Ο στιχουργός έγραψε και δεν ξέρω πιο απ΄όλα - του στιχουργού να διαλέξω...
Διαλέγω αυτό ως το πιο ανώδυνο.
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας Πρώτη εκτέλεση: Φίλιππος Πλιάτσικας
Νύχτα Σαββάτου με σαξόφωνα ιδρωμένα, άνεμος φέρνει τα τραγούδια και τα παίρνει. Ήσουν δικιά μου μια στιγμή κι ύστερα ξένη, πίστη και άρνηση στα δυο σου μάτια ένα.
Άστεγοι άγγελοι με τη βροχή στο αίμα φωτιές ανάβουν στις πλαγιές του φεγγαριού. Όσα μου έκρυβες μου τα πες μ' ένα ψέμα τη νύχτα που έτρεμες σαν φλόγα του κεριού.
Δε με πειράζει έτσι είναι το παιχνίδι βάλε τη μάσκα σου για ακόμα ένα ταξίδι. Στα δίχτυα του έρωτα όσοι έχουνε πιαστεί μόνο στα λάθη τους θα μείνουνε πιστοί.
Νύχτα Σαββάτου με ποτά ζαχαρωμένα, άνεμος φέρνει τις αγάπες και τις παίρνει. Ήσουν ωραία σαν εικόνα δακρυσμένη, μηδέν και άπειρο στα δυο σου μάτια ένα.
Πόσο μικρή απόψε μοιάζει η πολιτεία, κι εγώ μια θάλασσα γυρεύω ν' ανοιχτώ. Έλα σαν άνεμος και σαν παλιά αμαρτία, όποιο κι αν είναι το ποτό σου θα το πιω.
Επίσης κυριολεκτικά
τα όνειρα μεθούν όσους αντέχουν να τα ζουν...
Τα όνειρα... λησμονημένα ή αλησμόνητα;
Ως εδώ ... δότι υπάρχουν και τα όνειρα του ασυνήδειτου... τα όνειρα είναι η παραδοχή της πιο δελεαστικής αμφισημίας
Καλημέρα Νεύρα! Αυτό δε σημαίνιε όμως ότι θα πάψουμε να μεθάμε, ε; Πρόκειται γαι διαπίστωση, όχι για αποτροπή! Τουλάχιστον έτσι το προσλαμβάνω εγώ.
Σού-μου, τον Αλκάιο δε θα τον έλεγα στιχουργό- θα τον έλεγα ποιητή. Τον έχω ανακαλύψει από το 2000 που επέστρεψα στην Ελλάδα- είχε βγάλει έναν δίσκο με τον Μητροπάνο, τον οποίο δεν χώνευα, και από τότε τον λατρεύω. Ο δίσκος λέγεται Εντελβάις...
όταν σε συνάντησα άρχιζε ο Μάης φόραγες λουλούδια στα μαλλιά
έβαλα στο στήθος σου ένα εντελβάις και δε σε συνάντησα ξανά
Το αγαπημένο μου τραγούδι του όμως (από τον ίδιο δίσκο είναι το 'είδα'
Είδα το φίδι να πετά και τ' αετόπουλο να σέρνεται στο χώμα
καλημέρα... αφού γίνεται ανεπίσημο mini tribute στον Άλκη Αλκαίο,να γράψω κι εγώ ένα... "ΤΟ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ
Λευκό το σύννεφο και βρέχει στου διψασμένου την αυλή κι αυτός που πόνεσε πολύ γίνεται βράχος για ν'αντέχει
ό,τι για πάντα έχει φύγει δεν ωφελεί ν'αναζητάς πού πας πουλί της ερημιάς τώρα που αρχίζει το κυνήγι...
όμορφη πού'ναι η ζωή όμορφη σαν ψέμα και το φως της Άνοιξης κόκκινο σαν αίμα ρίχνει ο χρόνος στο φτερό το φιλί σου δως μου καθρεφτάκι ο έρωτας στο κλουβί του κόσμου
στήνουν τ'αηδόνια συναυλία σ'ένα δεντράκι τόσο δα όσα το αίμα τραγουδά μην τα γυρεύεις στα βιβλία
στου πόνου την τρελή γοιρτή και στο μεθύσι το βαθύ θα βρεις ό,τι έχει πια χαθεί κι ό,τι άργησε να φτάσει.."
