ΤΙ ΛΕΙΠΕΙ, ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ; ΑΣ ΡΩΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΕΠΟΥ...

Ο ΜΕΓΑΣ ΘΕΟΣ ΕΡΩΤΑΣ, 4ο ΜΕΡΟΣ (τελευταίο)

Μαζέψαμε λοιπόν όλα τα συστατικά του Έρωτα, την Χημεία και τα υπόλοιπα που λέγαμε. Όμως, τι λείπει; Τι φταίει, και η καρδιά μου κλαίει;


Λείπει το μαγείρεμα, σε σιγανή φωτιά… Για να ωριμάσει και να ολοκληρωθεί ο Έρωτας, πρέπει πρώτα να εξημερώσεις τον Άλλον, και να εξημερωθείς κι εσύ από αυτόν… χρειάζεται Χρόνος, λίγος, ή πολύς…

Η Αλεπού:
Δεν γνωρίζουμε πραγματικά παρά μόνο αυτά που εξημερώνουμε.

ΕΞΗΜΕΡΩΣΕ ΜΕ

Η ΑΛΕΠΟΥ (τραγουδά)
Αν θέλεις να παίξεις μαζί μου, πρέπει να με εξημερώσεις
να δημιουργήσεις βήμα το βήμα δεσμούς, με τους οποίους θα συνδεόμαστε
Αλλιώς δεν είσαι για μένα παρά ένα μικρό αγόρι, όπως όλα τα άλλα
Κι εγώ για σένα, που δεν με γνωρίζεις, δεν είμαι παρά μια αλεπού όπως όλες οι άλλες

Εξημέρωσέ με, σε παρακαλώ, αν θέλεις ένα φίλο καλό,
και μέχρι να χαθώ, θά’σαι στον κόσμο μοναδικό

Αν μπορέσεις να με εξημερώσεις, η ζωή μου θα λούζεται ηλιοφώς
θα γνωρίζω τον ήχο των βημάτων σου και θα βγαίνω από την τρύπα μου
Τα ξανθά σταροχώραφα θα μου θυμίζουν εσένα
Θ’ αγαπήσω επιτέλους τον αχό του ανέμου που θα φυσά στα στάχια

Εξημέρωσέ με, σε παρακαλώ, αν θέλεις ένα φίλο καλό,
και μέχρι να χαθώ, θά’σαι μοναδικό στον κόσμο

Γνωρίζουμε αληθινά μόνο όσα εξημερώνουμε
Μά οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό για χάσιμο όταν διασταυρώνονται
Θέλουν ν’αγοράζουν τα πάντα έτοιμα,
μα δεν υπάρχουν έμποροι φίλων, για να πουλάνε έτοιμη φιλία
κι έτσι, οι άνθρωποι, δεν έχουν πιά φίλους

Εξημέρωσέ με, σε παρακαλώ, αν θέλεις ένα φίλο καλό,
και μέχρι να χαθώ, θά’σαι στον κόσμο μοναδικό

Πρέπει να συναντιόμαστε για να μπορέσουμε να εμπλουτίσουμε την καρδιά
κι όλες αυτές οι δικές μας στιγμές, θα με διδάξουν, το τίμημα της ευτυχίας.

Ο Μικρός Πρίγκηπας: Τι πρέπει να κάνω;
Η Αλεπού: Πρέπει να κάνεις υπομονή. Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, κι εγώ θα σε κοιτάζω με τις άκρες των ματιών…
Ο Μικρός Πρίγκηπας: Και…
Η Αλεπού: Και δεν θα λες κουβέντα.
Ο Μικρός Πρίγκηπας: Α…
Η Αλεπού: Τα λόγια είναι πηγή παρεξηγήσεων. Όμως, κάθε μέρα, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιό κοντά.

