ΕΝΔΟΡΦίΝΕΣ

Τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να γυμνάζομαι κάθε μέρα, έστω και για μισή ώρα, ενώ το καλοκαίρι στις διακοπές φτάνω και τις έξι-εφτά ώρες (κολύμπι και ποδήλατο). Ο βασικότερος λόγος γι αυτό είναι οι ενδορφίνες. Πρόκειται για ουσίες που εκκρίνονται από τον εγκέφαλο κατά την άθληση, και προκαλούν το γνωστό αίσθημα ικανοποίησης και ευεξίας- ναι, την ίδια που προκαλούν όλες οι ουσίες που το όνομά τους τελειώνει σε -ίνη, όπως η μορφίνη, και ναι, οι ενδορφίνες είναι ένα είδος φυσικής ντόπας.
Το πρόβλημά μου είναι οι μέρες που για κάποιον λόγο δεν αθλούμαι. Παθαίνω έντονο σύνδρομο στέρησης, κυριολεκτικά, με κακή διάθεση, πολλές φορές στα όρια της μελαγχολίας. Έχετε καμμία λύση να μού προτείνετε;
.
Σημειωτέον ότι δεν πίνω (είμαι μεθυσμένος από μόνος μου εκ γενετής), ούτε καν τον καφέ δεν συνηθίζω, εννοείται λοιπόν πως αποκλείεται εξ ορισμού οποιαδήποτε πρόταση σχετική με εξωγενείς ουσίες. Και ναι, εννοείται πως ο έρωτας είναι η τελεία λύση, αλλά δεν μού βρίσκεται αυτόν τον καιρό, τί να κάνουμε, με το ζόρι δεν γίνονται αυτά!

ΛίΓΟ ΠΡίΝ (ΤΡΙάΝΤΑ ΜίΑ ΑΥΓΟύΣΤΟΥ)

καλοκαίρι

κάψα

γυμνό κορμί
νιάτα
ορμή

έρωτας
....
οσμή
Καταιγίδας
.

ΤΡύΠΕΣ, ή ΜήΠΩΣ ΠίΠΕΣ;

"Η ζωή είναι μεγάλη, μην την κανείς καρναβάλι"
η ζωή είναι μικρή, πέτα μου τα μπικουτί

η ζωή είναι μια λίρα, ε ρε νά 'χαμε μια μπύρα
η ζωή είναι αλλού, τραλαλά τουρουρουρού
η ζωή είναι δεξιά, φέξε μου και γλύστρησα
αριστερά είναι η ζωή, γέρνει ο κόσμος, ή εσύ;
.
Υγ. Το ξέρω ότι αγαπάτε τις Τρύπες και τον Γιάννη και ότι φαίνομαι άδικος και κακός. Για ξανασκεφτείτε το όμως λίγο. Τί σημαίνει αυτός ο στίχος; τί σημαίνουν οι στίχοι του Γιάννη γενικώς; "ό,τι σκοτώνεις είναι δικό σου για πάντα", "αυτό που οι σκύλοι βαφτίσαν αγάπη", "πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα", "μέσα στη νύχτα των άλλων", κλπ, κλπ. Μήπως σημαίνουν "είμαστε και πολύ άτομα, τί ωραίοι και ροκ που είμαστε", κλπ κλπ, "όλοι οι άλλοι είναι βαθιά νυχτωμένοι σκύλοι", κλπ κλπ.
ΣΚΕΦΤΕΊΤΕ όμως πριν απαντήσετε, αν απαντήσετε, ε;

ΣΤή ΜΕΓάΛΗ ΣΚΑΚΙέΡΑ

Το πιο πολύτιμό σου κομμάτι
δεν είναι η ίδια η Ζωή
μα η Χαρά της.

ΟΥΡΟύΚ, έΤΟΣ 22.008 ΑΠό ΚΤίΣΕΩΣ ΚόΣΜΟΥ, ΝύΧΤΑ

Στα Δίδυμα Ποτάμια
περιπολεί θρασύς ο Θάνατος
νεκρός ο Τίγρης, από καιρό, βρωμούν ψοφίμι
τα θλιβερά ερείπια της Βαβυλώνας
Ποιός Παράδεισος; Είναι η Κόλαση εδώ.
Ποιού Θεού; Των ανθρώπων.

Βάλε λίγο Αράκ, να Ευφρανθεί μιά στάλα η ψυχή
και δεν πάει στο διάολο κι ο Προφήτης.

.

