ΘΎΕΛΛΑ
Μες το μυαλό μου τώρα μαίνεται μια μπόρα
ουρλιάζει ο Άνεμος, βροντές, και αστραπές
κι ό,τι αγαπούσα, κι ό,τι πίστευα, κομμάτια
πίσω απ'τά έκπληκτα, τ'ανήμπορά μου μάτια
Μες το μυαλό μου ήσουν, Ήλιε μου, κι εσύ
κι έπιανες χώρο δυσανάλογα μεγάλο
θρύψαλλα πια, μες τα σκουπίδια θα σε βάλω
πριν να χαράξεις, και με κόψεις σαν γυαλί
Μαύρος Γάτος
Μαύρος, είπαμε...
6 σχόλια:
Tώρα τι (της) λες. Αυτό εχει σημασία. Α, και να της πείς -κάποτε- σύντομα δηλαδή, τι της έλεγες.
Πάντως είσαι τυχερός που τα έζησες αυτά.Σκέψου ότι άλλοι άνθρωποι, πολλοί, τα αισθάνονται για κάποιον αλλά αυτός δεν έγινε ποτέ δικό τους.Εσεί ζήσατε έναν αμοιβαίο έρωτα, πολύ σημαντικό.Άλλοι άνθρωποι δεν το έχουν ζήσει αυτό ούτε μια φορά στη ζωή τους.Γιατί βέβαια αυτά τα ζεις 1-2 το πολύ φορές σε μια ζωή.
Αλλά το μέλλον είναι ανοιχτό στα πάντα, μπορείς να την ξαναβρείς άμα θέλεις.
Μάλλον πρέπει να την ξαναβρείς.
Αξίζει να μάθει πως αισθάνεσαι γιατί μπορεί να μπορεί τελικά να το αντέξει.
go on μαύρε έχεις παπούτσια τις μνήμες σου. Άλλωστε οι μαύροι γάτοι διαθέτουν και την έβδομη αίσθηση. Στο μεταξύ συνέχισε να γράφεις.
Βάλε το κομμάτι εκεί που αντέχεις.
Τίποτα περισσότερο,
Τίποτα λιγότερο.
:ο)
Γατούλη, πριν καμπόσα χρόνια, είπα και'γω να γράφω καθημερνά τι ένοιωθα σ' ένα έρωτα που άρχιζε τότε. Εγραφα κάθε μέρα λοιπόν και γέμισα 22 τετράδια σπιράλ 100 σελίδων το καθένα. Τι ποιήματα (τώρα για σάχλες τα κόβω, τότε τα νόμιζα αριστουργήματα), τι πεζά, τι να σου πω τι έγραφα!!! Συνέχισα να καταγράφω αυτό τον έρωτα σε όλα τα στάδια, δε σταμάτησα ούτε όταν άρχισαν τα πρώτα σύννεφα, έγραφα μέχρι που ξέφτισε εντελως. Ενα μνημείο ανθρώπινης ευαισθησίας; βλακείας; πέστο όπως θέλεις. ;-))
Κάποτε, πληκτρολογησα αρκετά από αυτά και τα έβαλα σε ένα αρχείο με τίτλο Old Poems. Ανασύρω που και που κάτι και το διαβάζω. Ομολογώ ότι δεν νοιώθω τίποτα το ιδιαίτερο, εκτός απο το θαυμασμό μου για την... υπομονή μου που καθόμουν κι έγραφα! Ο έρωτας πέρασε έτσι σαν ασθένεια, και, αφού είχα καταγράψει όλα τα συμπτώματα, ήλπιζα να την περάσω ελαφρύτερα την επόμενη φορά. Ελα όμως που αυτό δεν ισχύει.. κάθε έρωτας είναι ξεχωριστή... πάθηση!!!
Η επόμενη φορά ηρθε τελείως απροειδοποίητα και με έστειλε κανονικά. Ακόμα να συνέλθω εντελώς, στην ανάρρωση βρίσκομαι ακόμα, αλλά... ΔΕΝ ΓΡΑΦΩ ΟΥΤΕ ΛΕΞΗ. Σιγά που θα κάνω Σταρ μια... ίωση!
Καλά να περνάς βρε!!!:-)))))
(μου τη δίνει αυτό το Φ.)
Δημοσίευση σχολίου