14 Σεπ 2008

ΠόΣΗ ΩΡΙΜόΤΗΤΑ Ν' ΑΝΤέΞΕΙ έΝΑΣ άΝΘΡΩΠΟΣ;

Simm έτ έχοντας στις φιλοσοφικές αναζητήσεις του παρ' ολίγον μπάρμπα μου του Γούφα (μετά διάλεξε γι' ανιψάκια κάτι παπάκια, βλέπε Γούφ! Γούφ! στο πλάι) περί ζωής- αιδοίου, θέτω κι εγώ το εξής καυτό και βασανιστικό ερώτημα:

με δεδομένο ότι όλη η χαρά της ζωής βρίσκεται στην παιδικότητα, δηλαδή στην ανακάλυψη και στην [βαθμιαία αναλωνόμενη] αθωότητα,
πόση ωριμότητα μπορεί ν' αντέξει κανείς πριν πεθάνει πριν πεθάνει;

Πάσα γνώμη πολύτιμη.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

giati na ypotimame th dynamh ths zwhs na mas ekplhssei se kathe strofh? isws megalwnontas oi ekplhxeis na meiwnontai se arithmo, alla - akrivws gia auto to logo - auxanoun se entash. isws pali to thema einai kata poso "kleinoume" megalwnontas. an ginomaste yperprostateutikoi me ton eauto mas, kai den ton ekthetoume, pws na mas vrei h ekplhxh? (de nomizw oti einai thema wrimothtas, alla psyxikhs elastikothtas kai euelixias). kalhmera.

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλησπέρα Όμορφη Κυρά των Υδάτων! Συμφωνώ απόλυτα. Άλλωστε έχει αποδειχτεί ότι η ψυχική υγεία στην ώριμη και στην τρίτη ηλικία, όπως και η μακροχρόνια επιβίωση των γάμων, εξαρτώνται απόλυτα από το πόσο ανοιχτός είναι κανείς στο νέο και στο πέρα από τη ρουτίνα. Το θέμα είναι γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι πιο ανοιχτοί, ενώ άλλοι κλείνουν σαν στρείδια και απλά περιμένουν να πεθάνουν- είναι θέμα αγωγής και χαρακτήρα, ή πρόκειται για έναν βιολογικό "μηχανισμό λήξης";

XRISTINA G.V. είπε...

Μη σκοτώσεις ποτέ το μικρό παιδί που έχεις μέσα σου..γιατί εκεί κάπου φωλιάζει το ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ! Τα όχι και τα ίσως, δεν είναι πάντα άλλοθι..βαρύδια είναι, που σιγά σιγά και χωρίς να το αντιληφθείς σε τραβάνε στον πάτο...
Λεπτή η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα Θέλω και στα Πρέπει,μη ξεχνάς όμως ότι κάποια πράγματα δεν μπαίνουν στο ζύγι...Μια αληθινή στιγμή είναι πάντα προτιμότερη από πολλές ψεύτικες αναμνήσεις.
Το ζητούμενο είναι να μπορείς να νοιώθεις.Σταθερά και Αμετανόητα!!!
Σου εύχομαι από την ψυχή μου να περάσεις υπέροχα εκεί που βρίσκεσαι(στο αγαπημένο μου μέρος-ζηλεύω)και για όσο θα είσαι..
Μια καληνύχτα από την..χμ..ζεστή ακόμη Θεσσαλονίκη
Χριστίνα

Helga είπε...

και παλι θα το πω..με ολες αυτες τις σκεψεις γινομαστε ολο κ πιο εσωστρεφεις..χανουμε τη ζωη..χανουμε το παρων
αλλα σε νοιω8ω φιλε μου- σε νοιωθω