Η άΟΣΜΗ ΠΟΡΔή (ΚΛΑΝΙά)

Η ανακάλυψις της άοσμης και αθόρυβης κλανιάς (πορδή, εις την επιστημονικήν ορολογίαν) υπήρξε επαναστατικής σημασίας, δια την ζωήν εις την Πτωχήν πλην Ευωδιαστήν Χώραν. Από αρχαιοτάτων χρόνων, όταν κάποιος έκλανε, βρωμοκοπούσε ο τόπος, με αποτέλεσμα να υποφέρουν οι πέριξ αυτού, και να δυσκολεύεται ο περδόμενος στο - όποιο- Έργο του.
Η Άοσμη και Αθόρυβη Κλανιά tm (c)(r)(p), μια πρωτοποριακή εφεύρεσις του Λαού των Πτωχών πλην Ευωδιαστών, έβαλε τέλος σε όλα αυτά. Τώρα ο κάθε Ευυπόληπτος Πολίτης στην Πτωχή πλην Ευωδιαστή Χώρα μπορούσε να κλάνει ελεύθερα κι ασύστολα, ανενόχλητος, οπουδήποτε, οποτεδήποτε.
Οι πρώτοι που επωφελήθηκαν από την εκπληκτικήν αυτήν καινοτομία ήταν φυσικά οι Πατέρες του Έθνους, οι Βασιλείς, οι Αυλικοί, οι Πολιτικοί, και οι κάθε λογής Άρχοντες. Δικαιωματικά, μια που ανέκαθεν μόνον αυτοί είχαν το προνόμιο της Ασυλίας για τις κλανιές και για τις υπόλοιπες βρωμιές τους. Ακολούθησαν πλείστοι όσοι Δημόσιοι και Ιδιωτικοί Λειτουργοί, Επιχειρηματίες, Στρατιωτικοί, Εφοπλιστές, Δικαστικοί, Εφοριακοί, Εκδότες, Πανεπιστημιακοί, Δημοσιογράφοι, Ιατροί, Πρωταθλητές, Τραπεζίτες, Αστυνομικοί, Εισοδηματίες, Εκπαιδευτικοί, όλοι οι Ανώτατοι, Ανώτεροι, και Μέσοι Κρατικοί και Ιδιωτικοί Λειτουργοί. Η Σωτήρια Καινοτομία (έτσι ονομαζόταν διακριτικά η Συσκευή, που είχε σχήμα χωνιού, κι εφάρμοζε αεροστεγώς στον πρωκτό του ενδιαφερόμενου), δεν άργησε να γίνει κτήμα ακόμα και του πιο φτωχού Πτωχού πλην Ευωδιαστού Πολίτη, τόσο των υπαλλήλων, δημοσίων ή ιδιωτικών, όσο και των αυτοαπασχολούμενων, ακόμα και των αέργων.
Κι ήταν τόσο όμορφη η αίσθηση να κλάνεις με την άνεσή σου, άοσμα κι αθόρυβα, και να ξέρεις ότι μοιράζεσαι την ευτυχία αυτή με όλους σου τους συμπατριώτες, από τον Βασιλέα και τους Αυλικούς, έως και τον πιο ταπεινό Πτωχό πλην Ευωδιαστό Απάχη... "Έτσι κάνουν όλοι", σκεπτόταν ο Πτωχός πλην Ευωδιαστός Πολίτης, κι έκλανε ασύστολα, ηδονικά, άοσμα, αθόρυβα, αλλά κυρίως, κι εκεί ήταν το ζουμί, χωρίς κανέναν φόβο, καμμία τιμωρία.
Έτσι έγινε, κι εξαλείφθηκε πλήρως η Βρωμιά και ο Θόρυβος από την Πτωχή πλην Ευωδιαστή Χώρα. Μιά για πάντα.
Κάπου κάπου βέβαια κάποια συσκευή χαλούσε, δεν έφταιγαν γι αυτό οι Πτωχοί πλην Ευωδιαστοί, αλλά οι βρωμεροί Κινέζοι, που τις κατασκεύαζαν. Στην περίπτωση αυτή όλοι αγανακτούσαν κι έπεφταν από τα σύννεφα, και τιμωρούσαν τον ατυχή Πτωχό πλην -τέως- Ευωδιαστό βρωμιάρη παραδειγματικά, αν και στο βάθος κάπως απρόθυμα, μια που φυσικά όλοι ήξεραν ότι ο κακομοίρης δεν έφταιγε, όχι παραπάνω από τους υπόλοιπους. Πλην όμως, οι Πτωχοί πλην Ευωδιαστοί είχαν μια πατροπαράδοτη και απαράβατη Αρχή, εκείνη της ΜΗΔΕΝΙΚΉΣ ΑΝΟΧΉΣ- αρχή ανέκαθεν, όπως ήδη τονίσθηκε, απαράβατη, και ειδικά τώρα, που με την Επαναστατική εφεύρεση της Αόσμου και Αθορύβου Κλανιάς tm (c)(r)(p) είχε καθαρίσει πιά τελείως ο τόπος. Αν λοιπόν κάποιος έκλανε βρωμερά και με θόρυβο, λιθοβολούνταν αλύπητα κι ανελέητα, για παραδειγματισμό. Εκτός βέβαια αν ο ατυχής με την ελαττωματική συσκευή ήτο ο Βασιλεύς, ή Αυλικός τις, ή Εθνοσωτήρ Πολιτικός τις, ή έστω αν ετύγχανε Ευκατάστατος- Ευυπόληπτος Πολίτης ("επώνυμος", κατά την ορολογίαν της εποχής)- τότε όλοι οι πέριξ έκλειναν τη μύτη τους και σφύριζαν αδιάφορα, καλύπτοντας έτσι τα ηχητικά εφέ της βλάβης. Εάν η μπόχα ήτο υπεράνω πάσας δυνατής συγκάλυψης, τότε, και μόνον τότε, ο υπαίτιος λιθοβολούνταν μεν, αλλά μόνον εικονικά, για το - σύντομο- διάστημα που τον τραβούσαν οι Κάμερες. Ακολούθως, τού δινόταν μια νέα συσκευή, εννοείται με Κρατική Δαπάνη, και όλα ήταν πάλι Όμορφα, Άοσμα, και Αθόρυβα.
Κι έτσι, έζησαν αυτοί καλά, πτωχά, κι ευωδιαστά, κι εμείς καλύτερα, πτωχότερα, κι ευωδιαστότερα.

