Ο ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΣΑΚΚΟΣ: "ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ, ΓΙΕ ΜΟΥ, ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΣ"
της Σώτιας Τσώτου
Για το Ταξίδι, γιέ μου, που θα πας
να βρεις την Πόλη, την κατάλληλη για σένα
σ'όποιο στρατί κι αν στρίψεις, να ρωτάς
αν είν'τα τείχη της παλιά, και χαλασμένα
αν δεις χορτάρι μπρος της φυλακής την πόρτα
αν τα σκαλιά του σχολειού τα δεις λιωμένα
αν δεις χαμόγελο στα χείλη των παιδιών
(...)
τότε στην Πόλη αυτή, αγάπησε
εκεί παντρέψου, και παιδιά εκεί να κάνεις
τ'άλλα όνειρά σου άφησε
εκεί αξίζει, και να ζεις
και να πεθάνεις
...από μνήμης. Μεγαλειώδες, ε;
Σε λίγες γραμμές, πλήρεις Οδηγίες Χρήσης της Ζωής
Τραγουδισμένο από τον αγαπημένο Κώστα Χατζή
Μού λείπει ένας στίχος, τον θυμάται κανείς;;;
Καλή εβδομάδα!
Μαυρόγατος
Για το Ταξίδι, γιέ μου, που θα πας
να βρεις την Πόλη, την κατάλληλη για σένα
σ'όποιο στρατί κι αν στρίψεις, να ρωτάς
αν είν'τα τείχη της παλιά, και χαλασμένα
αν δεις χορτάρι μπρος της φυλακής την πόρτα
αν τα σκαλιά του σχολειού τα δεις λιωμένα
αν δεις χαμόγελο στα χείλη των παιδιών
(...)
τότε στην Πόλη αυτή, αγάπησε
εκεί παντρέψου, και παιδιά εκεί να κάνεις
τ'άλλα όνειρά σου άφησε
εκεί αξίζει, και να ζεις
και να πεθάνεις
...από μνήμης. Μεγαλειώδες, ε;
Σε λίγες γραμμές, πλήρεις Οδηγίες Χρήσης της Ζωής
Τραγουδισμένο από τον αγαπημένο Κώστα Χατζή
Μού λείπει ένας στίχος, τον θυμάται κανείς;;;
Καλή εβδομάδα!
Μαυρόγατος
13 σχόλια:
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μιά τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
Eξαιρετικό Λαμπρούκο.Το αγαπημένο μου από Καβάφη. Απίστευτο ποιήμα.
Γατουλάκι sorry αλλά μου αρέσει πολύ το άνωθεν του Λαμπρούκου.
Λοιπόν έβαλα τον γούγλη να δουλέψει,καθότι άσχετη με αυτό το είδος της μουσικής, μου έβγαλε περίπου 20-30 τραγούδια της ιδίας στιχουργού, αλλά αυτό δεν.
Σε φιλώ :-)
Δεν εχει ποτε σημασια ο προορισμος μα το ταξιδι.Σε αυτο μπορεις να γνωρισεις το κοσμο γυρω,αλλα και τον ιδιο σου τον εαυτο.
μα ναι! (με λαμπρούκο)
:-))))
"τ'άλλα όνειρά σου άφησε
εκεί αξίζει, και να ζεις
και να πεθάνεις"
συγγνώμη μα εδώ θα πω ένα όχι.
ποτέ τα άλλα όνειρα πίσω.
Καλησπέρα!
"Ωδή στην πόλη" ήταν και το 3ο βραβείο ποίησης που προκήρυξε η πόλη των Πατρών, εδώ.
Συγνώμη μου "ξέφυγε" το σχόλιο!
Ο Παπακωνσταντίνου ενέπνευσε τον τίτλο του blog σου ή έχει τη δική του ιστορία? :)
Έχεις απόλυτο δίκιο Λαμπρούκο, το "Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον", εξαιρετικό και αξέχαστο.
