12 Φεβ 2008

Όποιος μεθάει με όνειρα...

...με δάκρυα ξεμεθάει...
(Άλκης Αλκαίος)

7 σχόλια:

Neura είπε...

Δυστυχώς ορισμένες φορές και όποιος μεθάει με την ζωή και την πραγματικότητα πάλι με δάκρυα καταλήγει.

Καλό βράδυ

Surrealist είπε...

Ο στιχουργός έγραψε και δεν ξέρω πιο απ΄όλα - του στιχουργού να διαλέξω...

Διαλέγω αυτό ως το πιο ανώδυνο.

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Φίλιππος Πλιάτσικας

Νύχτα Σαββάτου με σαξόφωνα ιδρωμένα,
άνεμος φέρνει τα τραγούδια και τα παίρνει.
Ήσουν δικιά μου μια στιγμή κι ύστερα ξένη,
πίστη και άρνηση στα δυο σου μάτια ένα.

Άστεγοι άγγελοι με τη βροχή στο αίμα
φωτιές ανάβουν στις πλαγιές του φεγγαριού.
Όσα μου έκρυβες μου τα πες μ' ένα ψέμα
τη νύχτα που έτρεμες σαν φλόγα του κεριού.

Δε με πειράζει έτσι είναι το παιχνίδι
βάλε τη μάσκα σου για ακόμα ένα ταξίδι.
Στα δίχτυα του έρωτα όσοι έχουνε πιαστεί
μόνο στα λάθη τους θα μείνουνε πιστοί.

Νύχτα Σαββάτου με ποτά ζαχαρωμένα,
άνεμος φέρνει τις αγάπες και τις παίρνει.
Ήσουν ωραία σαν εικόνα δακρυσμένη,
μηδέν και άπειρο στα δυο σου μάτια ένα.

Πόσο μικρή απόψε μοιάζει η πολιτεία,
κι εγώ μια θάλασσα γυρεύω ν' ανοιχτώ.
Έλα σαν άνεμος και σαν παλιά αμαρτία,
όποιο κι αν είναι το ποτό σου θα το πιω.

Επίσης κυριολεκτικά

τα όνειρα μεθούν
όσους αντέχουν να τα ζουν...

Τα όνειρα...
λησμονημένα ή αλησμόνητα;

Ως εδώ ... δότι υπάρχουν και τα όνειρα του ασυνήδειτου...
τα όνειρα είναι η παραδοχή της πιο δελεαστικής αμφισημίας

εισβάλουν ή κατακτώνται;

Καληνύχτα.

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλημέρα Νεύρα! Αυτό δε σημαίνιε όμως ότι θα πάψουμε να μεθάμε, ε; Πρόκειται γαι διαπίστωση, όχι για αποτροπή! Τουλάχιστον έτσι το προσλαμβάνω εγώ.

Σού-μου, τον Αλκάιο δε θα τον έλεγα στιχουργό- θα τον έλεγα ποιητή. Τον έχω ανακαλύψει από το 2000 που επέστρεψα στην Ελλάδα- είχε βγάλει έναν δίσκο με τον Μητροπάνο, τον οποίο δεν χώνευα, και από τότε τον λατρεύω. Ο δίσκος λέγεται Εντελβάις...

όταν σε συνάντησα
άρχιζε ο Μάης
φόραγες λουλούδια στα μαλλιά

έβαλα στο στήθος σου
ένα εντελβάις
και δε σε συνάντησα ξανά


Το αγαπημένο μου τραγούδι του όμως (από τον ίδιο δίσκο είναι το 'είδα'

Είδα το φίδι να πετά
και τ' αετόπουλο να σέρνεται στο χώμα

Φαίδρα Φις είπε...

καλημέρα...
αφού γίνεται ανεπίσημο mini tribute στον Άλκη Αλκαίο,να γράψω κι εγώ ένα...
"ΤΟ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ

Λευκό το σύννεφο και βρέχει
στου διψασμένου την αυλή
κι αυτός που πόνεσε πολύ
γίνεται βράχος για ν'αντέχει

ό,τι για πάντα έχει φύγει
δεν ωφελεί ν'αναζητάς
πού πας πουλί της ερημιάς
τώρα που αρχίζει το κυνήγι...

όμορφη πού'ναι η ζωή
όμορφη σαν ψέμα
και το φως της Άνοιξης
κόκκινο σαν αίμα
ρίχνει ο χρόνος στο φτερό
το φιλί σου δως μου
καθρεφτάκι ο έρωτας
στο κλουβί του κόσμου

στήνουν τ'αηδόνια συναυλία
σ'ένα δεντράκι τόσο δα
όσα το αίμα τραγουδά
μην τα γυρεύεις στα βιβλία

στου πόνου την τρελή γοιρτή
και στο μεθύσι το βαθύ
θα βρεις ό,τι έχει πια χαθεί
κι ό,τι άργησε να φτάσει.."

Surrealist είπε...

Σ΄ευχαριστώ! Καλή συνέχεια, καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Μίλτο μου....τί ωραίο..πάρα πολύ ωραίο....πολύ γλυκό....πολλές φορές μπορεί να μας γεμίσουν και με πόνο και απογοήτευση τα όνειρα..όταν δούμε ότι δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν....όμως τι νόημα θα είχε η ζωή μας χωρίς αυτά και χωρίς τις ελπίδες για κάτι καλύτερο που μας δίνουν;;πιστέυω όπως έχω πεί ξανά ότι η ζωή μας θα ήταν πεζή,βαρετή και φρικτή χωρίς αυτά......Αθανασία.

Ανώνυμος είπε...

Kalimera Miltos;
Oso zw tifla tha iparxo etote ..
Gia to komath pou grafeis ekei kato;
"Eida .. to latreuo mazei me olo to disko ekeino, na eisai kalá pou agapas kai sugkrínis to poima.
Ali blepoume ali koitame iparxoun kai .. ksereis distixos; koroido ginetai opoios esto kai mia fora den ksanageniete.
Kalo apogebma brady sou euxomai.