Τό ΛΕΥΚό ΦόΡΕΜΑ

Βάλε το λευκό φόρεμα
σώσε μιά ζωή
.
Βγάλε το λευκό φόρεμα
κάνε τη ζωή που έσωσες
όμορφη!

ΛΕΦΤά ΑΙΣΘήΜΑΤΑ (Ο ΡΟΜΑΝΤΙΚόΣ ΠΡΟΙΚΟΘήΡΑΣ)

Στον Ουρανό σε γύρευα
αλλά στη Γή 'σαι προίκα!

"ΚάΠΩΣ ΕΠΙΚΛΙΝήΣ ΠΛΑΓΙά"

ήταν μιά πολιτικά ορθή ονομασία
αλλά αυτό το συνειδητοποιούσες κάπως αργά
την ώρα που συντριβόσουν πάνω στα βράχια
ανάμεσα στους άλλους διαμελισμένους
ουρλιάζοντας "ΓΚΡΕΜόοΟΟΟΟΟΣ"...

ΚΟΛΥΜΠώ Μέ Τά ΧΕΛΙΔόΝΙΑ

Πετώ με τα ψάρια,

κολυμπώ με τα χελιδόνια

φλερτάροντας τον Θάνατο, διαιωνίζω τη Ζωή

μία στιγμή
άπειρα χρόνια
.
Σίβηρη, 26 Αυγούστου 2008

Ε.Υ.Τ.Υ.Χ.ί.Α.

Έρωτας
Υγεία
Τύχη
Υποστήριξη
Χρήμα (ναι, ναι.....)
Ίσον
Αγάπη για τη ζωή
δηλαδή
ΕΥΤΥΧΊΑ
(έτσι είμαστε εμείς οι κεραμιδόγατοι, κάπως πεζοί και υλιστές...)

ΦΩΤΟΡύΠΑΝΣΗ

Πέντε αστέρια στον καλοκαιρινό Ουρανό,
ένα εδώ, κι ένα εκεί
Αστερισμοί, και Πεφταστέρια, τέλος.

Γελοίε
Δεν ταιριάζει
μ' όποιον κι όποιον
η Θάλασσα
τόλμησες να την ερωτευτείς, πλήρωσε τώρα
ούτε μια νύχτα δεν μπόρεσες ν' αντέξεις δίπλα της
έφυγες με τα πρώτα ουρλιαχτά του ανέμου
έφυγες με τον πρώτο βρυχηθμό των κυμάτων
Δύστυχε
δεν την κατάλαβες τη Θάλασσα
τα ουρλιαχτά της είναι τα ερωτόλογά της
οι βρυχηθμοί της είναι τα χάδια της
μα δεν είναι για όλους
δεν είναι για σένα
Ανάξιε
σού ανοίχτηκε, σού δόθηκε
και δεν την αξιώθηκες

μανιασμένη, ναι, ανήσυχη, επικίνδυνη
όμως αυτή είναι η Θάλασσα, τί νόμιζες
.
Αλλιώς, τί Θάλασσα
θα ήταν.
.
Σκιάθος, Ιούλιος 1993

ΑΠό ΜέΣΑ ΝΕΚΡός

Γιατί να περιφέρεσαι;
γιατί να πίνεις, και να τρως;
γιατί να αναπνέεις;

Ο ΜέΓΑΣ ΠΡΟΦήΤΗΣ ΜΙΧΑήΛ ΜΠΑΚΟύΝΙΝ (τυφλά νά 'χει ο Προφήτης Λιακόπουλος και οι Γεροντάδες του)

