ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ: 'ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ" ΚΑΙ "Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ"
Αφιερωμένο στον Γιώργο Πήττα
με αγάπη και εκτίμηση
"Καλησπέρα, Συνταξιδιώτες.
Καλωσήρθατε στa Μονοπάτια του Γαλαξία"...
Καλωσήρθατε στa Μονοπάτια του Γαλαξία"...
Όντας μαθητής, άκουσα κάποιο βράδυ, αργά, στο ράδιο, μια παράξενη εκπομπή. Μια βαθιά φωνή, που μιλούσε για όλα αυτά που με γοήτευαν. Ενδιάμεσα, μαγικές, άγνωστες για μένα μουσικές...
Την κυνήγησα αυτήν την εκπομπή, αλλά λίγο τα διαβάσματα του Λυκείου, λίγο η μεταμεσονύκτια ώρα, και κυρίως, το σαραβαλάκι το ραδιόφωνό μου με την σπασμένη κεραία που δύσκολα έπιανε Αθήνα, εκεί στη μικρή μου επαρχία, ελάχιστες φορές κατάφερα να την ξανακούσω.
Χρόνια μετά, φοιτητής, ωρίμασε μέσα μου η ιδέα για μια παρόμοια εκπομπή. Το όνομά της θα ήταν "Η σκοτεινή πλευρά του Φεγγαριού"
Από το ράδιο Παρατηρητής της Θεσσαλονίκης που άκουγα, μού είπαν να κάνω ένα demo και το σχεδιάγραμμα επτά εκπομπών και να τους τα πάω. Πανεύκολο. Στρώθηκα στη δουλειά με ενθουσιασμό.
Η κασέτα περιείχε το διήγημα "Νυχτερινή συνάντηση" του Ray Bradbury, με υπόκρουση Jean Michel Jarre, ένα μέρος από την εισαγωγή του John Gribbin στο βιβλίο του "Η γάτα του Σραίντιγκερ" με τίτλο "κβαντική φυσική και πραγματικότητα", Pink Floyd ("Pigs"), Vangelis (Direct - Glorianna), το "More" των Sisters of Mercy, και πολλά άλλα... η "εκπομπή" τελείωνε με το "Ζωοσκόπιο", ένα σατιρικό ωροσκόπιο που δημοσίευε τότε η Βαβέλ, το περιοδικό. Διάρκεια, μία ώρα.
Δεν δυσκολεύτηκα να φτιάξω και ένα πλάνο επτά εκπομπών...
Η απάντηση ήτανε, "πολύ προχωρημένο". Με την ΚΑΚΗ έννοια...
Την ίδια τύχη είχε αργότερα η κασέτα μου και στο Δημοτικό ραδιόφωνο της Κω, όπου δούλεψα για πρώτη φορά (στην Κω, όχι στο ραδιόφωνο...)
Περιττό νομίζω να ανaφέρω ότι η εκπομπή που ανέφερα στην αρχή, και που με ενέπνευσε για όλα αυτά, και όχι μόνο, ήτανε, φυσικά, "Τα μονοπάτια του Γαλαξία", του Γιώργου Πήττα.
Από αυτήν την δοκιμαστική "εκπομπή", που την είχα για χαμένη, ακούστε τον εικοσάχρονο εαυτό μου να διαβάζει το διήγημα "Νυχτερινή Συνάντηση' του Ray Bradbury, σε μετάφραση Δημήτρη Αρβανίτη, με μουσική υπόκρουση το Equinoxe του Jean Michel Jarre. Δείξτε κατανόηση παρακαλώ για τα λαθάκια στην απαγγελία και για την ηχογράφηση, που έγινε μ' ένα σπιτικό κασετόφωνο...
Κλείστε λοιπόν τα φώτα, καθήστε κάπου αναπαυτικά, και πατήστε Play- ξεκινάμε...
Καλησπέρα, Συνταξιδιώτες. Προορισμός μας, η Σκοτεινή πλευρά του Φεγγαριού.
" Ήταν μακρύς ο δρόμος, μέσα στο σκοτάδι και τους λόφους..."
Την κυνήγησα αυτήν την εκπομπή, αλλά λίγο τα διαβάσματα του Λυκείου, λίγο η μεταμεσονύκτια ώρα, και κυρίως, το σαραβαλάκι το ραδιόφωνό μου με την σπασμένη κεραία που δύσκολα έπιανε Αθήνα, εκεί στη μικρή μου επαρχία, ελάχιστες φορές κατάφερα να την ξανακούσω.
Χρόνια μετά, φοιτητής, ωρίμασε μέσα μου η ιδέα για μια παρόμοια εκπομπή. Το όνομά της θα ήταν "Η σκοτεινή πλευρά του Φεγγαριού"
Από το ράδιο Παρατηρητής της Θεσσαλονίκης που άκουγα, μού είπαν να κάνω ένα demo και το σχεδιάγραμμα επτά εκπομπών και να τους τα πάω. Πανεύκολο. Στρώθηκα στη δουλειά με ενθουσιασμό.
