FiNIS TeRRAE, το ΤέΛΟΣ ΤήΣ ΓήΣ

.

Ακούsτε: Vangelis, "Conquest of Paradise" (1492 soundtrack)
press play beside ("Radio Mavros Gatos") >>>>>>>

Μια μέρα φάνηκαν στον μονίμως φουρτουνιασμένο ορίζοντα τρία αλλόκοτα καράβια. Αφύσικα μακρουλά, με ακανόνιστα σχήματα, και με τεράστια κόκκινα πανιά, δεν έμοιαζαν με τίποτα απ' όσα είχαν δει ως τώρα εκείνοι οι θαλασσοδαρμένοι κάτοικοι του Τέλους της Γης. Ακόμα και οι γηραιότεροι, έμειναν με το στόμα ανοιχτό.

Ο Δρυίδης της περιοχής μήνυσε τρομοκρατημένος το νέο στον Σεβάσμιο. Εκείνος κάλεσε αμέσως επείγουσα γενική συνέλευση, στο Ιερό Καρνάκ, στα Μεγάλα Ντολμέν, κάτω από την Αρχαιότατη Βελανιδιά. Το ίδιο κιόλας βράδυ, τα μεσάνυχτα, ήταν όλοι εκεί.

Κάποιοι υποστήριξαν να κηρυχτεί γενικός συναγερμός και να ετοιμαστούν για πόλεμο. Κάποιοι άλλοι υπενθύμισαν την Αρχαία Προφητεία για τους Μπρούτζινους Θεούς που θα έρθουν από τη Δύση, πέρα από το Τέλος του Κόσμου, πάνω σε τρία καράβια-ερπετά, με κόκκινα πανιά- όπως ακριβώς και συνέβαινε. Τελικά αποφάσισαν να είναι σε επιφυλακή για κάθε ενδεχόμενο, αλλά να μην επιτεθούν πρώτοι.

Όταν τελικά οι Ξένοι αποβιβάστηκαν, τους υποδέχτηκαν σύσσωμοι οι Δρυίδες, με πρώτο τον Σεβάσμιο. Μάταια περίμεναν οι εκατοντάδες πάνοπλοι Γαλάτες πολεμιστές στους γύρω λόφους το σύνθημα για επίθεση. Οι Ξένοι αποβιβάστηκαν ειρηνικά, κι ήταν όντως μπρούτζινοι, όπως προέβλεπε η Προφητεία, κι ήταν όντως φορτωμένοι χρυσάφι, κι ήταν προφανώς οι αναμενόμενοι Θεοί από τη Δύση, πέρα από το Τέλος του Κόσμου.

Οι Μπρούτζινοι Θεοί χάρισαν στους Δρυίδες τόνους χρυσάφι: περίτεχνα αλλά τρομακτικά κοσμήματα, παράξενα ολόχρυσα αγαλματάκια, χρυσοκέντητα υφάσματα, εκθαμβωτικές χρυσοποίκιλτες στολές. Μετά τους μίλησαν για Εκείνους που τους είχαν στείλει: για τον Κετζαλκοάτλ το Φτερωτό Φίδι, τον Μέγιστο Δημιουργό. Για τον Τλάλοκ, τον φοβερό κι αιμοβόρο Θεό της Βροχής. Για τη Θεά-Σελήνη Κογιολξαουχκί, με τα χρυσά κουδουνάκια. Για την Τέτεο Ινάν, Κυρά των Ερπετών, Μητέρα όλων των Θεών.

Τους διηγήθηκαν πώς οι Μέγιστοι Θεοί θυσιάστηκαν για τους ανθρώπους, πώς με το Θάνατό τους ξανάδωσαν στον κόσμο τον Ήλιο. Πώς έγινε και επέζησε από το Γένος των Θεών μόνο ο Εχακάτλ, ο Θεός Άνεμος. Πώς οι άνθρωποι χρωστούν στους Θεούς, που κατοικούν από τότε στον αιώνιο κόσμο των Πνευμάτων, εκτός από αιώνια ευγνωμοσύνη, και αίμα, πολύ αίμα.

Εντυπωσιασμένοι και τρομαγμένοι, οι Δρυίδες δεν έδωσαν ποτέ το σύνθημα για την επίθεση. Η πρώτη ανθρωποθυσία ντόπιου στους Μέγιστους Θεούς έγινε το ίδιο εκείνο βράδυ, στην Ακτή του Τέλους της Γης, εκεί όπου αποβιβάστηκαν οι πρώτοι Ξένοι.

Σε λίγο καιρό οι Αγγελιοφόροι των Θεών, όπως ονόμασαν οι ντόπιοι τους Ξένους, ανέλαβαν τον πλήρη έλεγχο του τόπου, δολοφονώντας σε μια συντονισμένη επιχείρηση όλους τους Δρυίδες, που μερικοί από αυτούς είχαν αρχίσει να αντιδρούν ενοχλητικά. Πολυπληθείς στρατιώτες και αμέτρητοι άποικοι ακολούθησαν τα τρία πρώτα καράβια. Μετά από μερικές δεκαετίες δολοπλοκιών, πονηρών κι εφήμερων συμμαχιών, και φρικιαστικών μαζικών σφαγών των Ιθαγενών, οι Αγγελιοφόροι, οι πρόγονοί μας, έλεγχαν πιά σχεδόν ολόκληρο τον Νέο Κόσμο - την αχανή Νέα Ήπειρο όπου αποβιβάστηκαν οι πρώτοι Εξερευνητές, που ονομάστηκε Βόρεια Γιαότλ, όπως και την Ήπειρο του Νότου, τη Νότια Γιαότλ, πέρα από τη Μέση Θάλασσα.

Έτσι έγινε, παιδί μου, κι ανακαλύφθηκε ο Νέος Κόσμος, η Γιαότλ. Γιατί Γιαότλ; Έτσι λεγόταν ο Αρχηγός εκείνης της πρώτης ηρωικής αποστολής, ο ατρόμητος Γιαότλ, ο πολυμήχανος Γιαότλ, ο άνθρωπος που έπεισε τον Ξινκοτενκάτλ της Τενόχ-τιτλάν, τον Μέγα Αυτοκράτορα των Ναχουάτλ, των προγόνων μας, να τού δώσει τρία καράβια, για να κάνει το γύρο του κόσμου, και να γυρίσει δοξασμένος, από την Ανατολή, πίσω στο Μεξ-ιχκό...

Finistère (Finis Terrae, "τέλος του κόσμου"): Νομός της βορειοδυτικής Γαλλίας, που περιβάλλεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Ονομάστηκε έτσι από τους Ρωμαίους, για ευνόητους λόγους...