2 Φεβ 2006

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΤΟ ΧΕΡΙ


«Θα ήθελα κάποιος να μου κρατούσε το χέρι»


Ήταν πενηντακάτι χρονών και πέθαινε

μόνη σ’ένα κρεβάτι νοσοκομείου

τρία παιδιά, ανεξάρτητα, ώριμα, απόντα


Τ’όνομά της δεν το έμαθα ποτέ

της κράτησα λίγη ώρα το χέρι

μετά έφυγα


“Je veux que quelq’un me tienne la main”, είχε πει

κι έμεινε για πάντα χαραγμένη στην ψυχή μου


Το επόμενο πρωί, ένα άδειο κρεβάτι



Δεν με νοιάζει που θα πεθάνω

δεν με νοιάζει πότε, πώς, γιατί

θέλω μόνο, να έχω κάποιον

να μού κρατάει το χέρι


κι ας μην είναι εκεί.


Μαύρος Γάτος

9 σχόλια:

ViSta είπε...

...θέλω μόνο, να έχω κάποιον
να μού κρατάει το χέρι
κι ας μην είναι εκεί...
Etsi einai telika, kanoume dixnoume to paizoume anexartitoi, anazitoume tin eleftheria mas kai den xero ego ti allo, alla ekeini tin teleftia stigmi apokaliptetai to pragmatiko mas enstikto.
H anagki mas na min niothoume monoi mas. O anthropos to koinoniko on.
Sou efxomai na mporesei na sumbei etsi. Na min eisai tote monos, alla den einai exisou simantiko kai to ti zeis tora kai oles aftes tis stigmes prin ekeini tin teliki?
Makari loipon na exeis panta osi parea xreiasesai kathimerina.
Giati den menei statheri i anagki tis epikoinonias. Kapote tin apozitame eno alote protimame na eimaste kalitera monoi.
Thn kalhmera mou.

KV είπε...

Εγώ να επιμείνω. Με τόσα emoticons και συμβολάκια, ΠΩΣ και δεν έχουμε και ένα δάκρυ, για εκεί που δεν χωράνε λόγια ;;;

Δυνατό Μαύρε Γάτε !

jojo είπε...

πολύ αληθινό.

το μόνο επίθετο που μπορεί να πλησιάσει σε περιγραφή τα συναισθήματα που μου δημιούργησε.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ μεγάλη κουβέντα, φίλε Γάτε.
Όλα είναι πιο υποφερτά όταν έχεις δίπλα σου έναν - είναι αρκετός- άνθρωπο που σε αγαπάει και πασχίζει για σένα αληθινά.Για αυτό το λόγο μην κάνετε συμβατικούς γάμους στηριγμένους στο συμφέρον, προσπαθείστε να "εξασφαλίσετε" έναν τέτοιο άνθρωπο- ένας είναι πολύ αρκετός.

raffinata είπε...

"κάποιον" οποιονδήποτε; δεν θα το 'θελα...
και το αγαπημένο χέρι δεν θα ήθελα να είναι εκεί την ώρα εκείνη, θα μου έφτανε αν ήταν σ' όλη την πριν ζωή...

άστεγος είπε...

Σπάνιο πράγμα να γράφεις ποιήματα που να αγγίζουν και άλλους εκτός από σένα. Στην περίπτωσή μου το πέτυχες!

(Μια και πρώτη φορά μπαίνω στο blog σου,θα μου επιτρέψεις, με σεβασμό και χωρίς καμία διάθεση να το παίξω έξυπνος, μια μικρή παρατήρηση: η ετυμολογία του άνθρωπος δεν έχει σχέση με το άνω-θρώσκω. Είναι ένα λάθος-κλισέ που έκανα κι εγώ παλιότερα. Η πιθανότερη ετυμολογική προσέγγιση: άνδρας+όπωπα. Περισσότερες πληροφορίες στα λεξικά των Liddel/Scott, Franz Passow και το ετυμολογικό του Frisk.)

Marie-Hélène S είπε...

ouf!j'ai eu peur! Au moment où je trouvais une oreille attentive, je lis qu'elle va s'en aller ! Et la solitude est un lourd fardeau.....

blade runner είπε...

ναι, γιατί όχι, μερικές φορές το βλέμμα σου διασταυρώνεται με ενός άλλου το βλέμμα, άγνωστου, ωστόσο νιώθεις αμέσως μια απροσδιόριστη ψυχική συγγένεια.

Οσο πιο όρθιες οι κεραίες σου, δε, τόσο πιο πιθανό είναι κάτι τέτοιο.

Ναι, γιατί όχι, ακόμη και το χέρι ενός ξένου. Αν είναι εκεί η ψυχή του, μου κάνει μια χαρά. Νομίζω.

Μαύρος Γάτος είπε...

Κρατάω νοερά το χέρι όλων σας.

Σ:)