(Ο Μικρός Πρίγκηπας εξημερώνει την Αλεπού, όπως τον δίδαξε)

………

Ο Μικρός Πρίγκηπας: Τώρα πρέπει να φύγω.
Η Αλεπού: Α! Θα κλάψω…
Ο Μικρός Πρίγκηπας: Εσύ φταις. Εγώ δεν ήθελα να σου κάνω κακό, εσύ θέλησες να σε εξημερώσω…
Η Αλεπού: Φυσικά…
Ο Μικρός Πρίγκηπας: Αλλά θα κλάψεις;
Η Αλεπού: Φυσικά.
Ο Μικρός Πρίγκηπας: Και λοιπόν; Τι κέρδισες;
Η Αλεπού: Κέρδισα, εξαιτίας του χρώματος των σταχιών. Πήγαινε να ξαναβρείς τα Τριαντάφυλλα, και θα καταλάβεις, ότι το δικό σου, είναι μοναδικό στον κόσμο.

ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ
Δεν μοιάζετε στο τριαντάφυλλό μου
αν κι έτσι θα νόμιζε ένας τυχαίος περαστικός
δεν είστε τίποτε ακόμη
κανείς δεν σας έχει εξημερώσει
κανέναν δεν έχετε εξημερώσει
αφού δεν έχετε κανέναν φίλο, δεν είστε μοναδικές στον κόσμο
είστε όμορφες, αλλά είστε κενές
δεν πεθαίνει κανείς για εσάς
το δικό μου το τριαντάφυλλο, μετράει πιο πολύ από όλες σας μαζί

Γιατί αυτήν πότισα
Γιατί αυτήν προστάτεψα
Γιατί αυτήν παρηγόρησα
Γιατί αυτή, είναι το δικό μου το τριαντάφυλλο

Η ΑΛΕΠΟΥ
Για τον αποχαιρετισμό μας, να το μυστικό μου
μόνο με την καρδιά βλέπουμε καθαρά
ό,τι είναι αληθινά σημαντικό, είναι αόρατο για τα μάτια
αν οι άνθρωποι ξεχνούν αυτήν την αλήθεια, εσύ μην την ξεχάσεις
ο χρόνος που έχασες για το τριαντάφυλλό σου, είναι που το κάνει τόσο σημαντικό
κι είσαι υπεύθυνος για πάντα, για ό,τι έχεις εξημερώσει

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ
Νά’μαι, λοιπόν, παντοτινά υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου
Γιατί αυτήν πότισα…
Η ΑΛΕΠΟΥ
…πότισες…
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ
…γιατί αυτήν προστάτεψα…
Η ΑΛΕΠΟΥ
…προστάτεψες…
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ
…γιατί αυτήν παρηγόρησα
Γιατί αυτή, είναι το δικό μου το τριαντάφυλλο
Η ΑΛΕΠΟΥ
…γιατί αυτή, είναι το δικό σου το τριαντάφυλλο
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ
Γιατί αυτήν προφύλαξα…
Η ΑΛΕΠΟΥ
…προφύλαξες…
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ
…γιατί αυτήν παρηγόρησα…
Η ΑΛΕΠΟΥ
…παρηγόρησες…
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ
…γιατί αυτήν αγάπησα
Γιατί αυτή, είναι το δικό μου το τριαντάφυλλο
Η ΑΛΕΠΟΥ
…γιατί αυτή, είναι το δικό σου το τριαντάφυλλο
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ
Γιατί είναι αυτή
Γιατί είναι το δικό μου το τριαντάφυλλο

Ο Μικρός Πρίγκηπας: Αντίο.
Η Αλεπού: Αντίο. Μην ξεχάσεις το μυστικό μου. Μόνο με την καρδιά βλέπουμε καθαρά.
Ο Μικρός Πρίγκηπας: Μόνο με την καρδιά βλέπουμε καθαρά.
Η Αλεπού: Κι ό,τι είναι αληθινά σημαντικό, είναι αόρατο για τα μάτια.
Ο Μικρός Πρίγκηπας: Ό,τι είναι αληθινά σημαντικό, είναι αόρατο για τα μάτια.
Η Αλεπού: Αυτό που κάνει το τριαντάφυλλό σου τόσο σημαντικό, είναι ο χρόνος που αφιέρωσες σ’αυτό.
Ο Μικρός Πρίγκηπας: Αυτό που κάνει το τριαντάφυλλό μου τόσο σημαντικό…
Η Αλεπού: …είναι ο χρόνος…
Ο Μικρός Πρίγκηπας: …είναι ο χρόνος…
Η Αλεπού: …που αφιέρωσες σ’αυτό.
Ο Μικρός Πρίγκηπας: …που αφιέρωσα σ’αυτό. Ό,τι είναι αληθινά σημαντικό, είναι αόρατο για τα μάτια.

