Η ΦΑΙΔΡή ΓΛΩΣΣΟΛΟΓίΑ ΤώΝ ΑΡΧΑΙόΠΛΗΚΤΩΝ ΤΣίΡΚΩΝ
Η γάτα μου έχει ξεραθεί στα γέλια. Προφανώς "είναι σε καλή ημέρα"- δία... Μόλις διάβασε ένα email που κυκλοφορεί, και που επανέρχεται στο θέμα της ελληνικής καταγωγής όλων των γλωσσών, ή τουλάχιστον των γλωσσών των ευρωπαϊκών λαών (οι άλλοι έτσι κι αλλιώς είναι αυταπόδεικτα παρακατιανοί και δεν μάς ενδιαφέρουν). Ανάμεσα στις υπόλοιπες ατράνταχτες αποδείξεις που παρατίθενται, είναι και η ετυμολογία της λέξης ντία (dia), που στα λατινικά και σε κάποιες λατινογενείς γλώσσες σημαίνει ημέρα, και που προέρχεται λέει από τα αρχαία Κρητικά όπου δία σήμαινε ημέρα- εξ' ου, λέει, και "ευδιάθετος"= είμαι σε καλή ημέρα, όπως η γάτα μου η Λίζα. Άσχετο αν η λέξη προέρχεται φυσικά από τις λέξεις ευ και διάθεση, "είμαι σε καλή διάθεση", όπου "διάθεση" = διά (πρόθεση που μεταξύ άλλων σημαίνει αλληλεπίδραση, κίνηση) και θέση, από το "θέτω", άρα διάθεση = ο τρόπος που δια-τίθεσαι (τοποθετείσαι), η θέση που παίρνεις απέναντι σε κάτι. Ακούστε όμως κι αυτό! Οι λέξεις δολλάριο < τάλληρο προέρχονται λέει από το αρχαίο "τάλαρος", όπως - όντως - και η νεοελληνική λέξη τελλάρο. Η περιοχή της Γερμανίας JΟΑCΗΙΜSΤΗΑL όπου από το 1519 φτιάχνονταν τα ασημένια νομίσματα JΟΑCΗΙΜSΤΗΑLΕR > ΤΗΑLΕR, μάλλον βρίσκεται σε άλλον πλανήτη...
Βυenοs dias, μα το DiΑ! Το κλειδί στην οικονομία!
7 σχόλια:
Προσοχή! Ακολουθεί κραυγαλέα αυτοδιαφήμιση:
Ομήρου Αγγλικά
Αμάν πιά με τις ετυμολογίες της φακής και της φασολάδας ;-)
Χαχαχα, "γάμος αλλά ελληνικά", κανονικότατα.
Το καταπληκτικό είναι οτι με τέτοιες μπουρδολογίες περί ανωτερώτητας της γλώσσας μας ασχολούνται κυρίως νεοέλληνες που την κακοποιούν βάναυσα...
Ακούστε κι αυτό! Οι λέξεις δολλάριο και τάλληρο προέρχονται λέει από το αρχαίο "τάλαρος", όπως - όντως - και η λέξη τελλάρο. Η περιοχή της Γερμανίας JΟΑCΗΙΜSΤΗΑL όπου από το 1519 φτιάχνονταν τα ασημένια νομίσματα JΟΑCΗΙΜSΤΗΑLΕR > ΤΗΑLΕR, είναι μια μικρή κι ασήμαντη λεπτομέρεια...
Πάντως, η νεοευρωπαϊκή (!) λέξη για τον ηλίθιο - idiot - είναι όντως αρχαιοελληνικής προέλευσης - ιδιώτης. Είναι γνωστό ότι η ιδιωτεία προκαλεί idiocy.
Όλα καλά με το ποστ και το ωραιότατο αυτό ιστολόγιο αλλά θρώσκω σημαίνει αναπηδώ άνθρωπέ μου.
Η ανάλυση *ἄνδρ-ωπος «αυτός που έχει όψη ή πρόσωπο άνδρα» είναι αυτή που τείνει να γίνει περισσότερο αποδεκτή στη σύγχρονη γλωσσολογία. Ας σημειωθεί ότι το αρχ. ουσ. ἀνήρ, ἀνδρός σήμαινε συγχρόνως «άνδρας, άνθρωπος», πράγμα που αποτελεί κοινό τόπο για πολλές σύγχρονες γλώσσες (λ.χ. αγγλ. man, γαλλ. homme, γερμ. Mann «άνδρας» - man «κάποιος (άνθρωπος)», ισπ. hombre, ιταλ. uomo κ.ά., που όλα συνδυάζουν τις σημ. «άνδρας, άνθρωπος», αντανακλώντας έτσι το γνωσιακό σύστημα των ομιλητών).
Δημοφιλείς παραμένουν ορισμένες παρετυμολογικές αναγωγές, οι οποίες δεν στηρίζονται σε επιστημονικά κριτήρια. Περισσότερο γνωστή είναι η εικαζόμενη αναγωγή σε ἄνω + θρώσκω («αναπηδώ») + ὄπωπα (αρχαϊκός παρακείμενος του ὁρῶ «βλέπω»), βάσει της οποίας ο άνθρωπος είναι το όν που κοιτάζει και κινείται προς τα εμπρός, άρα είναι γεμάτος αισιοδοξία και στόχους. Η άποψη αυτή προσκρούει στους μορφολογικούς κανόνες τής Ελληνικής, διότι παρουσιάζει τονισμό που δείχνει ότι πρόκειται για παράγωγο και όχι για σύνθετο, το δε ρήμα θρώσκω δεν έχει δώσει παράγωγα επίθετα τέτοιας μορφής.
Ανώνυμε, ευχαριστώ για τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες- όντως νόμιζα ότι θρώσκω σημαίνει κοιτώ, μάλλον επηρεάστηκα από το ρήμα θωρώ. Κι άλλοι μού έχουν πει ότι η ετυμολογία της λέξης άνθρωπος έχει αναθεωρηθεί, αλλά δεν με έπεισαν για κάποια εναλλακτική. Η σύνθετη προέλευση από τρεις λέξεις είναι όντως πολύ τραβηγμένη- ώσπου όμως το θέμα να λυθεί οριστικά, μένω στην παλιά και κατά πάσα πιθανότητα λάθος ετυμολογία, γιατί είναι όμορφη σαν σκέψη, "το ον που κοιτάζει ψηλά".
Δράκο μου, εκτός από την ιδιώτεία οι κύριοι αυτοί δικαιούνται και την καταστροφή, disaster, δύσ- άστρο, κακό αστέρι.
Δημοσίευση σχολίου