καταβρόχθισε τις φευγαλέες τους σκιές
σαν θάλασσα, που πνίγει την άμμο στις ακτές
Γεννήθηκαν, και πέθαναν
Κύριε, έζησαν;
Alphonse De Lamartine (Λαμαρτίνος, (1790-1869)
μετάφραση: Μαύρος Γάτος
με την επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος
9 σχόλια:
το σώμα ακολουθεί΄(από ανάγκη), η καρδιά και το πνεύμα όχι...
καλημέρα ;)
Μου φαίνεται ότι κόλλησες και συ γρίπη.
Που είναι τα τραγούδια?
Oui tu as raison , nous avons une sensibilité et une appréhension des mots très proche. et tu as une connaissance très affinée du français. Bonne journée! Avec le soleil pour éclairer la mélancolie de Lamartine!!!
χμ γατούλη. Διαβάζεις και Γαλλική ποίηση...
Καλημέρα σου βρε!!! :-)
Ε Γάτε, nice blog. Και σχεδον συμπατριώτης. Άσε, μου πάτησες λίγο κάλο εκεί, από σπόνδα νομίζω είμαι εδώ που είμαι. Όπου γης και πατρίς συνήθως. Επίσης nice posts για dk. Μου αρέσουν τα blogs που δεν είναι reality show like mine. I am actually upset about the poor Danes cartoonists. They should answer back with more. Hell. Τι να πρωτογράψω σε comment. Για το συγκεκριμένο post μου ήρθε και κάτι άσχετο στο μυαλό. To Choose Life απο το soundtrack του Trainspotting. Lol.
...Γεννήθηκαν, και πέθαναν
Κύριε, έζησαν;...
Ποιος ξερει, και αφου κανεις δεν ξερει με σιγουρια διαλεγω αυτην την εκδοχη που μου αρεσει.
Ναι, εζησαν, οπως θελω και εγω να ζησω και οχι μονον να υπαρχω και να φυτοζωώ.
Την καλημερα μου :-)
Καλη...σπέρα σε όλους!
Πολύ τρέξιμο σήμερα.
Ραφφινάτα, Αραχτέ, Μελ(ένια), Μαριέλλα, Μένω εκτός, Τρολλ, Επιθεωρητά, ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια...
Α ναι! Και merci Σ:))))
Μπορεί να ζει και μάλιστα πολύ καλύτερα όποιος ζει στην αφάνεια.
Φυσικά και έζησαν!
..αφού γεννήθηκαν και πέθαναν..
Εκείνοι που άφησαν έργο πίσω τους, δεν πεθαίνουν, αυτό το είπε και ο αθάνατος Χατζηδάκις με την "Αθανασία" του.. ξέρεις.. 'Τι ζητάς Αθανασία, στο μπαλκόνι σου μπροστά..."
:-)
(εσύ παιδί μου όπως πας θα με σκάσεις)
Καλή μου Ροδιά, δεν έζησαν "αυτοί που προχωρούν στο δρόμο των πολλών", γιατί δεν άφησαν τίποτα πίσω, όχι εμείς οι Ημεροδιχτάδες...
Εμείς ό,τι και να γίνει θ'αφήσουμε πίσω το... Ημεροδίχτυ μας, ( τουλάχιστον μέχρι την επόμενη διακοπή ρεύματος Σ;))))))))))
Δημοσίευση σχολίου