(Η Αλεπού φεύγει σιγά σιγά)

Ο Μικρός Πρίγκηπας: Αλεπού… Πού είσαι… Αλεπού…

Και όλα αυτά λοιπόν, ρωτώ και πάλι, γιατί; Γιατί να θυσιάσεις το Θέλω σου, τον χρόνο σου, γιατί να κάνεις υποχωρήσεις, γιατί να χάσεις ένα μεγάλο μέρος της Ελευθερίας σου, γιατί να εξημερώσεις και να εξημερωθείς, γιατί να ερωτευτείς και ν’αγαπήσεις και να δεσμευτείς και να ρισκάρεις να πονέσεις βαθιά;

Γιατί κάποτε παλιά, κάθησε ο Θεός, το σκέφτηκε από δω, το σκέφτηκε από κει, κι αποφάσισε ότι ου καλόν είναι τον άνθρωπον μόνον…

18 Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεός· οὐ καλὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον· ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθὸν κατ᾿ αὐτόν. 19 καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ καὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἤγαγεν αὐτὰ πρὸς τὸν ᾿Αδάμ, ἰδεῖν τί καλέσει αὐτά. καὶ πᾶν ὃ ἐὰν ἐκάλεσεν αὐτὸ ᾿Αδὰμ ψυχὴν ζῶσαν, τοῦτο ὄνομα αὐτῷ. 20 καὶ ἐκάλεσεν ᾿Αδὰμ ὀνόματα πᾶσι τοῖς κτήνεσι καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τοῦ ἀγροῦ· τῷ δὲ ᾿Αδὰμ οὐχ εὑρέθη βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ. 21 καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν ᾿Αδάμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς. 22 καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ ᾿Αδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν ᾿Αδάμ. 23 καὶ εἶπεν ᾿Αδάμ· τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου· αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη· 24 ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. 25 καὶ ἦσαν οἱ δύο γυμνοί, ὅ τε ᾿Αδὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ᾐσχύνοντο.

Ολόγυμνοι λοιπόν ζούσαν οι Πρωτόπλαστοι, και δεν ντρέπονταν, δεν έδιναν δεκάρα. Ανέμελοι, ελεύθεροι ν’αλωνίζουν όλον τον Παράδεισο, ήτοι το ίδιο το οικόπεδο, την χλωρίδα και την πανίδα, εξαιρουμένου ενός συγκεκριμένου μοιραίου Δέντρου… Ελεύθερος ο Αδάμ, κούνια που τον κούναγε δηλαδή, είπαμε για την «ελευθερία» του ανθρώπου στο κεφάλαιο Θεός, πολύ τύπος όμως ο τύπος, όλος ο Κόσμος, συμπεριλαμβανομένης και της Εύας - Ζωής, είδαμε τον καιρό εκείνο ποια ήταν η θέση της γυναίκας, όλος ο Κόσμος υπήρχε μόνο και μόνο για να Τον εξυπηρετεί, ήταν δηλαδή ο Αδάμ κάτι σαν τον σημερινό Ελληνάρα, ελεύθερος ήταν λοιπόν, παρά την ύπαρξη της συζύγου, που πλάστηκε από αυτόν ειδικά γι΄αυτόν, γυμνός κι ελεύθερος· ελεύθερος σαν χίππης, χασίσι δεν ξέρω, αλλά το άλλο –ήσι και την επιστροφή στη φύση των χίππηδων σίγουρα τα τιμούσε σφόδρα… Ελεύθερος ο πιθηκάνθρωπος Αδάμ, γιατί δεν ήξερε τον Έρωτα, σε αντίθεση με τον ευαίσθητο George Moustaki, που την πάτησε και φόρεσε τα γλυκά δεσμά του …
Ελευθερία μου

