Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ BLOGGERS: ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΜΠΛΟΓΚΟΣΦΑΙΡΑΣ
.
Τώρα που καταλάγιασε κάπως η πρόσφατη αναμπουμπούλα, με τα θλιβερά γεγονότα της σύλληψης του blogme.gr, και με την επίκληση (από κάποιους άλλους "θιγμένους") της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για την αποκατάσταση της... τάξης στο ελληνικό Κυβερνοσύμπαν, θα ήθελα να ρωτήσω το εξής:
Εγώ τώρα βρίσκομαι εδώ, όπου κι αν είναι αυτό το εδώ.
Το blog μου όμως στεγάζεται στους σέρβερς του Blogger, και δημοσιεύεται στο παγκόσμιο Διαδίκτυο από το Google, που βρίσκεται κάπου στις ΗΠΑ. Από νομικής πλευράς λοιπόν, πιθανόν να είναι σαν να γράφω από τις ΗΠΑ.
ΠΟΙΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΜΟΥ ΓΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ;
ΟΙ ΕΔΩ, ή των ΗΠΑ;
Αν σάς φαίνεται περίεργη η ερώτησή μου, δείτε μια αναλογία: Κάνετε τον γύρο της Αμερικής, και στους καταρράκτες του Νιαγάρα σάς τηλεφωνεί ο συνεταίρος σας ο Σάκης, τσακώνεστε άγρια, χάνετε τον έλεγχο, ανταλλάσετε χοντράδες και βαριές αλληλοκατηγορίες, και αποφασίζετε και οι δυό να μηνύσετε ο ένας τον άλλον. Εσείς το κάνετε με το που πατάτε το πόδι σας πίσω στην Ελλάδα. Μόνο που ο Σάκης πρέπει να πάει να σάς μηνύσει ΣΤΙΣ ΗΠΑ, γιατί εκεί βρισκόσασταν όταν διαπράξατε την κατ' αυτόν προσβολή της αξιοπρέπειάς του. Τουλάχιστον έτσι νομίζω, γι' αυτό και ρωτάω τους δικηγόρους.
Τί σημασία έχει η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση; Τεράστια...
Πρώτον, οι ΗΠΑ έχουν πολύ πιό δυνατή νομοθεσία όσον αφορά την ελευθερία του λόγου. Δείτε εδώ: Electronic Frontier Foundation.
Δεύτερον και σημαντικότερον, σύμφωνα με τον Πάσχο Μανδραβέλη, ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Ο ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΜΕΣΑ, ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΒΛΟΓΣ:
"Το άρθρο 15 του Συντάγματος, όπως αναθεωρήθηκε το 2000, προβλέπει ότι «η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του κράτους... O άμεσος έλεγχος του κράτους, που λαμβάνει και τη μορφή του καθεστώτος της προηγούμενης άδειας, έχει ως σκοπό την αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων, καθώς και προϊόντων του λόγου και της τέχνης, την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης και η πολιτιστική ανάπτυξη της Χώρας, καθώς και το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας.»
Η διατύπωση αυτού του άρθρου πάσχει από την ασθένεια της συνταγματικής αναθεώρησης του 2000: την προχειρότητα. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι δεν αναθεωρήθηκε η προηγούμενη παράγραφος του άρθρου 15 που προβλέπει «οι προστατευτικές για τον Τύπο διατάξεις δεν εφαρμόζονται στον κινηματογράφο, τη φωνογραφία, τη ραδιοφωνία, την τηλεόραση και κάθε άλλο παρεμφερές μέσο μετάδοσης λόγου ή παράστασης.» Οπως είναι διατυπωμένο το άρθρο και σε συνδυασμό με το άρθρο 14 μπορεί να οδηγήσει σε παράλογες καταστάσεις. Ενα θεατρικό έργο μπορεί να λογοκριθεί αν παιχθεί, αλλά όχι αν τυπωθεί σε βιβλίο. Οι στίχοι ενός τραγουδιού μπορούν να ψαλιδιστούν [=ΛΟΓΟΚΡΙΘΟΥΝ, Μαύρος Γάτος] αν είναι να αποτυπωθούν σε δίσκο, αλλά όχι αν δημοσιευτούν σε μια εφημερίδα. Μια φωτογραφία μπορεί να δημοσιευτεί στον Τύπο, αλλά όχι και στο Ιnternet."
