Ο ΤΣΕΛΕΜΕΝΤΈΣ ΤΟΥ ΜΑΎΡΟΥ ΓΆΤΟΥ (ΣΕ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ)

O Μαύρος Γάτος σας προτείνει (σε επανάληψη) δυό υπέροχες συνταγές: μία φτηνή, για εύκολο και άφθονο γέλιο (γέλιο vulgaris-vulgaris), και μία πανάκριβη, για γόνιμη σάτιρα (σάτιρα de profundis ad profundis - εκ βαθέων σε βάθος). Καλή διασκέδαση και καλό μαγείρεμα...

Α) Γέλιο vulgaris-vulgaris (φτηνή συνταγή)

Επιλέγουμε το κατάλληλο σκεύος όπου θα αναμείξουμε τα υλικά: είτε ένα μεγάλο μπωλ Επικαιρότητας, σε χρωματισμό του γούστου μας, όπως ροζ, γκρι, μαύρο, κίτρινο, είτε ένα ταψί Κατά Βούληση, ανάλογα με την διάθεσή μας.

Συγκεντρώνουμε τα υλικά, και τα αναμειγνύουμε προσεκτικά . Θα χρειαστούν:

500 Μεγατόνοι Υπερβολή (απόλυτη ή σχετική)

Ένα μπουκέτο φρέσκο και μυρωδάτο Αταίριαστο (ό,τι νά’ναι δηλαδή, φύρδην-μίγδην)

Μπόλικο Αναπάντεχο (απ’αυτό που γελάνε και τα μωρά, όταν παίζεις μαζί τους κούκου-τζα)

Μια δόση μαγιάς Χαιρεκακίας κι άλλη μία Σαδισμού powder, για να φουσκώσει και να φουντώσει το κέφι (προκαλούν μια ζύμωση που απελευθερώνει γέλιο όταν π.χ. κάποιος πέφτει και τσακίζεται)

Μια μερίδα ανομολόγητη Κακοήθεια και μια πρέζα υφέρποντα Ρατσισμό (κάνουν ακαταμάχητα ξεκαρδιστικό το να είναι κανείς κοντός, χοντρός, αδέξιος, άσχημος, χαζός, ομοφυλόφιλος, ξανθιά)

Μιαν ιδέα εσάνς Υπεροψίας και λίγο eau de vie με άρωμα Ειρωνεία (για να δέσει το σύνολο)

Αφού ανακατέψουμε καλά τα υλικά, μπορούμε να προσθέσουμε κατ’επιλογήν, λίγη σάλτσα Κολακεία, μερικές σκελίδες Προσβολές, λίγο γλοιώδες υποκατάστατο Αυτοκριτικής, κάμποση γαργαλιστική Ασέβεια, ή, εναλλακτικά, λίγο Συναίσθημα σε σκόνη.Αλατοπιπερώνετε κατά βούληση με κανένα Σεξουαλικό Υπονοούμενο, και διακοσμείτε με καμμιά λεπτοφανή ή φανερά παχουλή Χοντράδα, σύμφωνα με το γούστο σας.

Τα ψήνετε όλα σε σιγανοπαπαδιά και τα σερβίρετε ζεστά-ζεστά…

ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ

Β) Σάτιρα de profundis ad profundis (ακριβή συνταγή)

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Αν πετύχει η συνταγή, θα γελάσετε μεν, αλλά θα σας κοπεί η όρεξη. Αν δεν σας κοπεί, σημαίνει ότι δεν πέτυχε...

Αντίθετα με το ανώδυνο, άσφαιρο, κοινό γέλιο (γέλιο vulgaris-vulgaris), που πανεύκολα μπορεί να το μαγειρέψει κανείς, η συνταγή της Σάτιρας είναι πολύ πιο πολύπλοκη και δύσκολη στην εφαρμογή. Γιατί το γέλιο της Σάτιρας είναι πολύ διαφορετικό από το vulgaris-vulgaris, πρέπει να είναι ένα γέλιο αμήχανο, νευρικό, ανασφαλές, πρέπει να σε ταρακουνάει, να σε αλλάζει λιγάκι. Πρέπει, αφού καταναλώσεις τη Σάτιρα, και αφού γελάσεις καλά-καλά, να νιώθεις σαν να έχεις φάει μια ελαφριά γροθιά στο στομάχι, και να νοιώθεις την ανάγκη να κάνεις κάτι γι'αυτό. Επιπλέον, η σάτιρα, για να είναι σάτιρα, πρέπει να περιέχει, και να απελευθερώνει, δυσεύρετα υλικά, χρώματα, αρώματα, και γεύσεις, που δεν διακρίνονται εύκολα, και που κανείς δεν λέει με το όνομά τους, και όχι τα πασιφανή, πασίγνωστα, και ευτελή, όπως η συνταγή του γέλιου vulgaris-vulgaris.

Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει συνταγή για σάτιρα. Το μαγείρεμα της Σάτιρας είναι Τέχνη, και αυτήν την Τέχνη, ή την έχεις ή δεν την έχεις. Μπορεί όμως κάποιος που δεν την είχε, σταδιακά να την αποκτήσει, και κάποιος που την έχει, να την χάσει ξαφνικά, χωρίς καμμιά προειδοποίηση. Έτσι είναι η Τέχνη.

ΚΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ

Σ:0)