Η ΠΑΡΑΒΟΛή ΤΟύ ΓύΡΟΥ ΜΕ ΠίΤΑ (ΕΚ ΤΟύ ΚΑΤά ΜΑύΡΟΝ ΓάΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛίΟΥ ΤΟ ΑΝάΓΝΩΣΜΑ )
1 Τω καιρώ εκείνω, εδίδασκεν αυτοίς ο Κύριος, λέγων: 2 Άνθρωπός τις άστεγος, πένης και κουρελής, απελπισμένος και πεινασμένος, εκείτο αναίσθητος εις περιοχήν έρημον, ύποπτον, σκοτεινήν και κρύαν λίαν, ας είπομεν εις τού Ρέντη, πέριξ του εμπορικού κέντρου, άγρια ξημερώματα, ντάλα χειμώνα 3 εκρύωνεν ο τάλας τα μάλα, επεινούσε, και θα έλεγεν, εάν αναίσθητος ούκ ήτο, που ήτο, "τί την θέλω την ρημάδαν την ζωήν;"
4 Αίφνης, 4χ4 τί τερατώδες, ας είπομεν Porshe Cayenne, εσταμάτησεν έμπροσθεν αυτού 5 εξ αυτού εξήλθε γυνή ελαφρών ηθών, μινιφορούσα και ελεήμων 6 ιδούσα έμπροσθέν αυτής το προαναφερθέν ανθρώπινον ράκος, επρόσφερεν αυτώ αυθορμήτως ίδιον γυρόπιτον, άρτι αγορασθέν εκ ξενυχτάδικης ψησταριάς 7 ο πτωχός δεν πρόλαβε να την ιδεί, αφού εκείνη επεβιβάσθη του οχήματος και εξηφανίσθη ως αστραπή 8 εξύπνησεν όμως εκ τού ληθάργου, και είδεν, και ιδού, ενώπιον του, λαχταριστόν και αχνιστόν γυρόπιτον εκ τού πουθενά.
9 Ο άνθρωπος εδίστασεν 10 εσκέφθη, "ποίος μοί έστειλε το δώρον τούτον, και διατί; 11 και, διατί να δεχθώ την δωρεάν ταύτην, αφού δεν θα χορτάσω, αλλά κι εαν χορτάσω και πάλιν θα ξαναπεινάσω, και στο κάτω κάτω έτσι κι αλλιώς σε λίγο θα τα τινάξω εκ της πείνας και τού κρύου;"
12 Ούτως ελάλησεν προς αυτούς Κύριος Κύριος, και εδίδασκεν αυτοίς, λέγων 13 ιδού το νόημα της παρούσας παραβολής: Ο αναίσθητος άστεγος είναι η Ψυχή εν μέσω του Τίποτα, είς την ανυπαρξίαν, την πριν και μετά τη γέννησιν 14 το δε γυρόπιτον, η Ζωή εστί 15 αμαρτωλοί, μην αναρωτιέστε, ως ο πεινασμένος της παραβολής, εαν αξίζει τον κόπον να το φάτε ή όχι 16 ότι η ζωή δώρον εστί, μετά ημερομηνίας λήξεως, ναι, μετά προβλημάτων χιλίων και μυρίων, ναι, αλλά σπουδαίο δώρον εστί, η άτιμη, παρ ' όλα αυτά 17 Χαρείτε την, καταβροχθίστε την, χωρίς να ψάχνετε ποίος σάς την έδωκεν και διατί, χωρίς ν΄αναζητάτε κάποιον βαθύτερον νόημα εις αυτήν, χωρίς να περιμένετε να κρατήσει διά πάντα, χωρίς να ελπίζετε να χορτάσετε
18 Αυτά είπε και ελάλησε 19 και επίστευσαν εις αυτόν οι μαθηταί αυτού, αμήν 20 κι ούτε εγώ ήμουν εκεί, ούτε σείς, για να με πιστέψετε, αμήν αμήν 21 πιστέψτε με όμως, και δεν θα χάσετε, αμήν αμήν αμήν 22 και καλή σας όρεξη, εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν-ν!
4 Αίφνης, 4χ4 τί τερατώδες, ας είπομεν Porshe Cayenne, εσταμάτησεν έμπροσθεν αυτού 5 εξ αυτού εξήλθε γυνή ελαφρών ηθών, μινιφορούσα και ελεήμων 6 ιδούσα έμπροσθέν αυτής το προαναφερθέν ανθρώπινον ράκος, επρόσφερεν αυτώ αυθορμήτως ίδιον γυρόπιτον, άρτι αγορασθέν εκ ξενυχτάδικης ψησταριάς 7 ο πτωχός δεν πρόλαβε να την ιδεί, αφού εκείνη επεβιβάσθη του οχήματος και εξηφανίσθη ως αστραπή 8 εξύπνησεν όμως εκ τού ληθάργου, και είδεν, και ιδού, ενώπιον του, λαχταριστόν και αχνιστόν γυρόπιτον εκ τού πουθενά.
