ΕΓΚΑίΝΙΑ ΔΕΘ 2008: Τά ΓΙΑΟύΡΤΙΑ ΤΑΙΡΙάΖΟΥΝ ΣΤόΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓό

Αύριο ο Πρωθυπουργός εγκαινιάζει τη Διεθνή Έκθεση Θεσσανονικής, κι εγώ για πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω την έντονη ανάγκη να γιαουρτώσω τον Πρωθυπουργό. Ο λόγος δεν είναι η απλή απογοήτευση. Είναι η ΠΡΟΔΟΣΊΑ.
Μεγάλωσα με Πρωθυπουργό τον Αντρέα. Δεν τον χώνευα καθόλου, ούτε αυτόν ούτε και τον πολιτικό συρφετό του, και άξιζε μεγαλοπρεπώς το γιαούρτωμα, ειδικά εκεί προς το τέλος- αλλά πώς να γιαουρτώσεις ένα αλλοπρόσαλλο γερόντιο; Μετά ήρθε ο Μητσοτάκης. Αυτόν πρόλαβε και τον γιαούρτωσε ο Σαμαράς, πριν προλάβει να δώσει σαφή δείγματα γραφής, ό,τι και να λέμε. Ο Σημίτης ήταν ένα ανθρωπάκι, και τα γιαουρτάκια του σίγουρα τα ήθελε, από ΠΟΛΛΈΣ πλευρές, αλλά έλα που μάς εκσυγχρόνισε κάπως, από άλλες πλευρές, όπως και να το κάνουμε... Ο Γιωργάκης πήγε στην πηγή της Προεδρίας αλλά δεν πρόλαβε να πιεί το νερό της Πρωθυπουργίας, οπότε είναι άδικο να τον ασβεστώνουμε προκαταβολικά. Ποιός μάς μένει; Ο Κωστάκης...
.
Ε ρε Κώστα, Πρωθυπουργέ... σε ψήφισα το 2004. Ήσουν η μόνη ελπίδα, και μάλιστα μια μεγάλη ελπίδα. Νέος, άφθαρτος, σοβαρός, μορφωμένος, χορτάτος, Μακεδόνας. Υποσχέθηκες να πολεμήσεις τη διαφθορά, την αδιαφάνεια, την αναξιοκρατία. Σε πίστεψα. ΕΊΧΑ ΑΝΆΓΚΗ να σε πιστέψω.
Σχεδόν πέντε χρόνια μετά, όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Έφτιαξες μια Κυβέρνηση και μια Δημόσια Διοίκηση που ξεχειλίζουν από παντού σαπίλα, ενώ εσύ εξακολουθείς να κρύβεσαι στο απυρόβλητο, και να τυρβάζεις αμέριμνος. Τις σπάνιες φορές που εμφανίζεσαι δημόσια σφυρίζεις τα μαγνητοφωνημένα παραμύθια περί μηδενικής ανοχής και περί πάταξης και περί τιμωρίας των ενόχων όσο ψηλά κι αν βρίσκονται κλπ κλπ. Πόση πίστωση χρόνου θέλεις πια; Δεν μιλώ για μένα, για μένα το θέμα είχε λήξει προ πολλού, ήδη πέρσι στις εκλογές ήμουν κάθετα εναντίον σου- τώρα όμως δεν μού αρκεί να σε μαυρίσω με την ψήφο μου, όπως πέρσι- θέλω ΚΑΙ να σε γιαουρτώσω. Γιατί δεν είσαι απλά ΑΝΊΚΑΝΟΣ να πραγματοποιήσεις αυτά που τότε υποσχέθηκες. Είσαι ένας ΠΡΟΔΌΤΗΣ. Κι ένας ΔΕΙΛΌΣ, που κρύβεται τόσα χρόνια πίσω από τους παρατρεχάμενούς του, τους σάπιους, που εδώ και καιρό καταρρέουν ένας ένας, ΚΙ ΕΣΥ ΤΟΥΣ ΣΤΗΡΊΖΕΙΣ.
Γι αυτό αύριο, την ώρα που θα μιλάς στη ΔΕΘ, θα σε γιαουρτώσω. Όχι υλικά. Ηθικά. Κι ελπίζω να το νοιώσεις, το γιαούρτι μου, να σε πονέσει...