Χνουδάκι, γιατί συγνώμη, ίσα ίσα, ο Λαμπρούκος θέλει να πει νομίζω ότι έτσι αποχαιρετάς την ιδανοκή Πόλη, αλλά για να την αποχαιρετήσεις, πρέπει πρώτα να την βρεις! Δεν υπάρχει καμμιά διαφωνία... Σ;)))))))
Νίκο, το Ταξίδι, αυτό είναι ο προορισμός. Αλλά το Ταξίδι δεν αφορά απαραίτητα τον Χώρο! Εγώ, προβληματίζομαι πολύ για το ΠΟΎ ζω και πού θα μπορόυσα να ζήσω. Και δεν με ικανοποιεί καθόλου η Νεοελληνική Πόλη.
α)"αν ειν'τα τείχη της παλιά ή χαλασμένα" - ευτυχώς αυτό το έχουμε, αν εξαιρέσουμες βέβαια (μπορούμε;) την Κύπρο.
β) "χορτάρι στης φυλακής την πόρτα" - ούτε με σφαίρες.
γ) "τα σκαλιά του σχολειού λιωμένα" - στο όνειρό μας.
δ) "χαμόγελο στα χείλη των παιδιών" - έτσι κι έτσι.
Γιώργο, είμαι στημένος στον Astra και περιμένω. Ξανααγάπησα το ραδιόφωνο, εδώ και έναν μήνα. Σ;)))))
Απολλώνιά μου, δεν το ερμήνευσα έτσι εγώ! Δεν χρειάζεται να αφήσεις κάποια άλλα όνειρα, νομίζω ότι εννοεί κάποια περιττά πράγματα, βλέπε "πΑΠΑΛΆΝΓΚΙ".
Σού υποσχέθηκα χτες ένα "Τελευταίο φιλί", το ετοιμάζω και κατά τις 10.30 θα το έχω βγάλει.
Σ;)))))))))
Κατερίνα, μεγάλωσα με τοιν Βασίλη, αλά ο Μαύρος Γάτος είναι και πολλά άλλα πράγματα... μού έδωσες την ιδέα για ένα σχετικό άρθρο. Ας πω μόνο ότι είναι ένα ον παρεξηγημένο, συκοφαντημένο, γοητευτικό, μυστηριώδες, απρόβλεπτο, διακριτικό, νυχτερινό, μετριοπαθές (!!!)... Έχει συνδεθεί με την Μαγεία, με τις καλές τέχνες ( το περίφημο καλλιτεχνικό καφέ Au Chat Noir στο Παρίσι), με την κοινωνική δικαιοσύνη...
Σας αφήνω, πάω στον Astra...
Σ;)))))))))))))))))))))))))))))
Γάτε μου δυστυχώς θα το δω με καθυστέρηση, θα χαρώ πολύ όμως.
Υποχρεώσεις με κρατούν σήμερα τα βράδυ μακριά και απο εσένα και απο το Γιώργο.
Να περάσετε όμορφα.
υ.γ. η ερμηνεία σου δεκτή πλήν όμως η ένοια "όνειρο" για μένα έχει πολλές προεκτάσεις, σύντομα θα γίνω αναλυτικότερη!
Γειά σου Γατούλη-από το studio...παίζω τώρα το Je T'aime moi non plus.....
Χμμμμμμμ.....τελικά ήτο δάκτυλος (ή μάλλον πατούσα γάτου) το Je t'aime, moi non plus απόψε....
Έπρεπε να τόχω καταλάβει....
Σύνθετή μου Κούκλα, όχι μεν, αλλά γιατί όχι, δε;;;;
Γειά σου σύντροφε Πειρατή! Χειμαρρώδης και σήμερα, "κουρασμένος" με τίποτα.
Σ;))))))))))))))))))))))))))))
Θα πάψω πιά για μακρινά ταξίδια να μιλώ,οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πιά ξεχάσει,κι η μάνα μου, χαρούμενη, θα λέει σ' όποιον ρωτά :
"Ηταν μιά λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει . . . "
Μα ο εαυτός μου μιά βραδιάν εμπρός μου θα υψωθεί και λόγο, ως ένας δικαστής στυγνός, θα μου ζητήσει,
κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,θα σημαδέψει, κι άφοβα το φταίστη θα χτυπήσει.
για ταξιδια που δεν ξεκινησαν ποτε
Δημοσίευση σχολίου