Πηγή: Πάσχος Μανδραβέλης, "Περί λογοκρισίας" (Καθημερινή, 17-18/11/2006).
Είπατε τίποτα;
.
Τώρα που καταλάγιασε κάπως η πρόσφατη αναμπουμπούλα, με τα θλιβερά γεγονότα της σύλληψης του blogme.gr, και με την επίκληση (από κάποιους άλλους "θιγμένους") της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για την αποκατάσταση της... τάξης στο ελληνικό Κυβερνοσύμπαν, θα ήθελα να ρωτήσω το εξής:
Εγώ τώρα βρίσκομαι εδώ, όπου κι αν είναι αυτό το εδώ.
Το blog μου όμως στεγάζεται στους σέρβερς του Blogger, και δημοσιεύεται στο παγκόσμιο Διαδίκτυο από το Google, που βρίσκεται κάπου στις ΗΠΑ. Από νομικής πλευράς λοιπόν, πιθανόν να είναι σαν να γράφω από τις ΗΠΑ.
ΠΟΙΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΜΟΥ ΓΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ;
ΟΙ ΕΔΩ, ή των ΗΠΑ;
Αν σάς φαίνεται περίεργη η ερώτησή μου, δείτε μια αναλογία: Κάνετε τον γύρο της Αμερικής, και στους καταρράκτες του Νιαγάρα σάς τηλεφωνεί ο συνεταίρος σας ο Σάκης, τσακώνεστε άγρια, χάνετε τον έλεγχο, ανταλλάσετε χοντράδες και βαριές αλληλοκατηγορίες, και αποφασίζετε και οι δυό να μηνύσετε ο ένας τον άλλον. Εσείς το κάνετε με το που πατάτε το πόδι σας πίσω στην Ελλάδα. Μόνο που ο Σάκης πρέπει να πάει να σάς μηνύσει ΣΤΙΣ ΗΠΑ, γιατί εκεί βρισκόσασταν όταν διαπράξατε την κατ' αυτόν προσβολή της αξιοπρέπειάς του. Τουλάχιστον έτσι νομίζω, γι' αυτό και ρωτάω τους δικηγόρους.
Τί σημασία έχει η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση; Τεράστια...
Πρώτον, οι ΗΠΑ έχουν πολύ πιό δυνατή νομοθεσία όσον αφορά την ελευθερία του λόγου. Δείτε εδώ: Electronic Frontier Foundation.
Δεύτερον και σημαντικότερον, σύμφωνα με τον Πάσχο Μανδραβέλη, ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Ο ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΜΕΣΑ, ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΒΛΟΓΣ:
"Το άρθρο 15 του Συντάγματος, όπως αναθεωρήθηκε το 2000, προβλέπει ότι «η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του κράτους... O άμεσος έλεγχος του κράτους, που λαμβάνει και τη μορφή του καθεστώτος της προηγούμενης άδειας, έχει ως σκοπό την αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων, καθώς και προϊόντων του λόγου και της τέχνης, την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης και η πολιτιστική ανάπτυξη της Χώρας, καθώς και το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας.»
Η διατύπωση αυτού του άρθρου πάσχει από την ασθένεια της συνταγματικής αναθεώρησης του 2000: την προχειρότητα. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι δεν αναθεωρήθηκε η προηγούμενη παράγραφος του άρθρου 15 που προβλέπει «οι προστατευτικές για τον Τύπο διατάξεις δεν εφαρμόζονται στον κινηματογράφο, τη φωνογραφία, τη ραδιοφωνία, την τηλεόραση και κάθε άλλο παρεμφερές μέσο μετάδοσης λόγου ή παράστασης.» Οπως είναι διατυπωμένο το άρθρο και σε συνδυασμό με το άρθρο 14 μπορεί να οδηγήσει σε παράλογες καταστάσεις. Ενα θεατρικό έργο μπορεί να λογοκριθεί αν παιχθεί, αλλά όχι αν τυπωθεί σε βιβλίο. Οι στίχοι ενός τραγουδιού μπορούν να ψαλιδιστούν [=ΛΟΓΟΚΡΙΘΟΥΝ, Μαύρος Γάτος] αν είναι να αποτυπωθούν σε δίσκο, αλλά όχι αν δημοσιευτούν σε μια εφημερίδα. Μια φωτογραφία μπορεί να δημοσιευτεί στον Τύπο, αλλά όχι και στο Ιnternet."
