ΑΓΑΠΗΤό ΜΟυ ΘΑΛΑΣΣΟΛόΓΙΟ: ΛΙΒΥΚό, ΜέΡΑ ΔΕύΤΕΡΗ!

Ε, αφού κάποιοι γνωστοί και μη εξαίρεταιοι θεωρούν τα μπλόγκζ "διαδικτυακά ημερολόγια", θα τους κάνω κι εγώ τη χάρη!
Λοιπόν, αγαπητό μου ημερολόγιο, ή μάλλον, θαλασσολόγιο, σήμερα, δεύτερη μέρα στο Λιβυκό, κολύμπησα εντατικά τρεις ώρες καθαρές, βάλε τουλάχιστον τέσσερις μέσα στο νερό. Η πρώτη εντύπωση ήταν άγρια, καθώς έπεσα πάνω στην υποβρύχια εκατόμβη των βομβαρδισμένων - δυναμιτισμένων- Σοδόμων και Γομόρρων (βλέπε προηγούμενο ποστ και σχόλιο Αθηνάς (είσαι και πολύ άτομο, λέμε Σ;-). Προσπέρασα και συνέχισα προς το άγνωστο. Σε λίγο με πλησίασαν οι πιο μεγάλες ζαργάνες που έχω δει ποτέ, αληθινά τεράστιες, κάτι που χάρηκα ιδιαίτερα, δεδομένου ότι η ζαργάνα είναι το θαλάσσιο Τοτέμ μου! Συνεχίζοντας το κολύμπι, παράλληλα με τις απόκρημνες κι έρημες ακτές, εντόπισα ένα παρδαλό αγριοκάτσικο, σ' ένα βράχο πολύ κοντά στη θάλασσα, και πλησίασα να το σώσω το καημένο, φαινόταν αποκλεισμένο- το αγριοκάτσικο ακόμα γελάει, εννοείται πως εξαφανίστηκε με κάτι απίστευτους πήδους!
Η προσέγγισή μου όμως στα βράχια δεν πήγε χαμένη. Έγινε αιτία να εντοπίσω ένα τρομερής ομορφιάς θαλάσσιο φαράγγι, που έκρυβε στο βάθος μιαν εντυπωσιακή θαλασσοσπηλιά! Εννοείται πως μπήκα. Ήταν μακρόστενη και ψηλή, και προς μεγάλη μου έκπληξη, κοντά στην είσοδο από το τοίχωμά της έρεε γλυκό νερό, σε αρκετά σημεία! Οι πηγές αυτές μάλλον θα είναι που προσελκύουν τόσο τα αγριοκάτσικα, όσο και τ' αγριοπερίστερα που φωλιάζουν στην οροφή. Η σπηλιά έχει πλάτος περίπου τρία μέτρα στην είσοδο, και βάθος κάπου δεκαπέντε! Εννοείται πως πήγα ως το τέρμα, παρά το σκοτάδι- ε, τι γάτοι είμαστε...
Στην επιστροφή γνώρισα επιτέλους ένα ζωντανό στρείδι (έκλεισε μόλις γνωριστήκαμε και δεν ξεκολλούσε με τίποτε Σ;-), και τους εξωτικούς αραχνοκάβουρες (εγώ τους ονόμασα έτσι, είναι λεπτοκαμωμένοι, σκούροι καφέ με κίτρινες ρίγες- σαν αράχνες ακριβώς!). Τέλος, επιστρέφοντας στην αφετηρία μου ανακάλυψα ένα άγνωστό μου είδος αστερία, με αγκάθια, τέσσερα μεγάλα άκρα, και τρία μικρά- ασυνήθιστος, μα ήταν όντως αστερίας, γιατί τον τούμπαρα και ξαναγύρισε μόνος του στα ίσια του, όπως όλοι οι αστερίες!
Αυτά για σήμερα, αγαπητό μου θαλασσολόγιο. Αύριο πάλι, με νέες θαλασσινές περιπέτειες! Σ;-)