Ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΈΧΑΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΆ ΤΟΥ

Μάλλον έχω παραισθήσεις
στον καθρέφτη του ασανσέρ έμοιαζα όντως με γάτο

"Όλες οι γυναίκες είναι τρεελέεες, χωρίς αυτές δεν κάaaaaνω"
τραγουδούσε δυνατά ένας νεαρός

"σταμάτα ρε μαλάκα, μας ακούν", τον μάλωσε ο κολλητός του

"εμένα δεν μού αρέσει η πολλή ζέστη" είπε μιά χοντρούλα, τυλιγμένη στο χοντρό της πανωφόρι

δυό μαντράχαλοι παίζανε γελώντας κυνηγητό

"οι πορτοφολάδες", είπε ένας ψηλός, με στομφώδες ύφος, τον είχαν τρομάξει,
"μπορούν να σού πάρουνε το πορτοφόλι, την τσάντα, το μπουφάν, και να μην τους καταλάβεις"


Oι περαστικοί με αποφεύγουν, δεν πέφτουν επάνω μου
δεν περνάνε από μέσα μου
μάλλον, ακόμα υπάρχω

"να σού δείξω το μυστικό;" είχε πει το Φιλάκι
"η γραμμή στο κλειδί πρέπει να είναι από πάνω"
κι άνοιξε την καινούργια εξώπορτα της πολυκατοικίας

τώρα πιά, έμαθα, ανοίγω μόνος μου.
Καληνύχτα, κόσμε.