Ο ΜΑΥΡΟΣ ΓΑΤΟΣ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΣ ΣΤΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ

Δεν μού έφτανε το μασκαριλίκι μου του Μαύρου του Γάτου, ντύθηκα και καρναβάλι... Τι άλλο; Καπετάν Γάτ(ζ)ος!

Το κάψαμε χτες! Μήνες (μπορεί και χρόνια) είχα να γλεντήσω έτσι.

Περιττό να πω, όπως ξέρετε οι φίλοι και από τα χτεσινά μου πόστα, ότι η διάθεσή μου ήταν στο Ναδίρ. Η μικρή εκδρομή-μασκάρεμα-ξέδωμα του συλλόγου-παρέα τείνει να γίνει ετήσια παράδοση, και πάντα γλεντάμε απίθανα. Φέτος παραλίγο να ακυρώσω τη συμμετοχή μου.

Όλα όμως άλλαξαν, σταδιακά.

Πρώτα ήρθε η στολή. Έρωτας με την πρώτη ματιά. Μετά η συνεννόηση για την ακριβή ώρα αναχώρησης και η περιμάζωξη από μια φίλη εν μέσω νεροποντής. Μετά η ταβέρνα στη Ν., η κρασοκατάνυξη και τα συρτά. Μια παρέα εικοσιένα άτομα ακριβώς, σύμφωνα με την καταμέτρηση του λογαριασμού (μπορεί βέβαια κανένας να είχε κρυφτεί στην τουαλέτα για να μην πληρώσει Σ;). Μετά το μπαράκι και τα νταπαντούπατις ως τις.... τεσσεράμισι το πρωί! Μας πέτυχαν και κάτι παπαράτσι, πού στο καλό μας βρήκαν, και τράβηξαν και φωτό οι άθλιοι. Σας αναμεταδίδω την αφεντομουτσουνάρα μου, και την αφεντοχερουκλογαντζούκλα μου, σε παγκόσμια αποκλειστικότητα.

The names have been changed to protect the innocent...
"Κοίτα, στην ζωή ξαναγυρνώ..." (Τραγούδι της Lhasa De Sela που σας υπόσχομαι για αύριο). Καλό βράδυ!