...το να αναφέρουμε τη Σοβιετική Ένωση σαν "σοσιαλιστική", είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση δογματικής διπλής γλώσσας. Το πραξικόπημα των μπολσεβίκων τον Οκτώβρη του 1917 παρέδωσε την κρατική εξουσία στους Λένιν και Τρότσκι, που έσπευσαν να διαλύσουν τους πρώιμους σοσιαλιστικούς θεσμούς που είχαν αναπτυχθεί στη διάρκεια της λαϊκής επανάστασης των προηγούμενων μηνών, δηλαδή τα εργοστασιακά συμβούλια, τα σοβιέτ, και τελικά, κάθε όργανο λαϊκού ελέγχου, μετατρέποντας τελικά την εργατική δύναμη σ' αυτό που ονόμαζαν "εργατικό στρατό", υπό τις διαταγές του Ηγέτη. Όπως κι αν αντιλαμβάνεται κανείς τον όρο "σοσιαλισμός", οι μπολσεβίκοι έσπευσαν αμέσως να καταστρέψουν τα όποια υπάρχοντα στοιχεία του. Καμμία παρέκκλιση δεν επιτράπηκε έκτοτε.
Αυτές οι εξελίξεις δεν εξέπληξαν τους κορυφαίους μαρξιστές διανοούμενους, που επέκριναν επί χρόνια τις θεωρίες του Λένιν (όπως και ο Τρότσκι), επειδή οδηγούσαν στη συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια του Κόμματος και των αρχηγών του. Δεκαετίες πριν, ο αναρχικός στοχαστής Μπακούνιν είχε προβλέψει ότι η αναδυόμενη τάξη των διανοουμένων θ' ακολουθούσε έναν από τους δύο δρόμους: είτε θα προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί τους λαϊκούς αγώνες για ίδιον όφελος, καθιστάμενη μια κτηνώδης και καταπιεστική κόκκινη γραφειοκρατία, ή θα γινόταν ο διευθυντής και ιδεολογικός απολογητής των κρατικών καπιταλιστικών κοινωνιών, αν αποτύγχανε η λαϊκή επανάσταση- ήταν μια ευφυής παρατήρηση ως προς και τα δύο της σκέλη...
Νόαμ Τσόμσκυ, "Το σύστημα προπαγάνδας" (από συνέντευξη του 1986)
σχόλιο: πού να φανταζόταν ο Τσόμσκυ το 1986 ότι ο μπακούνιν θα δικαιώνονταν ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΆ, μια που οι κόκκινες αριστοκρατίες του τέως ανατολικού μπλοκ μεταλλάχτηκαν με χαρακτηριστική άνεση σε νέο-καπιταλιστικές ελίτ... Γιέλτσιν, Πούτιν, κλπ κλπ, είχαν ανώτατες κρατικές θέσεις στο παλιό καθεστώς...

όΤΑΝ όΛΑ ΤΕΛΕΙώΝΟΥΝ

άλλα αρχίζουν
μα, να σπάσουν τα δεσμά που καθ-ορίζουν
αρκετοί το μπορούν
λίγοι το αντέχουν

ΓΕΝΝΑίεΣ ΑΠΟΦάΣΕΙΣ ΜΕ ΓΕΝΝΑίΕΣ ΣΥΝέΠΕΙΕΣ

Ακόμα κι αν την ώρα που παίρνεις την απόφαση γνωρίζεις τις συνέπειες,
όταν έρχεται η ώρα να τις αντιμετωπίσεις... Εκεί σε θέλω...
(Λος! Αφιερωμένο Σ;-)

RADiO BLaCK CAt REMinDS YOu: έΛΑ ΛΟΙΠόΝ, Nά ΣΕ ΠάΩ ΣΤόΝ άΝΕΜΟ (LOUISE ATTAQUE - AUTOPLAY DISABLED)

.

Allez viens, je t' emmène au vent...

Έλα πάμε στον άνεμο
πάμε πάνω στον ουρανό
και να θυμάσαι, παρακαλώ
η αγαπούλα μας είν' αιώνια όχι
 κάτι τεχνητό

θέλω να βγαίνεις μπροστά
στάσου στο πλάι μου καμμιά φορά
και να θυμάσαι, παρακαλώ
η ιστοριούλα μας είν' αιώνια όχι
 κάτι τεχνητό



να με παίρνεις πιο συχνά
ν'αυτοσχεδιάζεις καμμιά φορά
και να θυμάσαι, παρακαλώ
ο έρωτάς μας είν' αιώνιος
 όχι κάτι τεχνητό


θά ‘θελα νά ‘σαι εκείνη που ακούω
και θά ‘θελα να τη θυμάσαι
την αγαπούλα μας την αιώνια
την τεχνητή

LOuise AttaQue
Μετάφραση Μαύρος Γάτος

Ο ΡΟΜΠέΝ ΤώΝ ΚΑΖίΝΩΝ ΚΑί ΤώΝ ΤΖάΓΚΟυΑΡ

Πιάσανε τον δραπέτη με το ελικόπτερο, τον Παλαιοκώστα. Αυτός είχε απαγάγει τον βιομήχανο Μυλωνά. Ήταν όμως απρόσεκτος, σύχναζε λέει σε Καζίνο και σε εκθέσεις πολυτελών αυτοκινήτων. Καλά που δεν πήγαινε και στα μπουζούκια, μαζί με τους άλλους "επώνυμους" (τώρα που το σκέφτομαι, δεν είναι και τόσο απίθανο να πήγαινε ΚΑΙ στα μπουζούκια, τί είχε να φοβηθεί, ο άνθρωπος...).

Αναμενόμενα, όλα- εκτός από τον αθλητισμό που μάς αξίζει, έχουμε ΚΑΙ τους κακοποιούς που μάς αξίζουν.
.

Οι ΚόΚΑ- ΚΟΛΥΜΠΙΑΚΟί ΑΓώΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΙΟΦόΡΑ ΤέΡΑΤΑ

Πέσατε πάλι όλοι από τα σύννεφα. Καλά, εσάς δεν σάς φάνηκε παράξενο που η μικρή μας χώρα γέμισε ξαφνικά Ολυμπιονίκες, χωρίς καμμιά σοβαρή υποδομή, χωρίς παράδοση στον μαζικό αθλητισμό, που είναι το φυτώριο των πρωταθλητών. Καλά, εσάς δεν σάς ενόχλησε που στην ΔΟΕ μάς αντιπροσωπεύουν ο Μίνως Κυριακού τής Μενεγάκη και των καλλιστείων και του Αντέννα, και ο Υψηλότατος Βασιλεύς Κοκός. Δεν σάς ένοιαξε που δεν υπάρχει γήπεδο ή κολυμβητήριο για να αθληθείτε, αν υποθέσουμε ότι θα θέλατε να κάνετε μια τέτοια παλαβομάρα. Δεν σάς ενόχλησε το τερατώδες κιτς της τελετής έναρξης, με τα αναρίθμητα χειρουργικά χαμόγελα και με τον ιπτάμενο Υπεράνθρωπο. Δεν σάς ενόχλησαν τα τεράστια συμφέροντα που σχετίζονται με τους Κόκα- κΟλυμπιακούς.

Σάς ενόχλησε μόνο που βγήκαν στη φορά κάποια κοινά μυστικά, σχετικά με την ντόπα.
Ε λοιπόν, απογοητευτείτε, ντραπείτε, αγανάκτηστε κι εσείς, μαζί με τον Ιωαννίδη και με τον Ολύμπιο Μίνωα- έχετε ΚΑΙ τον αθλητισμό που σάς αξίζει.

ΓΛΥΚΑίΝΕΙ ΤήΝ ΨΥΧή, ΜΙά ΦΙΛΙΚή ΚΟΥΒέΝΤΑ

Σαν μια σταγόνα μέλι σε μαύρο καφέ.
Σχεδόν τίποτα,
κι όμως, κάτι.

ΚΑΡΠΟΥΖΟΕΙΣΠΡάΚΤΟΡΑΣ

Το καλό με το να είσαι μόνος
είναι ότι μπορείς να τρως όλη την καρδιά του καρπουζιού μόνος σου
χωρίς ενοχές.

ΜήΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕίΤΕ ΤίΣ ΚΑΘΑΡίΣΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟύς ΓΙΑΤΡΟύΣ - ΤόΣΗ ΣΚόΝΗ, ΤόΣΗ ΒΡΩΜΙά, ΤόΣΗ ΦΘΟΡά, ΤόΣΗ ΑΡΡώΣΤΙΑ, ΤόΣΟΣ ΘάΝΑΤΟΣ...

...αγωνιζόμαστε, οι κακομοίρηδες, ενάντια στο Μάταιο...

PIRaTE CAt RaDIO : ΘΑ Μάς ΠάΡΕΙ Ο άΝΕΜΟΣ

.

Noir Désir - Le vent nous portera

Δε φοβάμαι το Ταξίδι
πρέπει να βλέπεις, να γεύεσαι
μαίανδροι στα κομμένα μας ήπατα
κι όλα θα πάνε καλά

Θα τα πάρει ο Άνεμος

Το μήνυμά σου στη Μεγάλη Άρκτο
κι η πορεία της διαδρομής
Μια βελούδινη στιγμή
Κι ας είναι κι άχρηστη

Θα την πάρει ο Άνεμος

Όλα θα χαθούν
Θα μάς πάρει ο Άνεμος

Το χάδι και το μυδράλλιο
Η πληγή που μας τυρρανά
Σαν παλάτια αλλοτινά
Τού χτες και τού αύριο

Θα τα πάρει ο Άνεμος

Γενετική τσέπης
Χρωμοσώματα στην ατμόσφαιρα
Γαλαξιακά ταξί
Και το ιπτάμενό μου χαλί, για δες

Θα το πάρει ο Άνεμος

Όλα θα χαθούν
Θα μάς πάρει ο Άνεμος



Το άρωμα των νεκρών μας χρόνων
Όσα θα μάς χτυπήσουν την πόρτα
Τ' άπειρα πεπρωμένα μας
Επιλέγουμε ένα, και τί μένει;

Θα μάς πάρει ο Άνεμος

Καθώς η παλίρροια ανεβαίνει
κι όλοι ξαναμετρούν τα κουκκιά τους
κουβαλώ βαθιά μες στη σκιά μου
τις στάχτες σου

Θα τις πάρει ο Άνεμος
 


Μετάφραση Μιλτιάδης Θαλασσινός 2008

 
Κι άλλο Noir Désir! Κι άλλο!