Πηγή: Πάσχος Μανδραβέλης, "Περί λογοκρισίας" (Καθημερινή, 17-18/11/2006).
Είπατε τίποτα;
.
19 σχόλια:
ΠΟΙΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΜΟΥ ΓΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ;
ΟΙ ΕΔΩ, ή των ΗΠΑ;
Δεν είμαι νομικός. Με κάθε επιφύλαξη, νομίζω πως είχα διαβάσει κάτι αντίστοιχο στο e-lawyer παλαιότερα όπου αναφέρετο ότι ισχύουν οι νόμοι της Ελλάδας.
Άντε βγάλε άκρη!
Εγώ μπερδέυτηκα!
Το νομικό καθεστώς είναι πλέον περισσότερο μια κινούμενη διαδικασία, παρά μια στατική κατάσταση νόμων οι οποίοι δίνουν απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα.
Για να καταλάβεις τι παίζεται, διάβασε αυτό
http://www.naftemporiki.gr/news/static/06/11/17/1266560.htm
Και θυμίζω ότι το κείμενο μιλάει για ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ, έτσι? Οπότε μπορείς να καταλάβεις που πάνε τα πράγματα.
Par oti nomikos den xerw ti na sou aopanthsw. kai paroti epsaxa kapoies nomologies kai nomo8ethmata den vrhka kati sxetiko...h malakia einai oti den asxoloumai me tetoies ypo8eseis kai den exw gnwsh....8a koitaxw na kanw merika thl...kai 8a se enhmerwsw sxetika!
Δεν είμαι δικηγόρος αλλά νομίζω ότι από τη στιγμή που προσβάλλει κάποιος blogger κάποιον άλλον blogger με συγκεκριμένο / παράνομο τρόπο που τιμωρούν οι νόμοι γενικά, η ανωνυμία μπορεί να αρθεί - τη στιγμή που η δημοσίευση στο Ίντερνετ είναι μια παγκόσμια δημοσίευση.
Και πάλι -φαντάζομαι- ότι για απλές προσωπικές προσβολές είναι πολύ δύσκολο -και εξαιρετικά ακριβό- να γίνει μήνυση. Είναι ακριβώς τα νομοθετικά συστήματα των κρατών που ανέφερες ο κύριος λόγος. Και πάλι μπορεί να κατεβεί το μπλογκ ή το ποστ μέσω του Blogger (Google), αλλά η αποκάλυψη του "προσβολέα" κάθε άλλο παρά εύκολη είναι (σκέψου μια οικογένεια με 5 μέλη και μία σύνδεση - άντε τρέχα γύρευε).
Πιο εύκολη -μου φαίνεται- η καταγγελία σε περίπτωση εγκλημάτων ή ασφάλειας κρατών. Τότε όπως η διεθνής αστυνομία κυνηγάει τα συνήθη εγκλήματα κυνηγά και αυτά στα μπλογκς...
Άλλη σκέψη: είναι δυσάρεστο να σκεφτόμαστε πόσο ευάλωτοι είμαστε στις διαθέσεις οποιουδήποτε κακοήθους αλλά δυστυχώς αυτή είναι η νέα τάξη πραγμάτων...
Ιλλουμινάτα Μαυρόγατε... από ιδία πείρα ΤΩΡΑ ΠΙΑ...
...Κατά πρώτον ΠΟΤΕ ΠΙΑ ......gr, μόνο ....... .com.
Ευτυχώς που υπάρχει η λεγόμενη "Νέα Τάξη πραγμάτων" ΄(παρωχημένος, κενός έννοιας όρος) και κυνηγά μόνο πραγματικά εγκλήματα -και καλά κάνει- δηλ. παιδοφιλίες ναρκωτικά φόνους κλπ, παρά φανταστικές δυσφημίσεις (Λιακο μαλακίες) και θρησκευτικού τύπου βλασφημίες ή αντικαθεστωτικές θέσεις σε δικτατορίες (Ιράν Κίνα κλπ.)
