ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΜΕΤΑΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ

Στο κακέκτυπο του νέο-φιλελεύθερισμου το οποίο βιώνουμε, στον καθ' ημάς νεοφιλελεύθερο μέτα-σοσιαλιστικό καπιταλισμό, η ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ στον κρατικό και παρακρατικό μηχανισμό ζει και βασιλεύει και κυριαρχεί και μάς βασανίζει, πνίγει την Ελλάδα, την οπισθοδρομεί και την τρικλοποδίζει. Το είπε πρώτος πρώτος ο Καραμανλής στη ΔΕΘ του 2004, το ξαναείπε προεκλογικά και φέτος, πριν εξαφανιστεί και πάλι στα απυρόβλητα παρασκήνια, κοτζάμ Πρωθυπουργός.

Εκείνο που κανένας νεοδημοκράτης ΔΕΝ είπε ποτέ, είναι ότι η ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ κυριαρχεί και βασιλεύει τόσο ΜΕΣΑ στο ίδιο το κυβερνητικό κόμμα, όσο και μέσα στη νοοτροπία του εκλογικού σώματος των δήθεν νεοφιλελεύθερων της Νέας Δημοκρατίας (για το ΠΑΣΟΚ θα μιλήσουμε άλλη φορά).

Βασικό όμως αξίωμα στη θεωρία του (νέο)φιλελευθερισμού είναι ο ελεύθερος και υγιής ανταγωνισμός. Πρόκειται για το σημείο-κλειδί, την βασική και αναγκαία προϋπόθεση για την ομαλή εφαρμογή της θεωρίας στην πράξη. Δεν νοείται υγιής καπιταλισμός χωρίς υγιή ανταγωνισμό, ούτε καν για τους θεωρητικούς του πιο σκληρού Καπιταλισμού.
Στο σημείο αυτό μπορούν να προκληθούν (και προκαλούνται) τρεις βασικές αγκυλώσεις. Είναι η ΔΙΑΦΘΟΡΑ, ο αθέμιτος ανταγωνισμός (χοντρικά, η δημιουργία τραστ -η περίφημη ΔΙΑΠΛΟΚΗ), και τέλος η ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ, το Εθνικό μας κουσούρι.

Οποιοσδήποτε έχει ζήσει και εργαστεί στις ΗΠΑ, την πατρίδα του πιο σκληρού σύγχρονου φιλελευθερισμού, μπορεί να σάς διαβεβαιώσει ότι οι Αμερικανοί ορκίζονται στο όνομα της αξιοκρατίας. Κατά γενική ομολογία, στην Αμερική αν αξίζεις θα βρεις το δρόμο σου, κάποια στιγμή η αξία σου θα αναγνωριστεί. Οι Αμερικανοί εξακολουθούν να είναι άνθρωποι και να υποφέρουν σε ένα βαθμό από φθόνο, μισαλλοδοξία, ρατσισμό. Εξακολουθούν να υποφέρουν από σεσημασμένη κοινωνική αναλγησία, που οδηγεί στην κατάφωρη κοινωνική αδικία, μια από τις αιτίες-συνέπειες του φαύλου κύκλου σκληρού ανταγωνισμού. Σίγουρα όμως ΔΕΝ υποφέρουν από ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ: όταν έρθει η ώρα της επιλογής, θα ξεχάσουν όλες τις προσωπικές μικρότητες και θα πάρουν ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.

Αυτό δε συμβαίνει λόγω κάποιου αφηρημένου αισθήματος δικαίου, ή δίκην κάποιας καταπιεσμένης καλωσύνης. Το κάνουν από καθαρό συμφέρον. Το κάνουν επειδή ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ.

Σ’ εμάς ΠΏΣ γίνεται;

Ε λοιπόν, ΔΕΝ γίνεται. Γι’ αυτό και πάμε κατά διαόλου, σε όλους τους τομείς.

ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ: Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΠΛΟΚΗ