BiCI & BaCI, ΠΟΔήΛΑΤΑ ΚΑι ΦΙΛΙά

.

Θυμάσαι; Ήταν Μάης

Ήταν η Ρώμη, θυμάσαι; Η Ρώμη με ποδήλατο, μόνο για μας. Θυμάσαι;

Ήταν η ξαφνική βροχή στο Τραστέβερε, και το καφέ - καταφύγιο, μόνο για μας- πώς μύριζαν τα βρεμμένα σου μακριά μαλλιά, καθώς τα ξέμπλεκα και τα χάιδευα

Ήταν η Αγορά και τα γκρεμισμένα παλάτια, μες τ' ανθισμένα λιβάδια του Παλατίνου λόφου, το απαίσιο Κολοσσαίο με τους άγριους κι αγενείς Μονομάχους, ο Ιππόδρομος γεμάτος μαργαρίτες, οι μυστηριώδεις Θέρμες δίπλα στο ποτάμι... και δυό ποδήλατα μέσα στον ήλιο και τη βροχή, και δυό παιδιά ερωτευμένα, και δύο σώματα ενωμένα κι αλληλολατρεμένα, θυμάσαι;

Ήταν που ψέλναμε μαζί τα Εγκώμια στην περιφορά του Επιταφίου και που τσακίσαμε το τσουρέκι αμέσως μετά, μαζί με το κόκκινό του αυγό - θυμάσαι; Ήταν το χρωματιστό παράθυρο στο Βατικανό, με το μαγικό φως- τί όμορφη που ήσουν, θυμάσαι... Ήταν η Ανάσταση που δεν πήγαμε, εξαντλημένοι από τα τριγυρίσματα κι από τον Έρωτα- θυμάσαι;

Ήταν ένα ολόκληρο γκρουπ να μάς περιμένει, το τελευταίο πρωί, κι ο Ρωμαίος ν' αργεί και να μην έρχεται, κι εμείς να τον περιμένουμε μαχμουρλή- μαχμουρλή και βαριεστημένο ν' ανοίξει, για να επιστρέψουμε τα ποδήλατα, και να τρέξουμε πίσω...

το μαγαζί του λεγόταν Bici & Baci

"ποδήλατα και φιλιά"

θυμάσαι

.