.

ΠΥΓΟΛΑΜΠίΔΕΣ ΠΑΝΤΟύ!

Πυγολαμπίδες, που σημαίνει "λαμπεροί κώλοι". Σε μερικά μέρη οι πυγολαμπίδες λέγονται και "κωλοφωτιές".

Πάντα υπήρχαν, αλλά στις μέρες μας έχει γεμίσει ο κόσμος. Που σημαίνει είτε ότι αυξήθηκαν σε αριθμό, είτε ότι οι κώλοι λάμπουν τώρα πιό ξεδιάντροπα.

[ζωγραφίστε στο μυαλό σας το πορτραίτο της πυγολαμπίδας της αρεσκείας σας- για σήμερα προτείνω τον Θέμο Αναστασιάδη, με γαρνιτούρα μακαρίτη Τεγόπουλο εκ δεξιών και ζώντα Φυντανίδη εξ ευωνύμων ("ο Θέμος είναι ο παστουρμάς μας", είχαν δηλώσει όλο σκέρτσο, όταν εκείνος έγραφε στην Μαύρη Τρύπα τής Ελευθεροτυπίας τους για τους Εβραίους φούρνου κλπ κλπ- τότε ακόμα ο Θέμος δεν ήταν ο ίδιος εκδότης, όπως τώρα που κωλολάμπει πολλαπλάσια, δημοσιεύοντας - εκτός όλων των άλλων- φωτογραφίες αποκεφαλισμενών πτωμάτων...]

ΦΕΓΓΑΡοΣΚΙά

Να κολυμπήσουμε γυμνοί στο ηλιοβασίλεμα
να σού δείξω τον Αντάρη του Σκορπιού, στον αυγουστιάτικο φεγγουρανό
ν' ανάψουμε φωτιά στη φεγγαραμμουδιά
να κρυφτούμε μαζί στη φεγγαροσκιά
-φεγγαροθέλεις;
.
Έθνικ (Τριστινίκα) 18.8.2008

ΛυΠΆΜΑΙ, ΑΛΛά ΔέΝ

παρακαλάω πιά
μην το παίρνεις στραβά
δε ζητάω παρακάλια, ούτε την ψώνισα, απλά
δεν αντέχω πια τα δήθεν και τα σάλια
και τα λόγια τα μεγάλα, τα πολλά
ζητάω μάτια καθαρά
και "θέλω" αστραφτερά
διάφανα, να λάμπουν,
να κόβουν σαν ατσάλια-

ζητάω ίσως πολλά-
πιό λίγα όμως δεν μού φτάνουν, όχι πιά
χάνω, μπορεί, είναι κρίμα, μπορεί,
μα φεύγω, έχε γειά...
.
Σιθωνία, 18 Αυγούστου 2008

Ο ΔΡόΜΟΣ - ΠάΘΕ ΓίΝΕΤΑΙ "ΑΥΤΟΚΙΝΗΤόΔΡΟΜΟΣ ΑΙΓΑίΟΥ"

.

Ήταν θυμάμαι το ηρωικό έτος 1985, που ο Αντρέας Παπαντρέας ανακοίνωνε προεκλογικά "τη μετατροπή των κεντρικών οδικών αξόνων της χώρας σε αυτοκινητόδρομους", ξεσηκώνοντας θυελλώδεις εκδηλώσεις ενθουσιασμού στους ψηφοφόρους του. Τότε ήταν που κάποιος από τους υπέρ-εγκεφάλους του επιτελείου του, πάω στοίχημα πως ήταν ο υπέρλαμπρος αστήρ Λαλιώτης, βάφτισε σε μια στιγμή ποιητικής έμπνευσης τον κεντρικό οδικό άξονα της χώρας "ΠΆΘΕ" (Πάτρα- Αθήνα- Θεσσαλονίκη- Εύζωνοι).

Είκοσι τρία χρόνια μετά, εμείς οι επιζώντες, έχουμε την τιμή να οδηγούμε με δέος στον υπέροχο αυτό δρόμο- γκραν γκινιόλ, τυφλά νά 'χουν ο Στέφεν Κινγκ κι ο Χίτσκοκ (ειδικά στα απαράμιλλα κομμάτια Πάτρα-Κόρινθος, Μαλιακό, Τέμπη, Πλαταμώνα, όπου δεν έχει αλλάξει ακόμα σχεδόν τίποτα από το 1985, εκτός ίσως από το ότι τα αυτοκίνητα πολλαπλασιάστηκαν σε αριθμό).

Θυμόμαστε λοιπόν με συγκίνηση τον Μεγάλο Ηγέτη Αντρέα και το Όραμά του για την Ελλάδα του *Τρεις* Χιλιάδες. Ήταν πολύ μπροστά αυτός ο άνθρωπος, τί να λέμε τώρα.

