TO ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ

...«Όλη αυτή η υποκρισία, όλη αυτή η αδιαφορία, αυτή η πατρίδα, η δικιά μου, μού είναι πιά ανυπόφορη», γράφει στη «Δύναμη των πραγμάτων». «Όλοι αυτοί οι άνθρωποι στους δρόμους, που συμφωνούν ανοιχτά, ή που συντρίβονται κάτω από μιά ηλίθια υποταγή, είναι όλοι τους δολοφόνοι, όλοι τους ένοχοι. Το ίδιο κι εγώ, αφού είμαι Γαλλίδα.

Οι λέξεις έγδαραν το λαιμό μου, μιά παραδοχή αηδιαστικής διαστρέβλωσης. Για εκατομμύρια άντρες και γυναίκες, γέρους και παιδιά, ήμουν απολούστατα μία από αυτούς που τους βασάνιζαν, τους έκαιγαν, τους πυροβολούσαν, έκοβαν τα λαρύγγια τους, κι ήμουνα άξια του μίσους τους, επειδή μπορούσα ακόμη να κοιμάμαι, να γράφω, ν’απολαμβάνω έναν περίπατο, ή ένα βιβλίο».

Η Σιμόν Ντε Μπωβουάρ για τον Πόλεμο της Αλγερίας