Ο ΦΌΒΟΣ
Αυτό
που τόσο φοβόσουν
συνέβη
μόνη αιτία
ο φόβος
αν μπορούσες
αν μπορούσες να καταλάβεις
δεν θα είχε συμβεί
αυτό
που τόσο φοβόσουν
αυτό
που συνέβη.
6-3-2006 ΜΣ
Αυτό
που τόσο φοβόσουν
συνέβη
μόνη αιτία
ο φόβος
αν μπορούσες
αν μπορούσες να καταλάβεις
δεν θα είχε συμβεί
αυτό
που τόσο φοβόσουν
αυτό
που συνέβη.
Τ(ΌΣΟ) ΠΑΤΗΣΕ Ο Μαύρος Γάτος ΣΤΙΣ 5:22:00 μ.μ.
Ετικέτες τα ποιήματά μου
9 σχόλια:
εμείς να βυθιστούμε
ολομόναχοι στην ψίχα
να περιμένουμε το σήμα
του επουλωμένου βήχα
όταν θα βρέχει και θα στήνουνε κεραίες
πάνω στα συνδρομητικά κατάρτια
όταν θα πίνουν νες-καφέδες οι ωραίες
με τα εκρού και τα σατέν καράτια
εμείς να κάνουμε
το έγκλημα της οδοντόκρεμας
να στριμωχτούμε
στα οινόφυτα της γλάστρας
όταν θα πέφτουν οι φακοί στις παραλίες
οι άμμοι θα ζητάνε ουίσκι κι εξουσίες
όταν θα φεύγει με ποστάλι το καφάσι
θα καθαρίσει ο αχόρταγος τη φάση
σαν να βυζαίνουμε μνημόσυνα οκλαδόν
μπρούμυτοι στους θερινούς μας τάφους
σαν να σουτάρουμε ψαλίδια στα πηγάδια
και τατουάζ στις ξώβεργες του νέφους
σαν άστεγοι απρόσκλητοι
κρυμμένοι σε κασόνια
χαρούμενοι και σέξυ
γυρνώντας από ψώνια
Oλοι οι εφιαλτες γινονται μερα με τη μερα η σκληρη μου πραγματικοτητα.
Φίλε μου Νίκο, τί να σού προσφέρω ν'αλλάξεις;
δώσε λίγο χώρο στο Όνειρο...
Αν δώσεις χώρο στο Όνειρο, συνειδητά, όλα φωτίζονται με ένα νέο φως.
Αλλιώς ο Φόβος σε σκοτώνει πριν την ώρα σου.
Αλλιώς δεν αντέχεται η ζωή.
Σαλτάρω, βρε καλώς τα παιδιά!!!!!
Σε περίμενα εδώ και καιρό, καλωσήρθες. Ευχαριστώ για το ποίημα.
O "Σαλταρω" ειναι ποιητής με την original εννοια. Δημιουργει τις δικες του σημασιες.
Ο Φόβος είναι αδελφός του Τρόμου. Αλλά τον τρόμο τον ξεπερνάς. Ο φόβος παραμένει εκεί, να σε τρώει αργά.
Για να νικήσεις το φόβο πρέπει να τον κοιτάξεις κατάματα.
μαύρε γάτε: στη mor απευθύνεται το πόνημα περί φόβου;
Πώς να σού κρυφτώ; Στην δικιά μου, τέως.
Ποιά είναι η mor; Η "Μεταμόρφωση 211?"
το ξέρω, το 'μαθα πιά: συμβαίνει ΠΑΝΤΑ αυτό που φοβάμαι, γιατί το φοβάμαι :(
Αυτό ακριβώς λέει η θεωρία των εικόνων. Οι εικόνες που φτιάχνουμε στο νου μας, έρχονται και μας βρίσκουν, υλοποιούνται!
Και αν λέμε π.χ. "να μην αρρωστήσω" αρρωσταίνουμε γιατί το μυαλό δεν δίνει σημασία στις μικρές λέξεις "να", "μη", κλπ αλλά στις κύριες λέξεις. Οπότε, καλύτερα να λέμε "να είμαι υγιής", κλπ κλπ
Οταν μπαίνει μια στραβή σκέψη, δαγκώνω(!!) το μυαλό μου για να φύγει!
Αυτό που λέμε "να βλέπουμε το φόβο κατάματα" δεν είναι άλλο από την απομυθοποίησή του.
Δύσκολο, αλλά μπορούμε να τα καταφέρουμε.
:-)
να τα φτιάξεις με τη Μεταμόρφωση 211 να κονομήσεις τέτοιο φόβο που να θες να πεθάνεις και να μη μπορείς ούτε να λιποθυμήσεις μέσα σε λευκό κελί μετά από κινέζικα βασανιστήρια. αν δεν γνωρίσεις τη mor, δεν θα μάθεις τι είναι τρόμος.
Δημοσίευση σχολίου