ΣΤή ΜΕΓάΛΗ ΣΚΑΚΙέΡΑ (πάλι)
..."όπως στο σκάκι, έτσι και στη ζωή, μερικές φορές χρειάζεται να θυσιάσεις ένα πιόνι, προκειμένου να κερδίσεις το παιχνίδι".
Κι αν αυτό το "πιόνι" είναι η περηφάνια σου;
.
8 Σεπ 2008
Κι αν αυτό το "πιόνι" είναι η περηφάνια σου;
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Αναλογα την περιπτωση και για το ποσο χαμηλα εισαι διατεθημενος να φτασεις...
ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΑΥΤΟΥ ΣΕ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕ Ο ΜΑΥΡΟΣ ΠΕΛΑΡΓΟΣ? ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΔΙΩΞΕΣ ΑΚΟΜΗ
Καλησπέρα!
Νίκο, προσωπικά, καθόλου. Είμαι αρκετά άκαμπτος στο θέμα αυτό. Το θέμα είναι ως πού με παίρνει να μην κάνω ρούπι πίσω...
Ανώνυμε όχι, καμμία σχέση με τον μαύρο πελαργό- δεν αφορούσε εμένα, τα προβλήματά μου είναι λιγότερο σοβαρά, ευτυχώς...
ΠΟΤΕ δεν θυσιάζεται η περηφάνεια και η αξιοπρέπεια, σε κανένα βωμό, για κανένα σκοπό, κι ας λένε οτι "αγιάζει " τα μέσα.
Εξαρταται, απο το ποση αξια δινει κανεις στη συγκεκριμενη παρτιδα! Απο την αλλη παλι πως θα ζησεις χωρις περηφανεια? 8α το αντεξεις? Δεν ξερω να σου απαντησω, ετσι.. Ειναι πολλες οι παραμετροι , που δεν μας αναφερεις! Την αξιοπρεπεια σου μονο κοιτα μη θυσιασεις, σε οποιοδηποτε βωμο! Η περηφανεια ειναι αλλο...
Μονο σαν αγαπας πραγματικα...Μονο αν ο αλλος/η το αξιξει οντως!
Την καληνυχτα μου!
Καλημέρα ξανά!
Για την αξιοπρέπεια δεν το συζητάμε, φυσικά. Το θέμα είναι πού τελειώνει η περηφάνια και πού αρχίζει η αξιοπρέπεια...
Σ;-)))
Δυσδιάσκριτα τα όρια και καθένας τα ορίζει διαφορετικά.
Την καλησπέρα μου
το θέμα είναι οτι μόνο απο τις χαμένες παρτίδες μαθαίνουμε. και μόνο τους χαμένους στρατιώτες κάνουμε ήρωες . καλησπέρα
Δημοσίευση σχολίου