Το Ιντερνετ είναι το νέο όπλο μας απέναντι στους σκοταδιστές εραστές των συνόρων, νοσταλγών της Παλιάς Τάξης πραγμάτων (μεσαίωνες βασιλείες αυτοκρατορίες κλπ)
... Ας πολεμήσουμε για τις ήδη υπάρχουσες ελευθερίες, πριν οι θεοκράτες και εθνικιστές παντός τύπου νικήσουν στο ίντερνετ και στην Αμερική.
δεν πολυκατάλαβα τί ακριβώς ζητάς...
αν αυτό που νομίζω την "κατοχύρωση" κλπ κλπ... 2 τρόπους έχεις
ο ένας σταματάς να γράφεις σε μπλογκ
ο άλλος δέχεσαι/χαίρεσαι με ό,τι μοιράζεσαι και κάποιος το βρίσκει αξιόλογο και το χρησιμοποιεί...
αν όντως κατάλαβα σωστά κι όλο αυτό έχει σχέση με την κατοχύρωση...λυπάμαι,αλλιώς σε περίμενα κι όχι τόσο εγωιστή...
αν κάνω λάθος συγνώμη..
ίσως αν γινόσουν πιο σαφής;
Γέροντα διαβάσαμε και αποκρυπτογραφήσαμε τον χρησμόν. Σοί ευχαριστούμεν.
Ανώνυμε, δες και την άλλη πλευρά του θέματος: ταυτόχρονα είμαστε όμως κια λιγότερο ευάλωτοι στις διαθέσεις του κάθε δικομανούς και του κάθε ανθρώπου που στερείται αυτογνωσίας και χιούμορ.
Λιόδαρα ευχαριστώ, περιμένω Σ:)))
Νίκο ευχαριστώ για το λινκ, θα το δω μόλις μπορέσω και θ ασού πω. Είσαι δικηγόρος;
Vita mi, ;άστα να πάνε... Σ;)))
Μπιζράιτερ, ένας από αυτούς που είχα υπόψιν μου να ρωτήσω είναι ο e-lawer, ελπίζω να δει το Post, αλλίώς θα πάω εγώ σε αυτόν.
Σάς χαιρετώ για την ώρα
Αλκυόνη μου μάλλον διάβασες πολύ βιαστικά. Το θέμα δεν έχει καμμιά σχέση με την κατοχύρωση. Έχει σχέση με την ελευθερία του λόγου, την σύλληψη του υπεύθυνου του blogme.gr και τους ορατούς κινδύνους όσον αφορά την λογοκρισία στα blogs...
οκ ευχαριστώ...όντως το διάβασα βιαστικά
ζητώ συγνώμη
xxxxx
IANAL αλλά μου φαίνεται ότι υπαγόμαστε στο δίκαιο των ΗΠΑ, μια κι ο blogger είναι αμερικανική εταιρεία. Τα post και τα comment γράφονται, ουσιαστικά, στις ΗΠΑ, από εκεί φορτώνονται οι σχετικές φόρμες! Όπως και οι ηλεκτρονικές συναλλαγές, υπάγονται στο δίκαιο της χώρας που εδρεύουν οι server. Είναι αλήθεια ότι το internet έχει κάνει τη ζωή των νομικών δύσκολη - αλλά τους άνοιξε κι άλλο πεδίο δράσης! Το δίκαιο, με τη μορφή που το γνωρίζουμε, σχετίζεται άμεσα με την έννοια της κρατικής κυριαρχίας και άρα το - χωρικό - πεδίο εφαρμογής του ταυτίζεται με τα όρια του κράτους. Το θέμα μου θυμίζει το μακαρίτη το Μαρούδα (άλλοτε υπουργός τύπου του ΠΑΣΟΚ) που απειλούσε να καταρρίψει τους δορυφόρους που εξέπεμπαν σήμα και στην Ελλάδα χωρίς άδεια!!! (αλήθεια είναι εσείς οι νεότεροι)
Όσο για τη συνταγματική πρόβλεψη, κατά τη γνώμη μου, παρ' όλο που δεν λέγομαι Βενιζέλος ή Λοβέρδος, η εξαίρεση δεν μπορεί να αφορά το internet. Το internet μποιάζει περισσότερο με τον παραδοσιακό τύπο. Οι συνταγματική εξαίρεση αφορά μέσα που προορίζονται κυρίως για δημόσια μετάδοση, ο παραδοσιακός τύπος όπως και το internet είναι περισσότερο ατομική υπόθεση. Επομένως, θεωρώ ότι η συνταγματική πρόβλεψη περί ελευθερίας του τύπου ισχύει χωρίς εξαιρέσεις και για τα blog. Νομίζω πάντως ότι είναι αμφίβολο το κατά πόσον τα blogs είναι δημόσιο μέσον και μπορούν να υπαχθούν στις διατάξεις περί τύπου.