Τελευταία όμως, λίγο μετά την ανακοίνωση του πολλαπλασιασμού των διοδίων, είδα μια πινακίδα κοντά στην Κατερίνη που έγραφε - άκουσον άκουσον - "αυτοκινητόδρομος Αιγαίου". Έφριξα. Πέρα από την ανήκουστη ασέβεια που συνιστά η μετονομασία, απέναντι στο ιστορικό "ΠΆΘΕ" του Μεγάλου, μεγαλόπνοο όραμα και μεγαλειώδες πρόσταγμα μαζί, σκέφτηκα με πόνο: πόσο θα την πληρώσουμε πάλι τη νέα ταμπέλα...

ΚΙ έΧΕΙ *έΝΑ* ΦΕΓΓάΡΙ ΑπΌΨΕ

(αν είχε δύο, θ' ανησυχούσα...)

άΝΤΡΑΣ, ΓΥΝΑίΚΑ, ΦΙΛίΑ, έΡΩΤΑΣ

.
Ήμουν ερωτευμένος μαζί της. Τρελλά. Εφηβικά. Εκείνη όχι. Μού έδωσε την φιλία της, αλλά όχι το κορμί της. Δεν μού έφτανε. Δεν κατάλαβα.
.
Πέρασαν πολλά χρόνια.
.
Ήταν ερωτευμένη μαζί μου. Απελπισμένα. Στερημένα. Εγώ όχι.
Τής έδωσα το κορμί μου, αλλά όχι την ψυχή μου. Δεν τής έφτανε.
Κατάλαβα.
.

ΑΦήΣΤΕ Τό ΜήΝΥΜά ΣΑΣ...

...μετά τον χαρακτηριστικό στίχο:
.

ΚΛΕίΝΩ Τά ΚΕΦάΛΑΙΑ ΤΟύ ΠΑΡΕΛΘόΝΤΟΣ, ΑΛΛά

κλείνουν, τα κεφάλαια τού παρελθόντος;
.

Νά ΜΠΕΡΔΕΥΤώ Μέ ΤΟύΣ ΑΝΘΡώΠΟΥΣ

Να μια ανάγκη που δεν ήξερα πως είχα
Χτυπάει ύπουλα, στο βάθος, την ψυχή
η Μοναξιά
.

Ρέ ΚΑΚΟΜΟίΡΗ ΛΙΑΚόΠΟΥΛΕ, Τί ΑΚΡΙΒώΣ ΠΑΝΗΓΥΡίΖΕΙΣ;

Εντάξει, μπήκαν οι Γεωργιανοί στην (δική τους) Ν. Οσετία και ήρθαν οι Ρώσοι και τους έκαναν ντά, και τώρα κλαίνε οι φτωχοί ουά-ουά και λένε "καλέ κύριε Μπους, αυτοί οι κακοί Ρώσοι μάς βάρεσαν". Αυτά όμως τα είχαν προβλέψει όλοι, αρκεί μια αναζήτηση στο google γιά τού λόγου το αληθές. [Χαρακτηριστικό είναι το σχετικό άρθρο από την Ελληνική Υπηρεσία της Deutche Welle, δυστυχώς δεν μπορώ να βάλω το λινκ γιατί γράφω από κινητό, αν ψάξετε θα το βρείτε εύκολα.]
Από το σημείο αυτό όμως, μέχρι την εκπλήρωση των αλλοπρόσαλλων "προφητειών" σου, Λιακόπουλε (και σία), υπάρχει μέγα χάος. Ώσπου δηλαδή το Ξανθό Γένος των Ρώς να μπουκάρει στην Τουρκία, σφάζοντας χριστιανικότατα και ορθοδοξότατα το ένα τρίτο των Τούρκων, εκχριστιανίζοντας με Αγάπη το δεύτερο τρίτο, και διώχνοντας δύνατα και ευγενικά το τρίτο τρίτο, ώσπου να μάς παραδώσουν οι Αδελφοί Ρώσοι την Πόλη, με το κλειδί στο χέρι, και με πολλές άτοκες δόσεις, εσύ τί πανηγυρίζεις;
Όσο για σάς, καλοί μου άνθρωποι, που δεν έχετε τί να κάνετε τα ζεστά βράδια του Αυγούστου, και βλέπετε σαβούρα στην τηλεόραση, αν σάς περισσεύουν 29+ ευρώ, πάρτε καλύτερα το (γιαπωνέζικο τηγάνι) σούπερ τεπανγιάκι, κι όχι τα σαβουροπακέτα του μπουρδολόγου Ελ-λαδέμπορα- τουλάχιστον έτσι θα σάς μείνει και κάτι χρήσιμο.
.
Υγ. Βρε παλιοτσιγκούνη, βρε καρμίρη, σε δέχτηκαν σε ολόκληρη φρεγάτα- ναυαρχίδα του Στόλου για επίσκεψη και τους χάρισες ΈΝΑ μόνο σαβουροβιβλίο; ούτε καν ένα ολόκληρο σαβουροπακέτο; Ε ρε κακομοιριά που σε δέρνει... Καλά που δεν τους ζήτησες και τα έξοδα αποστολής...