Η κασέτα περιείχε το διήγημα "Νυχτερινή συνάντηση" του Ray Bradbury, με υπόκρουση Jean Michel Jarre, ένα μέρος από την εισαγωγή του John Gribbin στο βιβλίο του "Η γάτα του Σραίντιγκερ" με τίτλο "κβαντική φυσική και πραγματικότητα", Pink Floyd ("Pigs"), Vangelis (Direct - Glorianna), το "More" των Sisters of Mercy, και πολλά άλλα... η "εκπομπή" τελείωνε με το "Ζωοσκόπιο", ένα σατιρικό ωροσκόπιο που δημοσίευε τότε η Βαβέλ, το περιοδικό. Διάρκεια, μία ώρα.
Δεν δυσκολεύτηκα να φτιάξω και ένα πλάνο επτά εκπομπών...
Η απάντηση ήτανε, "πολύ προχωρημένο". Με την ΚΑΚΗ έννοια...
Την ίδια τύχη είχε αργότερα η κασέτα μου και στο Δημοτικό ραδιόφωνο της Κω, όπου δούλεψα για πρώτη φορά (στην Κω, όχι στο ραδιόφωνο...)
Περιττό νομίζω να ανaφέρω ότι η εκπομπή που ανέφερα στην αρχή, και που με ενέπνευσε για όλα αυτά, και όχι μόνο, ήτανε, φυσικά, "Τα μονοπάτια του Γαλαξία", του Γιώργου Πήττα.
Από αυτήν την δοκιμαστική "εκπομπή", που την είχα για χαμένη, ακούστε τον εικοσάχρονο εαυτό μου να διαβάζει το διήγημα "Νυχτερινή Συνάντηση' του Ray Bradbury, σε μετάφραση Δημήτρη Αρβανίτη, με μουσική υπόκρουση το Equinoxe του Jean Michel Jarre. Δείξτε κατανόηση παρακαλώ για τα λαθάκια στην απαγγελία και για την ηχογράφηση, που έγινε μ' ένα σπιτικό κασετόφωνο...
Κλείστε λοιπόν τα φώτα, καθήστε κάπου αναπαυτικά, και πατήστε Play- ξεκινάμε...
Καλησπέρα, Συνταξιδιώτες. Προορισμός μας, η Σκοτεινή πλευρά του Φεγγαριού.
" Ήταν μακρύς ο δρόμος, μέσα στο σκοτάδι και τους λόφους..."
.
13 σχόλια:
apapapa...μήπως το ψαράκι είσαι εσύ ΤΕΛΙΚΆ και ο γάτος είναι το "πρόσχημα"?ΧΑ
δεν μπορώ να το πιστέψω ότι είναι η φωνή σου αυτή!
πολύ συγκινητικός είσαι...αλλά ας μην αρχίσω την ψυχανάλυση από τώρα...
φιλιά και καλού κακού,μην εμπιστεύεσαι όλους τους "γάτους"
Είμαι άραγε "εγώ"; ! Εϊκοσι χρονών ήμουν όταν το ηχογράφησα Σ;-)))))
Θα το ξαναηχογραφήσω πολύ καλύτερα, μόλις βρω το χρόνο Σ:ο)
εσύ δηλαδή τώρα κατάλαβες τι υπάρχει "θαμμένο" κάτω από τα μπλε και κόκκινα γράμματα του τίτλου, ή απάντησες στην τύχη?
εγώ,στην ανασκαφή,θα καλούσα ειδικό στρωματογράφο...
σε πειράζω...μ'αρέσει να σε πειράζω
Τι φταίει και δεν σε άκουσα; Δεν άκουσα τίποτα, θα το αναμεταδώσει το podcast;
Πραγματικά προχωρημένος στα 20 σου!!!
Θα ήταν ενδιαφέρον να το ηχογραφούσες με την σημερινή φωνή σου...
Το απόλαυσα
Διακρίνω από την φωνή, πολλά στοιχεία και διαφορετικά του προφίλ σου, με μπέρδεψες και δεν μπορώ να σε φανταστώ καθόλου.
Βεβαίως η φωνή αποτελεί εργαλείο μας,μας χαρακτηρίζει κ.τ.λ. χωρίς να είναι απαραίτητο.
έχω να πω ότι ως ιδέα, ήταν πάρα πολύ καλή, κρίμα που τότε δεν ευόδωσε, γιατί για οτιδήποτε υπάρχει η κατάλληλη στιγμή του... :}
ora
να σε παινέψω...