Η απάντηση είναι απλή και μην ψάχνετε σε δίκαιο του internet το οποίο στην Ελλάδα είναι σε εμβρυακό έως ανύπαρκτο επίπεδο ακόμα.
Πρόκειται για βασική αρχή δικαίου που έχει να κάνει τον προσδιορισμό της αρμοδιότητας. Για την ακρίβεια μιλάμε για πράξη που τελέστηκε σε διαφορετικούς τόπους. Μπορεί να εφαρμοστεί όποιο από τα δύο δίκαια επιληφθεί πρώτο. Δηλαδή, αν η μήνυση/αγωγή γίνει στην Ελλάδα, θα ισχύσει το Ελληνικό Δίκαιο, αν γίνει στην Αμερική θα ισχύσει το αμερικάνικο.
Ελπίζω να σε κάλυψα γιατί δε θέλησα να αφήσω σεντονοσχόλιο, για όποια άλλη απορία μπορείς να με ρωτήσεις!
Mαύρε Γάτε, όσον αφορά τα τραγούδια ή τα θεατρικά, οι σχετικές παρατηρήσεις που παραθέτεις νομίζω πως δεν είναι σωστές. Για τον τύπο υπάρχουν ορισμένοι απαριθμούμενοι στο άρθρο 14 του Συντάγματος περιορισμοί (προσβολή του προέδρου της δημοκρατίας, ασφάλεια χώρας, άσεμνα κ.α.), αλλά αυτά δεν ισχύουν για έργα τέχνης και επιστήμης, η ελευθερία των οποίων κατοχυρώνεται από το άρθρο 16 παρ. 1 του Συντάγματος. H υπ' αριθ. 5208/2000 απόφαση του Mονομελούς Πρωτοδικείου Aθηνών (περί Aνδρουλάκη) αναφέρει αναλύοντας το περιεχόμενο του άρθρου αυτού: «Δεν επιτρέπεται απαγόρευση της κυκλοφορίας ενός έργου τέχνης». «H προστασία της τέχνης και της επιστήμης από το άρθρο 16 παρ. 1 του Συντάγματος δεν υπόκειται σε ειδικούς περιορισμούς». «H ελευθερία της τέχνης περιλαμβάνει την ελευθερία δημιουργίας και κυκλοφορίας έργων τέχνης, καθώς και προσβάσεως του κοινού στα έργα τέχνης». «Φορείς της ελευθερίας της τέχνης είναι και τα πρόσωπα που απολαμβάνουν (ή εμποδίζονται να απολαύσουν) ένα έργο τέχνης. Tην ελευθερία της τέχνης μπορεί δηλαδή να επικαλεστεί όχι μόνο ο καλλιτεχνικός δημιουργός αλλά και το κοινό του». Eπίσης, «δεν θεωρείται άσεμνο το έργο τέχνης ή επιστήμης» (N. 5060/1931). Έτσι, αν καταλαβαίνω καλά, μπορεί π.χ. να απαγορευθεί η μετάδοση μιάς θεατρικής παραστάσεως από την τηλεόραση αλλά όχι να απαγορευθεί ή να λογοκριθεί η παράσταση η ίδια - στην οποία πηγαίνει μόνον όποιος το επιλέγει οικεία βουλήσει, οπότε δεν στοιχειοθετείται ούτε προσβολή προσωπικότητας ή θρησκευτικού συναισθήματος και τα τοιαύτα (όσο κι αν ωρύονται μερικοί έξω από του Πανούση). Σημειώνω ότι δεν είμαι νομικός - βασίζομαι στο διαφωτιστικό βιβλίο του συνταγματολόγου Σταύρου Tσακυράκη 'Θρησκεία κατά Tέχνης' (εκδ. Πόλις, 2005, 2006).