Καλημέρα Μίλτο μου....τί ωραίο..πάρα πολύ ωραίο....πολύ γλυκό....πολλές φορές μπορεί να μας γεμίσουν και με πόνο και απογοήτευση τα όνειρα..όταν δούμε ότι δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν....όμως τι νόημα θα είχε η ζωή μας χωρίς αυτά και χωρίς τις ελπίδες για κάτι καλύτερο που μας δίνουν;;πιστέυω όπως έχω πεί ξανά ότι η ζωή μας θα ήταν πεζή,βαρετή και φρικτή χωρίς αυτά......Αθανασία.
Kalimera Miltos; Oso zw tifla tha iparxo etote .. Gia to komath pou grafeis ekei kato; "Eida .. to latreuo mazei me olo to disko ekeino, na eisai kalá pou agapas kai sugkrínis to poima. Ali blepoume ali koitame iparxoun kai .. ksereis distixos; koroido ginetai opoios esto kai mia fora den ksanageniete. Kalo apogebma brady sou euxomai.
Γνωστός και ως Μαύρος Γάτος,είμαι ένα δίποδο θηλαστικό (ζώ)ον. Πρόκειμαι για μια πολύπλοκη μορφή ζωής με βάση τον άνθρακα και τις ενώσεις του: αποτελούμαι κατά τρία τέταρτα από μια υγρή χημική ένωση που την ονομάζω νερό. Κατάγομαι απ'τον πίθηκο,ή τέλος πάντων από κάτι που έμοιαζε με πίθηκο. Ακόμα πιο πίσω στο γενεαλογικό μου δέντρο, κατάγομαι από μικρόβια, που είτε δημιουργήθηκαν από τύχη σε μια αρχέγονη θαλάσσια σούπα,είτε ήρθαν πάνω σε κάποιον βράχο χαμένο στο διάστημα και ρίζωσαν στην σφαιρική μάζα από βράχους και μέταλλα,καλυμμένη στο μεγαλύτερο της μέρος από νερό, που κρέμεται από το τίποτα μέσα στο κενό, και που την ονομάζω πλανήτη-μου, και πιο συγκεκριμένα Γη. Σαν άτομο, προήλθα από την ένωση δύο συγκεκριμένων μισών κυττάρων πριν από περίπου 39 περιστροφές του πλανήτη-μου γύρω από μιά γιγάντια σε σχέση μ’εμένα και τη Γη διάπυρη φωτεινή σφαίρα, που την λέω Ήλιο. Το είδος μου ονομάστηκε από τους προγόνους μου Άνθρωπος,γιατί ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ, "κοιτάω ψηλά", και μπορώ να παρατηρώ και να ερμηνεύω τον Κόσμο. Κυρίως όμως διαφέρω από τα άλλα ζώα γιατί έχω πλήρη συναίσθηση του εαυτού μου σαν ξεχωριστό άτομο,και συνείδηση της θνητότητάς μου...
7 σχόλια:
Δυστυχώς ορισμένες φορές και όποιος μεθάει με την ζωή και την πραγματικότητα πάλι με δάκρυα καταλήγει.
Καλό βράδυ
Ο στιχουργός έγραψε και δεν ξέρω πιο απ΄όλα - του στιχουργού να διαλέξω...
Διαλέγω αυτό ως το πιο ανώδυνο.
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Φίλιππος Πλιάτσικας
Νύχτα Σαββάτου με σαξόφωνα ιδρωμένα,
άνεμος φέρνει τα τραγούδια και τα παίρνει.
Ήσουν δικιά μου μια στιγμή κι ύστερα ξένη,
πίστη και άρνηση στα δυο σου μάτια ένα.
Άστεγοι άγγελοι με τη βροχή στο αίμα
φωτιές ανάβουν στις πλαγιές του φεγγαριού.
Όσα μου έκρυβες μου τα πες μ' ένα ψέμα
τη νύχτα που έτρεμες σαν φλόγα του κεριού.
Δε με πειράζει έτσι είναι το παιχνίδι
βάλε τη μάσκα σου για ακόμα ένα ταξίδι.
Στα δίχτυα του έρωτα όσοι έχουνε πιαστεί
μόνο στα λάθη τους θα μείνουνε πιστοί.
Νύχτα Σαββάτου με ποτά ζαχαρωμένα,
άνεμος φέρνει τις αγάπες και τις παίρνει.