Ελευθερία μου, σε φύλαγα καιρό, σαν σπάνιο μαργαριτάρι
Ελευθερία μου, που με βοήθησες, να λύσω κάθε παλαμάρι
για να πάω παντού
ως την άκρη των δρόμων της τύχης
για να κόψω τα ρόδα
των ανέμων και των ονείρων
πάνω σε φεγγαραχτίδες

Ελευθερία μου, στις δικές σου προσταγές, υπάκουε η καρδιά μου
Ελευθερία μου, σου 'δωσα τα πάντα, όλα τα υπάρχοντά μου
πόσο υπέφερα για να καλύψω τις απαιτήσεις σου
έφυγα από την χώρα μου, άφησα τους φίλους μου
για να κερδίσω την εμπιστοσύνη σου

Ελευθερία μου, μπόρεσες να νικήσεις όλες μου τις συνήθειες
Ελευθερία μου, μ’ έκανες ν’ αγαπήσω ακόμα και την μοναξιά
μ’ έκανες να γελώ
βλέποντας να τελειώνει
μια όμορφη περιπέτεια
με προστάτεψες
όταν έπρεπε να κρυφτώ
για να γιατρέψω τις πληγές μου

Ελευθερία μου, κι όμως, σε άφησα, μια νύχτα του Δεκέμβρη
παράτησα τους μακρινούς δρόμους, που βαδίζαμε μαζί
και χωρίς να νοιαστώ, χειροπόδαρα δεμένος,
σε πρόδωσα, για μια ερωτική φυλακή
και μια όμορφη δεσμοφύλακα

Georges Moustaki, Ma liberté

Σ’έναν τέτοιο, αληθινό Έρωτα, δεν χάνεις μόνο την ελευθερία σου, όποιαν είχες τέλος πάντων, αλλά όσο πιο πολύ δένεσαι με τον Άλλο, τόσο πιο πολύ χάνεις και τον εαυτό σου, μέσα στον Άλλο… ίσως γι’αυτό να μην φοβούνται οι ερωτευμένοι πιά τον Θάνατο, απελευθερωμένοι από το Προπατορικό Αμάρτημα της Γνώσης, αφού αυτός που Γνωρίζει τον Θάνατο είναι ο Εαυτός, και ο Εαυτός, μέσα στον Έρωτα, είπαμε, χάνεται… δεν είναι και άσχημη συναλλαγή, χάνεις τον («διαβολικό», έτσι κι αλλιώς…) εαυτό σου, κερδίζεις όμως, εκτός από όλα τα άλλα προφανή, και την Αθανασία… Γίνεσαι λιγάκι Θεός…

Νά’μουν η αγάπη σου, νά’μουν το δάκρυ σου,
νά’μουν στα χείλη σου ιδρώτας λεπτός

Νά’μουν η σκέψη σου, νά’μουν η έγνοια σου,
νά’μουν χαρά μες τα μάτια σου, φως

Νά’μουν η μέρα σου, νά’μουν η νύχτα σου
νά’μουν το γέλιο σου κι ο στεναγμός

Νά’μουν η ελπίδα σου, η ηλιαχτίδα σου
νά’μουν η αγάπη σου, θά’μουν Θεός…

Μαύρος Γάτος

Έρωτας λοιπόν, τέλειος, θεϊκός, βασισμένος στην χημεία, την κατανόηση, και την εξοικείωση. Έρωτας, νικητής επί του Θανάτου, Έρωτας, χωρίς όρους και χωρίς όρια, να μην ξέρει ό ένας που τελειώνει και που αρχίζει ο άλλος. Έχετε προσέξει ότι τα ηλικιωμένα ζευγάρια, που έχουν ζήσει πολύ καιρό μαζί, μοιάζουνε; Δεν είναι ότι αλλάζουν τα χαρακτηριστικά τους, είναι οι παρόμοιες εκφράσεις που σιγά σιγά συνηθίζουν να παίρνουν, γιατί τι είναι ένα πρόσωπο, δυο μάτια, μια μύτη, ένα στόμα. Είναι οι εκφράσεις, το βλέμμα, που δημιουργούν την εντύπωση ενός προσώπου, και αυτά σιγά σιγά συγκλίνουν, μέσα στον Έρωτα και την Αγάπη, και με την πάροδο του Χρόνου, δυο άνθρωποι, που έχουν κάποτε γίνει Ένα, μοιάζουνε, όλο και πιο πολύ…