Λοιπόν: βρίζω το Γάτο. Λέω ότι είναι ένας φοβερός βαζέλας! Ο Γατς, αν και Γαύραρος, μένει... ( καλά ξέρουμε πού ). Εγώ, από την άλλη, μένω στα 3.000 km περίπου, βορειοδυτικά του. Το υβριστικό κείμενο που έγραψα, το έστειλα στο server που φιλοξενεί το blog μου, που είναι στο Tokelau. Εξι μήνες μετά, κάποιος στη Σουηδία, το βλέπει και ειδοποιεί το Γατούλη. Θα μού την πέσει με βάση απόφαση του Mονομελούς Πρωτοδικείου Aθηνών;
Σααν πααας στην Κάααλααμάααατααα...
Μήπως βρε παιδιά, εσείς που καταγίνεστε με τα νομικά, πρέπει ν'αρχίσετε να κοιτάτε και λίγο πέρα απ'τον Ομφαλό της Γης;
Kύριε Φοίβε θα μιλήσετε με τον δικηγόρο μου. Σάς περιμένει απόψε στο γραφείο του στο Κέηπτάουν, οδό και αριθμό θα σάς αποστείλω με εξώδικο.
Vrennus, Mafalda, Π, ευχαριστώ για τη συμβολή σας. Υπάρχει μαι σαφέστατη διαφωνία ανάμεσα στον Vrennus και στη Μαφάλντα, και αυτό μάλλον δείχνει ότι τα ράγματα είναι ρευστά; Π, οι πληροφορίες είναι από ένα άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη, δεν ξέρω αν ο ίδιος είναι νομικός ή αν βασίστηκε σε κάποιες νομικές πηγές.
Καλημέρα σε όλους
Σ:)
Ειναι να μην σου κατι τιποτε τετοιο.
Αν σου κατσει...την εκατσες...
Ακους εκει...νομοι για τα blogs;!!!!
Κοίτα το χαρακτηρισικό παράδειγμα για πράξη που τελέστηκε σε διαφορετικούς τόπους είναι εκείνο με το αεροπλάνο που ξεκινάει από Ελλάδα με μια βομβα προραμματισμένη να σκάσει στον προορισμό του που είναι ας πούμε η Βενεζουέλα. Στο ενδιάμεσο κάνει στάση στην Πορτογαλία. Ποιος είναι ο τόπος τέλεσης του αδικήματος για να βρούμε μετά ποιο δίκαιο θα εφαρμοστεί? Η απάντηση είναι και οι τρεις, οπότε τίθεται θέμα ποιος θα προλάβει να επιληφθεί του θέματος. Αντίστοιχα με ένα γράμμα στο οποίο έβαλες ας πούμε βιτριόλι και το ταχυδρόμησες από Ελλάδα σε κάποιον μισείς στην Αμερική.
Η κουβέντα αυτή ( και όλες οι παρόμοιες ) θα μένει ατελείωτη όσο υπάρχουν αυτοί που θέλουν νόμους, νόμους, νόμους και αυτοί που θέλουν όσο λιγότερους γίνεται! Μ'άλλα λόγια είναι μια υπόθεση γάτας και ποντικιού!
Κε Γάτε, να τού πήγαινα και μια κούτα Pampers ( ξέρετε, όπως παλιά ), τι λέτε; Μπορεί να τον πάρω με το μέρος μου!
ΜΟΛΙΣ ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΤΟ GOOGLE BOMBING ME ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ
ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ ΚΑΙ
ΜΑΛΑΚΙΕΣ,ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΕΙ.(ΔΕΣ
ΕΔΩ).O ΓΟΥΓΛΗΣ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΕΤΡΑ .ΑΝΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΤΟ ΦΕΡΟΥΜΕ
ΣΤΗ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ.
ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΣΤΑ BLOG POSTS.....ΠΑΝΤΟΥ...
Δημοσίευση σχολίου