9 Ο άνθρωπος εδίστασεν 10 εσκέφθη, "ποίος μοί έστειλε το δώρον τούτον, και διατί; 11 και, διατί να δεχθώ την δωρεάν ταύτην, αφού δεν θα χορτάσω, αλλά κι εαν χορτάσω και πάλιν θα ξαναπεινάσω, και στο κάτω κάτω έτσι κι αλλιώς σε λίγο θα τα τινάξω εκ της πείνας και τού κρύου;"
12 Ούτως ελάλησεν προς αυτούς Κύριος Κύριος, και εδίδασκεν αυτοίς, λέγων 13 ιδού το νόημα της παρούσας παραβολής: Ο αναίσθητος άστεγος είναι η Ψυχή εν μέσω του Τίποτα, είς την ανυπαρξίαν, την πριν και μετά τη γέννησιν 14 το δε γυρόπιτον, η Ζωή εστί 15 αμαρτωλοί, μην αναρωτιέστε, ως ο πεινασμένος της παραβολής, εαν αξίζει τον κόπον να το φάτε ή όχι 16 ότι η ζωή δώρον εστί, μετά ημερομηνίας λήξεως, ναι, μετά προβλημάτων χιλίων και μυρίων, ναι, αλλά σπουδαίο δώρον εστί, η άτιμη, παρ ' όλα αυτά 17 Χαρείτε την, καταβροχθίστε την, χωρίς να ψάχνετε ποίος σάς την έδωκεν και διατί, χωρίς ν΄αναζητάτε κάποιον βαθύτερον νόημα εις αυτήν, χωρίς να περιμένετε να κρατήσει διά πάντα, χωρίς να ελπίζετε να χορτάσετε
18 Αυτά είπε και ελάλησε 19 και επίστευσαν εις αυτόν οι μαθηταί αυτού, αμήν 20 κι ούτε εγώ ήμουν εκεί, ούτε σείς, για να με πιστέψετε, αμήν αμήν 21 πιστέψτε με όμως, και δεν θα χάσετε, αμήν αμήν αμήν 22 και καλή σας όρεξη, εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν-ν!
7 σχόλια:
καλό το σουβλάκι και η παραβολή έτι καλλιτέρα!
Aπίστευτος!!!
Γειάσου γατάκι μουυυυυ!αχχχχχααχαχα!χαααχαχχαχχαχαχα! χαχχαχαχχαχααααχαχαχχχαχ!καλά τί να πώ υποκλείνομαι!ε,δε παίζεσαι πιά!ε,δεν τρώγεσαι!...ναί,προφανώς ο καλός Θεούλης δεν θα ήξερε ότι το '΄λαχταριστό σου γυρόπιτον'χααχαχχαχχαχαχαχ!μα καλά που τα βρίσκεις;;;;τι μυαλό είναι αυτό παιδάκι μου-.....!!έχει κάπου γύρω στις 600 θερμίδες ίσως;;;όσες έχει δηλαδή και ένα γέυμα το οποίο περιλαμβάνει μέσα κ αι κρέας...και ότι έχει και άααααπειρη χοληστερίνη...και φυσικά ότι είναι ότι χειρότερο μπορεί να καταναλώσει κάποιος και κάνει αφάνταστη ζημιά στα αγγεία και τα σωληνάκια της καρδιάς τα οποία 'φράζει'σε απίστευτο βαθμό.. νόστιμο δε λέω..αλλά...αλλά...από το να καταλήξω ίιιιισως και με βηματοδότη ή με κάνα δύο,τρία 'μπαλονάκια'στο μέλλον κάπου εκεί στα 60-70 ίσως;;;ευχαριστώ δεν θα πάρω...!!!χαχχαχαχχαχαχαχ!και είναι και κάπως βαριά τροφή για το στομάχι.. και επειδή εγώ έχω και σοβαρό πρόβλημα με το στομάχι μου και ο γιατρός μου έχει απαγορέυσει να τρώω ότιδήποτε...και πολλά όπως αυτό...απαλλάσομαι νομίζω έτσι γατάκι;;;;;χααααχαχχαχχχαχαχ!πολύ ωραίο πόστ!έτσι όταν πεινάει κάποιος δε βλέπει ούτε κορμάρες,ούτε ωραία πόδια,β....ζιά τίποτε χαχαχχαχχαχχχαχχαχαχα!πολύ ωραίο πόστ!σ ευχαριστώ μ έκανες να γελάσω πολύυυυ σήμερα!φιλάκια,νυχτερινά.Αθανασία.
Εξαιρετική η παραβολή σας φίλτατε. Αλλά με κάνατε να πεινάσω, και είμαι σε ευαίσθητη περίοδο της Ζωής.
Συμφωνώ με την παραβολή σου. Η ζωή δεν θέλει πολύ σκέψη. Όσο πιο πολύ σκέφτεσαι χάνεται η ομορφιά και η μαγεία της. Άλλωστε οι πρωτόπλαστοι έχασαν τον παράδεισο γιατί αντι να απολαμβάνουν αυτό που τους δόθηκε, θέλησαν να έχουν το μήλο της «γνώσης του καλού και του κακού».
Καλησπέεεεεερα!!!!
Από χτές που το έγραψα, περίμενα με λύσσα να έρθει το σημερινό μεσημέρι για να καταβροχθίσω ένα γύρο από τα Σπάτα, στην Αριστοτέλους.
Φάτε και πιείτε, ανθυγειινά, αλλά σε περιορισμένη ποσότητα- αυτό νομίζω είναι το μυστικό. Από την άλλη, τί είναι η χοληστε΄ρινη μπροστά στην αιωνιότητα...
Σ;-))))
...τελικά ο πένης που δεν εκτίμησε το θείον δώρον, χάνει και τη βασιλεία των ουρανών και το πιτόγυρον, αντιθέτως η μινιφορούσα ελεήμων γυνή με την porshe με ένα πιτόγυρον εξασφαλίζει τη σωτηρία της ψυχής. Απλά τα πράγματα... αν εμβαθύνομεν και σοβαρέψουμε λίγο , δεν είναι τυχαίο, η ισορροπία στη γεύση, η ποικιλία των υφών, η πληρότητα των θρεπτικών στοιχείων καθιστούν το συγκεκριμένο έδεσμα σχεδόν θρησκευτικό σύμβολο...
(και μ' έπιασε μια ευσέβεια μόλις τώρα .... μιαμ!)
Δημοσίευση σχολίου