Δεν ξέρω που εσύ αρχίζεις
δεν ξέρεις που τελειώνω εγώ

Georges Moustaki, Je ne sais pas ou tu commences, tu ne sais pas ou je finis

Πολύ ωραία βέβαια όλα αυτά, αλλά δεν είναι και εύκολα. Είναι μεν απλά, ναι, αλλά ποιος είπε ότι τα απλά είναι και εύκολα; Το αντίθετο μάλιστα, τα πιο απλά, τα πιο οφθαλμοφανή, είναι αυτά που ξεφεύγουν για πάρα πολύ καιρό από πάρα πολλούς… Και ο Χρόνος, εκτός από την ωρίμανση μιάς σχέσης, μπορεί να φέρει και την διάλυση της…

Ποιος να ξέρει που πηγαίνει ο δρόμος, πού κυλά η μέρα, μόνο ο Χρόνος
Και ποιος να ξέρει αν η αγάπη σου στεριώνει, όπως διάλεξε η καρδιά σου,
μόνο ο Χρόνος

Enya, Only Time

Απλά λοιπόν τα πράγματα μεν, πολύ δύσκολα δε. Αν λάβει επιπλέον κανείς υπ’όψιν ότι άντρες και γυναίκες είμαστε, και πρέπει να είμαστε, από διαφορετικό πλανήτη, και καλά κάνουμε και είμαστε, και εδώ την πάτησαν οι φεμινίστριες (με την κακή έννοια, που λέγαμε και στην Αρχή…), που θέλησαν να μας εξομοιώσουν σε όλα και έμειναν στο τέλος χωρίς άντρες, όπως οι άντρες στην Λυσιστράτη έμειναν χωρίς γυναίκες…

ΥΓ Το "είμαστε από διαφορετικό πλανήτη" αναφέρεται στο βιβλίο του John Gray "Άντρες από τον Άρη, γυναίκες από την Αφροδίτη", που σας συνιστώ ανεπιφύλακτα.

ΥΓ 2Τα αποσπάσματα με τον Μικρό Πρίγκηπα και η φωτογραφία, είναι από την Μουσική παράσταση Le Petit Prince - Le Spectacle Musical, σε μουσική του Richard Cocciante και κείμενα της Elisabeth Anais, που ανέβηκε τον χειμώνα του 2002 στο Καζίνο του Παρισιού. Κυκλοφορεί σε DVD (στην Γαλλία και στο Internet).

ΥΓ 3 Να και η Consuelo de Saint-Exupery, η γυναίκα του Antoine, το αληθινό Τριαντάφυλλο του Μικρού Πρίγκηπα...

ΥΓ 4 Τα τρία πρώτα μέρη του Μέγα Θεού Έρωτα, για όποιον ενδιαφέρεται.

Ο Μέγας Θεός Έρωτας (και το πήδημα των Σκύλων), πρώτο μέρος

Ο Μέγας Θεός Έρωτας (ορισμός αγάπης και έρωτα), δεύτερο μέρος

Ο Μέγας Θεός Έρωτας(είναι αρρώστια τα τραγούδια;), τρίτο μέρος

Υπενθυμίζω ότι όλες οι μεταφράσεις, εκτός από αυτές όπου αναφέρεται ρητά ο μεταφραστής, είναι δικές μου, και θα διεκδικήσω με νύχια και με δόντια, αν όχι το κοπυράιτ με την οικονομική έννοια, τουλάχιστον την πατρότητά τους. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για τα δικά μου κείμενα κα ποιήματα (όπου δεν αναφέρεται ρητά ο συγγραφέας/ποιητής, είναι δικά μου).

Αν υποπέσει στην αντίληψή μου χρήση των κειμένων μου χωρίς αναφορά στην πηγή, επιφυλάσσομαι να δείξω ΚΑΙ τα νύχια μου, ΚΑΙ τα δόντια μου...

Καλή βδομάδα

Σ;)))