ΚΟΙΤΑΖΩ ΣΑΝ ΑΔΕΣΠΟΤΟ ΣΚΥΛΙ, ΒΑΘΙΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ... (ΤΣΙΜΠΟΥΡΑΝΘΡΩΠΟΙ)

ΤΣΙΜΠΟΥΡΑΝΘΡΩΠΟΙ

Αφιερωμένο στο χτεσινό πρεζόνι της Πλατείας Αριστοτέλους

Κοιτάζω σαν αδέσποτο σκυλί, βαθιά στα μάτια
ζητάω τη συμπόνια σου, και μια μπουκιά ψωμί
έχω του λύκου το κορμί, κουρέλια για ψυχή
έχω τα δόντια ενός θεριού, και μια καρδιά κομμάτια
Μαύρος Γάτος, 11-2003


Όλο κλαψουρίζουν
Κι όμως, θέλουν σώνει και καλά να επιβιώσουν
να διαιωνίσουν την ασχήμια, την αθλιότητα, την βρωμιά τους
κι όλο γεννοβολάνε, σαν κουνέλια

μα τι ζητάνε, επιτέλους, από μένα;
Κουτσοί, στραβοί, κουρελήδες, βρωμιάρηδες,
άεργοι, άνεργοι, άστεγοι,
λαθραίοι, ανάπηροι, δήθεν ανάπηροι,
κινέζοι, μαύροι, αλβανοί, γύφτοι, γέροι,
αλητάκια, πρεζάκια, προβληματικοί, δυστυχισμένοι

Ζητιανεύουν τα χρήματα και την προσοχή μου

«Για να φάω κάτι», λέει, αλλά σκέφτεται την δόση,
αν δεν του δώσεις ζητάει τσιγάρο

Ακουμπάνε με τα βρωμόχερά τους το ακριβό μου αυτοκίνητο

Θέλουν να μού πουλήσουν
κουλούρια, λαχεία, τρισάθλια στυλό, λερά χαρτομάντηλα,
λαθραία τσιγάρα, λαθραία σιντί, αναπτήρες, πλαστικά μπιχλιμπίδια

Καμμιά φορά προσπαθούν και να με κλέψουν, κάποτε το καταφέρνουν,
ένα πορτοφόλι, ένα στερεοφωνικό αυτοκινήτου, μια διάρρηξη


Μα τι θέλετε επιτέλους από μένα, αφήστε με ήσυχο, τσιμπουράνθρωποι,

Δεν παίρνετε από λόγια; Βρε ουστ από δω, είπα!
Δεν πάτε να ψοφήσετε, τί λόγο έχετε να επιβιώνετε

Μείνετε μακριά από τον εύθραυστο παράδεισο της ευμάρειάς μου
Από το σπίτι μου, την αυτοκινητάρα μου,
απ'τα σκυλιά μου κι από τα παιδιά μου
κι από τα, όσα, λεφτά μου

παλιό-Τσιμπουράνθρωποι


Μαύρος Γάτος 26/1/2006


ΥΓ Τον τίτλο τον δανείστηκα από χτεσινό πόστο της Μ13,
τελείως άσχετο με το σημερινό δικό μου.