Τό ΠΑΙΔί ΤήΣ ΘάΛΑΣΣΑΣ

.

Ένα μικρό φωτεινό νησί. Μιά ερημική παραλία.
Ένας νέος άντρας και μια νέα γυναίκα έρχονται από τα βαθιά.

Είναι ερωτευμένοι.
Είναι όμορφη, κι είναι όμορφος.
Είναι γόνιμη, κι είναι γόνιμος.
Είναι Αύγουστος.

Εκεί που σκάει το κύμα σταματούν, και κάνουν έρωτα.
Μέσα στο νερό.

Ολοκληρωτικό έρωτα.
Με κάθε μόριο του σώματός τους.
Με κάθε σπίθα της ψυχής τους.

Μέσα στο μυαλό του άντρα γεννιέται ένα παιδί.
Ένα δικό τους παιδί.
Ένα όμορφο παιδί.

Την τελευταία στιγμή διστάζει.
Τραβιέται.

Το παιδί ρέει στη Θάλασσα.
Στην απέραντη Θάλασσα.

...
...
...

Εννιά μήνες αργότερα, τον επόμενο Μάη, το κύμα ξέβρασε ένα όμορφο, νεκρό παιδί.
Κανείς δεν ήξερε τίνος ήταν.
Κανένας δεν το αναζήτησε.

Το είπαν "της Θάλασσας".