Η ΑΓΝώΡΙΣΤΗ
Ποιά είναι τούτη
που κατεβαίνει
Ασπροεντυμένη
Οχ' το βουνό;
Τώρα 'που τούτη
Η κόρη φαίνεται
το χόρτο γένεται
άνθι απαλό
Κ' ευθύς ανοίγει
τα ωραία του κάλλη
και το κεφάλι
συχνοκουνεί
Κ' ερωτεμένο,
να μη το αφήση
να το πατήση
παρακαλεί
Κόκκινα κι όμορφα
έχει τα χείλα
ωσάν τα φύλλα
της ροδαριάς
Όταν χαράζει
και η αυγούλα
λεπτή βροχούλα
στέρνει δροσιάς
Και των μαλλιώνε της
τ' ωραίο πλήθος
πάνου 'ς το στήθος
λάμπει ξανθό
Έχουν τα μάτια της
οπού γελούνε
Το χρώμα πού 'ναι
'Σ τον ουρανό
Ποιά είναι τούτη
Που κατεβαίνει
Ασπροεντυμένη
Οχ' το βουνό;
Είναι εκείνη
που αγαπούσα
και καρτερούσα
να τήνε δω
Διονύσιος Σολωμός
3 σχόλια:
Απόσπασμα (Carmen Seculare)
Δ.Σολωμός
Μην καρτερείς εδώ πουλί, και μη προσμένεις χλόη·
γιατί τα φύλλ’ αν είν’ πολλά, σε κάθε φύλλο πνεύμα.
Το ψηλό δέντρ’ ολόκληρο κι ηχολογά κι αστράφτει
μ’ όλους της τέχνης τους ηχούς, με τ’ ουρανού τα φώτα.
Σαστίζ’ η γη κι η θάλασσα, κι ο ουρανός το τέρας,
το μέγα πολυκάντηλο μες στο ναό της φύσης,
κι αρμόζουν διάφορο το φως χίλιες χιλιάδες άστρα,
χίλιες χιλιάδες άσματα μιλούν και κάνουν ένα.
Λος,
Λος Καληνύχτα!
Είμαι εγώ;
(((((Σού)))))
Μα εγώ αγαπώ Μία! Μία, μόνο Μία! Και στον κόσμο καμΜία! (άλλη δε ζητώ!)
Λος Καληνύχτα Σ;α))))))
Δημοσίευση σχολίου