ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ Η ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ BLOGGING

.

ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΙ BLOGGERS

Το κατεστημένο είναι αυτό που λέει και το όνομά του. Κατεστημένο. Από τη μιά έχει ήδη ΚΑΤΑΣΤΕΙ κάτι, δηλαδή είναι ήδη «φτιαγμένο», από την άλλη διαθέτει και ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ, από ΜΑΓΑΖΑΚΙ έως και ΜΑΓΑΖΑΡΑ.

Εξ’ ορισμού ο κατεστημένος φοβάται τον νεοεισερχόμενο. Γιατί όταν αυτός δεν είναι σαφέστατα πελάτης, είναι δυνάμει ανταγωνιστής. Κι από τον πελάτη έχει να ΚΕΡΔΙΣΕΙ, ενώ από τον δυνάμει ανταγωνιστή έχει μόνο να χάσει, έτσι τουλάχιστον αυτός πιστεύει.

Γιατί λοιπόν οι κατεστημένοι εκδότες, οι κατεστημένοι δημοσιογράφοι, οι κατεστημένοι λογοτέχνες, οι κατεστημένοι γενικώς, να βλέπουν με καλό μάτι την φωνή των blogger; Του συρφετού μας αυτού των ετερόκλητων ανθρώπων που ο καθένας μας διεκδικεί μια ΦΩΝΗ; Και μάλιστα ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ από το κατεστημένο;

Οι ανεξέλεγκτες φωνές είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ για το κατεστημένο. Τόσο για το κατεστημένο των εκδοτών και των ΜΜΕ, όσο και για το ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ γενικά.

Επειδή όμως το κατεστημένο δεν μπορεί ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΆΤΩΝ να αγνοήσει τελείως αυτό το ανεπανάληπτο στην ανθρώπινη ιστορία κατακλυσμιαίο φαινόμενο, που λέγεται blogging, ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΤΟ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΕΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ. Ένας τρόπος είναι η γνωστή τακτική του «διαίρει και βασίλευε». Ένας άλλος τρόπος είναι η «δωροδοκία», με δημοσιεύματα, χαϊδολογήματα, συνεντεύξεις, συνεργασίες, με σκοπό την εξουδετέρωση μέσω της συναλλαγής, και την τελική αφομοίωση.

Ο πιο συνηθισμένος όμως τρόπος άμυνας του Συστήματος, αυτός που βλέπω καθημερινά γύρω μου εδώ στην ελληνική πραγματικότητα, είναι η ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ του μέσου, μέσω της προβολής των αρνητικών του στοιχείων μεγεθυσμένων στο πολλαπλάσιο, και της αποσιώπησης κάθε θετικού.

Έτσι ερμηνεύονται και τα τόσα αρνητικά δημοσιεύματα για το Διαδίκτυο στον ελληνικό τύπο και στην τηλεόραση, που είναι πολλές φορές γεμάτα από ανεύθυνη κινδυνολογία έως και απροκάλυπτη συκοφαντία. Ο παλιός κόσμος τρέμει την νέα γενιά των παιδιών, κι εμάς τους λίγο μεγαλύτερους, που δεν ενημερωνόμαστε από την ελεγχόμενη τηλεόραση και τις διαπλεκόμενες εφημερίδες, αλλά ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ. Που μιλάμε ξένες γλώσσες και δεν περιοριζόμαστε στην ελληνική πραγματικότητα, που ΕΡΕΥΝΟΥΜΕ στο διαδίκτυο, συζητούμε στο διαδίκτυο, ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΥΜΕ ΑΠΟΨΗ και ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΟΥΜΕ στο Διαδίκτυο.

Αλλά η πιο ύπουλη μέθοδος του πολέμου τους απέναντι στο νέο και στο ανεξέλεγκτο, είναι η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΩΝ και των ΠΙΟ ΑΝΩΔΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ για προβολή από το Σύστημα.