μου θύμισες το βιβλίο "η αγωγή του λόγου" και μερικά ακόμα που αναφέρουν ότι και τα σύμφωνα ηχούν... αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει μουσικότητα και καλλιέργεια, ανάγνωση πολύ από νότες μέχρι Βαβέλ :}}}}
ΕΠΙΣΗΣ
η φωνή σίγουρα αλλάζει μεγαλώνει μαζί μας... όμως χαίρομαι για εσένα που ενώ ήσουν 20, σκεφτόσουν και λειτουργούσες έτσι, ότι άλλο και αν συνέβη μη το σκέφτεσαι, υπήρξες από νωρίς ώριμος και οι ώριμοι είναι όσο μεγαλώνουν τα καλύτερα "παιδιά"
...
...
Σταματώ για να μην μονοπωλώ και κάνω όσα λέω δε θα κάνω δηλ... μπλα μπλα κ.τ.λ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Σ΄ευχαριστούμε Blogger!!
Η άλλη μου φύση Χαχαχαχα μικρούλη γάτε!! :}}}}!!
Νυχτερινό ταχυδρομείο!
Σου έχω μια πρόσκληση με επειδή δε σε βρήκα σε περιμένει στη τελευταία μου ανάρτηση!
Φιλί γλυκό για καληνύχτα
Γειάσου καλέ μου Μίλτο...δεν το πιστέυω ότι αυτή είναι η φωνή σου.....αλλά είναι τέλιο...πολύ ωραίο...αχ και τί μου θύμισες τώρα....ένα πολύ πρόσφατο κόλλημα που είχα πάθει (αλλά πολύ τρελλό όμως κόλλημα)με έναν ραδιφωνικό παραγωγό...αλλά όμως θα προτιμούσα να μην αποκαλύψω το όνομά του για λόγους πρωσοπικούς και λόγους προστασίας ευαίσθητων πρωσοπικών δεδομένων....δεν θέλω να τον εκθέσω....είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος...είναι πολύ σπάνιος άνθρωπος...και δυστυχώς αδικήθηκε με το χειρότερο τρόπο...αγαπάει πάρα πολύ τη δουλειά του...και πάντα την έκανε με αξιοπρέπια,αγάπη και σεβασμό πρός τον ακροατή...αγαπάει πάρα πολύ τους ακροατές του...και πιστέυω ότι είμαι πάρα πολύ τυχερή που τον γνώρισα και που έχω μια μικρή επικοινωνία μαζί του...(καθότι είχα την τύχη να μου δώσει το κντό του)...είναι ένας γλυκήτατος άνθρωπος....αλλά όμως όπως είπα αδικήθηκε...πάρα πολύ..το περασμένο καλοκαίρι η εκπομπή του κόπηκε για πάντα...κάτω από πολύ παράξενες συνθήκες...λυπήθηκα αφάνταστα...έκλαψα στην τελευταία του εκπομπή....εγώ πιστέυω ότι προφανώς οι ιθύνοντες του σταθμού δεν ενέκριναν τη δουλειά του εκεί και τις αντιλήψεις του πάνω σε ορισμένα θέματα σχετικά με το ραδιόφωνο...και το πώς πρέπει να κάνει κάποιος ραδιόφωνο.....ήθελαν ίσως κάτι περισσότερο 'εμπορικό'ας το πώ έτσι...και όχι μιά εκπομπή αξιοπρεπή,με ήθος,ήχο...και τον οδήγησαν στο να παραιτηθεί...για μένα αυτό είναι η μεγαλύτερη αδικία....έυχομαι όμως γρήγορα να δικαιωθεί...και...πάντα θα τον θυμάμαι και θα είναι πάντα μέσα στη καρδιά μου.....και πάντα θα τον αγαπώ και θα τον εκτιμώ....Αθανασία.
Καλημέρα! Ευχαριστώ πυο το ακούσατε, ελπίζω να σάς άρεσε Σ;-))))
Η φωνή μου και η ψυχή μου είναι οι ίδιες, όπως τότε, πριν δεκαπέντε χρόνια και. Αλλά εντοπίζω πολλά σημεία που θα ήθελα να τ' απαγγείλω αλλιώς. Μόλις βρω τα εργαλεία που χρειάζονται θα το ξαναφτιάξω!
τι να σου πω, σε όλα θέλω να ακούω τη ψυχή κυρίως και· την άκουσα.
με συγκίνησες.
etsi einai i kali mera apo to prwi fainete....min to xanaixografisis asto esti...merika pragmata xalane ama ta xanakanoume...ase tin patina tou xronou kai tin ikmada tis stigmis na iparxoun....
Ροΐδη φίλε μου, Δημήτρη Ταξιδευτή, σάς ευχαριστώ. Ποτέ μου δεν επιζήτησα το χειροκρότημα των πολλών, με φέρνει σε αμηχανία. Σχόλια όμως σαν τα δικά σας μού δίνουν μεγάλη χαρά.
Δημοσίευση σχολίου