Ήσουν ωραία σαν εικόνα δακρυσμένη,
μηδέν και άπειρο στα δυο σου μάτια ένα.
Πόσο μικρή απόψε μοιάζει η πολιτεία,
κι εγώ μια θάλασσα γυρεύω ν' ανοιχτώ.
Έλα σαν άνεμος και σαν παλιά αμαρτία,
όποιο κι αν είναι το ποτό σου θα το πιω.
Επίσης κυριολεκτικά
τα όνειρα μεθούν
όσους αντέχουν να τα ζουν...
Τα όνειρα...
λησμονημένα ή αλησμόνητα;
Ως εδώ ... δότι υπάρχουν και τα όνειρα του ασυνήδειτου...
τα όνειρα είναι η παραδοχή της πιο δελεαστικής αμφισημίας
εισβάλουν ή κατακτώνται;
Καληνύχτα.
Καλημέρα Νεύρα! Αυτό δε σημαίνιε όμως ότι θα πάψουμε να μεθάμε, ε; Πρόκειται γαι διαπίστωση, όχι για αποτροπή! Τουλάχιστον έτσι το προσλαμβάνω εγώ.
Σού-μου, τον Αλκάιο δε θα τον έλεγα στιχουργό- θα τον έλεγα ποιητή. Τον έχω ανακαλύψει από το 2000 που επέστρεψα στην Ελλάδα- είχε βγάλει έναν δίσκο με τον Μητροπάνο, τον οποίο δεν χώνευα, και από τότε τον λατρεύω. Ο δίσκος λέγεται Εντελβάις...
όταν σε συνάντησα
άρχιζε ο Μάης
φόραγες λουλούδια στα μαλλιά
έβαλα στο στήθος σου
ένα εντελβάις
και δε σε συνάντησα ξανά
Το αγαπημένο μου τραγούδι του όμως (από τον ίδιο δίσκο είναι το 'είδα'
Είδα το φίδι να πετά
και τ' αετόπουλο να σέρνεται στο χώμα
καλημέρα...
αφού γίνεται ανεπίσημο mini tribute στον Άλκη Αλκαίο,να γράψω κι εγώ ένα...
"ΤΟ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ
Λευκό το σύννεφο και βρέχει
στου διψασμένου την αυλή
κι αυτός που πόνεσε πολύ
γίνεται βράχος για ν'αντέχει
ό,τι για πάντα έχει φύγει
δεν ωφελεί ν'αναζητάς
πού πας πουλί της ερημιάς
τώρα που αρχίζει το κυνήγι...
όμορφη πού'ναι η ζωή
όμορφη σαν ψέμα
και το φως της Άνοιξης
κόκκινο σαν αίμα
ρίχνει ο χρόνος στο φτερό
το φιλί σου δως μου
καθρεφτάκι ο έρωτας
στο κλουβί του κόσμου
στήνουν τ'αηδόνια συναυλία
σ'ένα δεντράκι τόσο δα
όσα το αίμα τραγουδά
μην τα γυρεύεις στα βιβλία
στου πόνου την τρελή γοιρτή
και στο μεθύσι το βαθύ
θα βρεις ό,τι έχει πια χαθεί
κι ό,τι άργησε να φτάσει.."
Σ΄ευχαριστώ! Καλή συνέχεια, καλημέρα!
Καλημέρα Μίλτο μου....τί ωραίο..πάρα πολύ ωραίο....πολύ γλυκό....πολλές φορές μπορεί να μας γεμίσουν και με πόνο και απογοήτευση τα όνειρα..όταν δούμε ότι δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν....όμως τι νόημα θα είχε η ζωή μας χωρίς αυτά και χωρίς τις ελπίδες για κάτι καλύτερο που μας δίνουν;;πιστέυω όπως έχω πεί ξανά ότι η ζωή μας θα ήταν πεζή,βαρετή και φρικτή χωρίς αυτά......Αθανασία.
Kalimera Miltos;
Oso zw tifla tha iparxo etote ..
Gia to komath pou grafeis ekei kato;
"Eida .. to latreuo mazei me olo to disko ekeino, na eisai kalá pou agapas kai sugkrínis to poima.
Ali blepoume ali koitame iparxoun kai .. ksereis distixos; koroido ginetai opoios esto kai mia fora den ksanageniete.
Kalo apogebma brady sou euxomai.
Δημοσίευση σχολίου