Όταν στο ελληνικό Διαδίκτυο, για παράδειγμα, γίνονται τόσες και τόσες αξιόλογες συζητήσεις, ακούγονται τόσες συγκλονιστικές γνώμες, γίνεται κριτική της επικαιρότητας σε υψηλό επίπεδο, και γράφονται τόσα και τόσα λογοτεχνικά διαμάντια, δεν είναι τουλάχιστον περίεργο, κύριε τάδε «Επώνυμε» δημοσιογράφε, να επιλέγεις να προβάλεις στην εφημερίδα σου ή στο free press σου ή ό,που αλλού, τα πιο αδιάφορα; Να αναδεικνύεις ας πούμε το επιθεωρησιακό χιούμορ του Πιτσιρίκου σε πρωτοπορία, ένα χιούμορ δήθεν ασεβές και σατιρικό, αλλά στην πράξη εντελώς ανώδυνο; Ν’ αναγορεύεις τον βαρετό κύριο Βαρετό σε αστέρα; (βαρετέ μην το πάρεις σε παρακαλώ προσωπικά, Πιτσιρίκο πάρτο).

ΤΙ μπορεί να σημαίνει αυτό; ΌΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ, Ή ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ, ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΤΟΥ, φυλάγοντας και τα νώτα του, μην τυχόν και προωθήσει κανέναν άνθρωπο που έχει κάτι να πει, και χάσει αυτός την ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΗ του θέση στην ιεραρχία, ΜΗΝ ΤΥΧΌΝ ΚΑΙ ΠΡΟΒΆΛΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΡΗΞΙΚΕΛΕΥΘΗ ΑΠΟΨΗ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ.

Και όταν τα πράγματα σκουραίνουν, τότε ο Δερβέναγας των ΜΜΕς απαξιώνει συλλογικά τους bloggers σαν φθονερά υποκείμενα, στηλιτεύει συνολικά το μέσο σαν σιχαμερό, μικροπρεπές, ανάξιο λόγου, και όλα εντάξει.

Αυτοί είναι στην μικρή μικρή μας χώρα οι κανόνες του παιχνιδιού, από πολύυυυ παλιά, σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. Γιατί να ξεφύγει το blogging, όταν μαστίζεται από αυτά τα ήθη και αυτά τα έθιμα η πολιτική, η λογοτεχνία, τα ΜΜΕ, όλοι οι καλλιτεχνικοί χώροι, η επιστήμη (στα Πανεπιστήμια να δεις τι χαμός γίνεται)… Δεν πρόκειται βέβαια για νεοελληνική πρωτοτυπία, αλλά για πανανθρώπινο φαινόμενο, που όμως στην Ελλάδα έχει την τιμητική του. Να τσακίζει ο Κατεστημένος κάθε τι που θα μπορούσε αν απειλήσει το status του, χωρίς να ενδιαφέρεται για την κοινή πρόοδο και για το κοινό καλό. Ενώ άλλοι λαοί βάζουν το κοινό καλό μπροστά από το ατομικό τους μικροπρεπές συμφέρον, υποστηρίζοντας και προωθώντας τους άξιους, αντί να τους θάβουν. Γι αυτό προοδεύουν άλλοι λαοί και όχι εμείς, την ώρα που εμείς πνιγόμαστε στον ΦΘΟΝΟ και στην ΜΙΚΡΟΠΡΕΠΕΙΑ.

Το έσχατο και πιο δυναμικό τους όπλο, των κατεστημένων, είναι η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ. Δεν θα μού κάνουν βέβαια την χάρη να μού επιτεθούν ανοιχτά, αλλά σίγουρα από κάπου θα μού την σφυρίξουν, την ρετσινιά ότι «πήραν τα μυαλά μου αέρα»…. και ότι είμαι δήθεν ΕΓΩ μικροπρεπής και φθονερός… Στην τελική, μπορεί και να είμαι, μπορεί και να μην είμαι, αλλά φυσικά δεν θα το πω εγώ αυτό.

Αυτά τα επιθετικά για τώρα. Στο τέλος όμως, η νίκη θα είναι δική μας, να το ξέρετε καλά αυτό, και να τρέμετε, κύριοι Κατεστημένοι….

ΜΑΥΡΟΣ ΑΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ ΓΑΤΟΣ

[Η εικόνα είναι από το βιβλίο "ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΑ, Μια πρόταση για το μέλλον της ανθρωπότητας" εδώ του Παρασκευά Ν. Παρασκευόπουλου, Καθηγητή Ε.Μ.Π.]