..........
ΘΑ ΜΕΤΡΗΣΩ ΩΣ ΤΟ ΔΕΚΑ,
ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
Ένα Ανοιξιάτικο βράδυ,
θάταν η ώρα κάπου έντεκα, αγάπη μου,
κλαίγοντας με τη φωνή, βγήκα από το Σκοτάδι,
κι άρχισε να κυλάει,
ο Χρόνος.
Δύο μάτια, δυό αυτιά
έμαθα, σιγά σιγά, ν'ανοίγω
δύο χέρια, δύο πόδια
έμαθα να ελέγχω
αγάπη μου,
αγάπη.
Τρία χρόνια έζησα, αδιάσπαστος από το Όλον
αγάπη μου, αγάπη μου, αγάπη,
πριν καταλάβω, αθεράπευτα,
πως έχω Εαυτόν.
Τέσσερα ήμουν, και φτερούγισε ο Νους:
"να μην κάνω καμμιά τρέλλα
και στον ύπνο, μια κορδέλλα"
τρέλλες, δεν έκανα πολλές, αγάπη μου
αγάπη μου, αγάπη μου, αγάπη.
Πέντε χρονώ, δάχτυλα πέντε,
άρχισα να γράφω, με το Αριστερό,
αγάπη μου
αγάπη
Έξι αισθήσεις, οξυμένες, μιά περίσσια
να νιώθω γύρω μου τον Πόνο
χάρισμα, και μεγάλο βάσανό μου, αγάπη μου
αγάπη μου
Εφτά Σοφοί και Θαύματα, εφτά Δεινά του Κόσμου
άγνοια, και εγωισμός
πλεονεξία, μή-σεβασμός
μικρόνοια, αυταρχισμός
υπεροψία
αγάπη μου
αγάπη
Σαν το 8 στριφογυρίζει
φεύγει, επιστρέφει - ανακυκλώνεται,
κι όλο κυλάει, και πάει μπροστά,
και όμως, δεν αλλάζει
η Μαύρη Μοίρα αυτής της Γης
μαζί, κι εμείς, αγάπη μου
αγάπη μου
Αγάπη
Εννιά φορές σ'αρνήθηκα, Αγάπη μου, Ζωή μου,
αγάπη μου, αγάπη μου, αγάπη μου, Αγάπη
Δέκα σε ξαναΠίστεψα
αγάπη μου
Αγάπη.
Μαύρος Γάτος
15 Μαρτίου 2006
13 σχόλια:
Την καλημέρα μου....
Εντελώς συμπτωματικά άκουγα την ώρα που το διάβαζα "Oh mon amour.." Christophe
ΥΣ. Λες να υπάρχει κάποιος στον κόσμο να μου εξηγήσει τους στίχους;
ΥΣ2. Μπορώ να κρατήσω ένα στίχο; Τον λάτρεψα....
"Τρία χρόνια έζησα αδιάσπαστος απ'το Όλον
αγάπη μου, αγάπη μου,
πριν καταλάβω
πως έχω Εαυτό."
Τρία ήταν....ακριβώς....
ΥΣ3. Τι είναι αυτό που διάβασα;
Ομορφο το ποίημα:-))) αλλά.. Καιρός να κάνεις καμιά τρέλα Γατούλη.. τι λες;
συμφωνώ με προλαλήσασα ροδιά και αν φτάσεις ως το δώδεκα θα βρεις το Μ
;))
Έ, ήταν πράγματι πολύ καλο...
Ένα ταξίδι στην ύπαρξη...
Αγάπη σου.
ότι πιο όμορφο έχεις γράψει εδώ μέσα γατούλη. To διαβάζω και το ξαναδιαβάζω.
Καλησπέρες. Πολλές. Πανσέληνες :-)
Εντάξει, έκανα και μερικές τρέλλες, ίσως και πολλές...
εξαρτάται βέβαια και από τον ορισμό!
Μάλλον, τώρα που το σκέφτομαι, για τον"μέσο όρο", θα πρέπει να θεωρούμαι θεοπάλαβος!
Μαράκι, όντως, το 12, είναι το Μ! Εξαιρετική σκέψη.
Χνουδάκι, Λαμπρούκο, Ναταλία, ευχαριστώ Σ:))))))))))))))))))))
Μη με αφήσεις με τις απορίες όμως....Θέλω απάντηση....
Μου προκαλείς έμπνευση...κακό αυτό!!!!! ;ρ
1. Μα φυσικά!
3. ?????? Ποιός να ξέρει?
2. Σού τον χαρίζω, Πυργοδέσποινα και Πειρατίνα, με Αγάπη!
Σ;))))))))))))))))))))))))))
Smouaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaats!!!!!!
Mille merci!!!!!
(Είναι το μόνο μου γαλλικό.... ευτυχείτε λοιπόν!!!!)
Aλμυρο γατακι!!!Ωραιο ποιημα!!!Ας τρελαθουμε all together!!!
Μαύρο γατί, πολύ μου άρεσε αυτό!
:)))
διώξε τη λύπη παληκάρι, πάμε μιά βόλτα στο φεγγάρι...
γάτε είσαι σε προχωρημένο στάδιο, δεν παίρνεις καμια αντιβίωση?
(πάρε amoxil που κάνει και για πονόδοντο)
Δημοσίευση σχολίου