2 Φεβ 2008

ΤΡΕίΣ ΦΟΡέΣ ΔΕΣΜώΤΗΣ

.


Δεμένος, πίσω από Σίδερα,
ονειρευόμουν, λέει
Φυλακές



2 Φεβρουαρίου 2008






9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το καλύτερο μετά-σχόλιο που είδα για αυτά που βιώνω...

Sissi Soko είπε...

με για το ονοματάκι...
Κατά καιρούς βλέπω στα όνειρά μου διάφορες Μαύρες (φωτινές) Θάλασσες!

Sissi Soko είπε...

Α, αυτό εννοείς; Πριν δεν είχες αυτές τις διευκρινηστικές εικόνες! Εγώ ελεύθερη! Σαν τη θάλασσα, σαν τα κοχύλια που τα ίδια είναι και το σπίτι τους...χωρίς βάρη.

Μιλτιάδης Θαλασσινός (Μαύρος Γάτος) είπε...

Καλημέρα! Διευκρινιστικές είναι οι εικόνες, ή μήπως περιοριστικές; Λέω να τις βγάλω...

Σ;))))

Φαίδρα Φις είπε...

σου χαρίζω ένα δικό μου,θα κυκλοφορήσει το Μάιο...

"Τη θαμπή σου οθόνη κοιτάζεις να δεις
Πώς ξεφτίσαν τα λόγια και πού να κρυφτείς
Του φιλιού την αγχόνη η ανάσα ανταμώνει
Στο αβέβαιο νήμα της πώς να σταθείς

Τα τσιγάρα σου καίγονται, φάροι χλωμοί
Τι γυρεύουν να σώσουν του φόβου οι θυμοί
Πάνω στο μαξιλάρι καράβι σαλπάρει
Ακολουθείς του καπνού του τη μαύρη γραμμή

Σε παλιές αυταπάτες η ώρα γυρνά
Στο ρολόι μοιραία μια μπόρα ξεσπά
Κι οι τρελοί λεπτοδείκτες κυνηγάνε τις νύχτες
Κι οδηγούν το καράβι στα πιο μαύρα νερά

Σε λαβύρινθο η τύψη σιωπηλά σε τραβά
Σε είχε κάποτε πνίξει στο λαιμό σαν θηλιά
Ανεκπλήρωτος μύθος της Αριάδνης ο μίτος
Άλλος ένας Θησέας δεν αλλάζει πανιά…"

Devilio είπε...

Θέλω να πετάξω... :-(

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Μίλτο....καλέ μας...όλοι μας έχουμε κάτι που μας κρατά..'ομήρους'και μας 'φιλακίζει' σ αυτή τη ζωή είτε αυτό είναι σε πραγματικό επίπεδο,νοητό,ονειρικό...αλλά νομίζω όμως η μεγαλύτερη μαγκιά είναι να βρίσκουμε πάντα τον τρόπο και να ξεφέυγουμε από αυτό...και να σπάμε αυτά τα...δεσμά όσο βαρειά και αν είναι αυτά....είτε αυτό είναι ένα πάθος,ένας έρωτας,μιά κατάσταση που μας προκαλεί έντονο πόνο και...φρίκη...αυτό για μένα είναι το σπουδαιότερο....Αθανασία.

Μιλτιάδης Θαλασσινός (Μαύρος Γάτος) είπε...

Φαίδρα, σ' ευχαριστώ πολύ! Είναι τραγούδι, έτσι; Θέλεις να πεις λεπτομέρειες;

Διαβολάκι μου δεν έχεις παρά ν' ανοίξεις τα φτερά σου- ξέχασες πως είσαι ένας Άγγελος, έστω και έκπτωτος;

Καλημέρα Ηλιαχτίδα! Η Ελευθερία είναι κάτι που το κερδίζουμε κάθε μέρα. Και ποτέ δεν είναι απόλυτη, είναι πάντα σχετική...

Φαίδρα Φις είπε...

θέλω αλλά κρατιέμαι...αστειεύομαι.Φοβάμαι ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να προβώ-μετά από σένα πάντα...-σε αποκαλύψεις τέτοιου τύπου...είδαν πολλά τα μάτια μου μέσω του blog σου.Δεν τρομάζω ούτε τις κριτικές,ούτε τα αρνητικά σχόλια.Απλώς,προς το παρόν απολαμβάνω την ανωνυμία μου,κάτι που εσύ έχει ήδη γευτεί,"ξεπεράσει" κι αφήσει πίσω...
Άλλωστε-για να μετέλθω δόκιμου λόγου αν και παρωχημένου-εκτιμώ ότι χρειάζεται να ωριμάσουν οι συνθήκες και να φτάσει το πλήρωμα του χρόνου για να αποκτήσουν όλα το "ρόλο" που τους αξίζει,έστω κι αν βηματίσουν αργά προς τον προορισμό και τις οριστικές τους "θέσεις"...
Χαίρομαι,πάντως,που σου άρεσε και σ'ευχαριστώ ειλικρινά για το ενδιαφέρον.