12 Σεπ 2008

ΑΣΥΜΒΑΤόΤΗΤΑ

Τη χάιδευε, άφριζε
τη μάλωνε, ξάφριζε

μόνο όταν έλειπε
γινόταν η Θάλασσα
κρυστάλλινη, γαλήνια
όπως εκείνος τη λαχταρούσε


μόνο όταν ο Άνεμος
δεν ήταν εκεί

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ευφυέστατο και τόσο αληθινό.

Αλλά τι θα ταν και αυτή χωρίς τον Άνεμο, μια απλή μπανιέρα γύρω από τη στεριά... έτσι δεν είναι?