PiRATE CaT RaDIO REMiNDS YOu: oCEAN GyPSY (AUTOPLAY ENABLED)

Αφιερωμένο σε μια Γαλάζια Πεταλούδα...

Richie Blackmore's Night - Ocean Gypsy

Tried to take it all away,
Learn her freedom... just inside a day,
And find her soul to find there fears are laid...
Tried to make her love their own,
They took her love... they left her there,
They gave her nothing back that she would want to own...

Gold and silver rings and stones,
Dances slowly off the moon,
No one else could know, she stands alone...
Sleeping dreams will reach for her,
She can not say the words they need,
She knows she's alone and she is free...

Ocean Gypsy of the moon,
The sun has made a thousand nights for you to hold...
Ocean Gypsy where are you?
The shadows followed by the stars have turned to gold...
Turned to gold...

Then she met a hollow soul,
Filled him with her light and was consoled,
She was the moon and he the sun was gold...
Eyes were blinded with his light...
The sun she gave reflected back the night
The moon was waning almost out of sight...

Softly Ocean Gypsy calls...
Silence holds the stars a while,
They smile sadly for her where she falls...
Just the time before the dawn,
The sea is hushed the ocean calls her,
Day has taken her and now she's gone...

Ocean Gypsy of the moon...


No one noticed when she died,
Ocean Gypsy shackled to the tide,
The ebbing waves, the turning spreading white...

Something gone within her eyes,
Her fingers, lifeless, stroked the sand,
Her battered soul was lost,
She was abandonned...

Silken threads like wings still shine,
Wind swept pleasures still make patterns
in her lovely hair... so dark and fine...
Stands on high beneath the seas, cries no more,
her tears have dried...
Oceans weep for her, the ocean sighs

Richie Blackmore + Candy Night


Photos: Sveta And The Butterflies 5,7
by Usuakari.deviantart.com

ΜάΜΜΑ ΜίΑ!

Τί γυναικάρα, η Μέριλ Στριπ!

PIRATE CAT RADIO REMINDS YOU: (Everyone knows) "Τhe fool that I am", but can you recall we used to be friends? (AUTOPLAY ENABLED)

.

I am the night I am the moon at your window
Everyone knows the fool that I am
Like a bird making roads for winter
Can you recall we used to be friends?

I am the day I am the sun in your garden
Maybe I light the way to your heart
Like a song playing after evening
Everyone knows the fool that I am


Love is coming 'round again
Have you spent your chances worrying?
have you seen or need a friend?

Everyone is looking for something
everyone is looking for someone
fool


I am the smile that will secretly offer
no hesitation for your delight
before hurt before love was questioned
And we believed in love at first sight

Love is coming 'round again...

Fool that I am
But I can see you tumbling and turning,
Never learning,
I don't understand
Fool, fool


Love me forever fool that I am
Here at your service fool that I am
the fool that I am



Written & Performed by Kula Shaker

Η ΧΟΝΤΡή ΤΡΑΠΕΖίΤΙΣΣΑ

(Προσοχή: καμμία σχέση με την ΞΑΝΘΙΆ ΣΓΟΥΡΗ τραπεζίτισσα :-)

Ήταν χοντρή. Χοντρή και δυστυχισμένη.
Είχε σαρανταπέντε χρόνια, δύο ηλικιωμένους σαράβαλους γονείς, έναν αποτυχημένο γάμο, δύο χοντρά ανήλικα παιδιά. Και μια θέση στην Τράπεζα.
Πόση δύναμη χρειάζεται για να τα παρατήσεις όλα; Πόση αναισθησία χρειάζεται, για να τα παρατήσεις όλα; Πόσο περισσότερη δύναμη από αναισθησία, ή μήπως το αντίστροφο;
Είχε ήδη διαπρέψει στις μικροκαταχρήσεις και στα μικρομαφιοζιλίκια, τοκογλυφίες μίζες κτλ, όπως πολλοί "ξύπνιοι" συνάδελφοί της άλλωστε. Όμως κατάφερε να γίνει Διευθύντρια πριν την πιάσουν για κάτι σοβαρό. Τότε τής δόθηκε η ιδανική, η μεγάλη Ευκαιρία. Που ή την αρπάζεις, ή περιμένεις όλη σου την υπόλοιπη ζωή, μάταια, να ξανάρθει.
Την άρπαξε. Κάμποσες εκατοντάδες εκατομμύρια.
Κι εξαφανίστηκε. Άλλοι λένε κάπου στη Βραζιλία, άλλοι στην Ταϋλάνδη. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά, ούτε καν οι δικοί της.
Οι γονείς της πέθαναν γρήγορα και σχεδόν ταυτόχρονα, φαρμακωμένοι και καταντροπιασμένοι. Τα παιδιά της, τα παιδιά της καταχράστριας, μεγάλωσαν όπως όπως, με τον εργένη αδερφό της, στιγματισμένα, ζωντόρφανα και από τους δύο γονείς.
Τα εκατομμύρια των Αξιότιμων Καταθετών της Εριτίμου Τραπέζης, αγνοούνται ακόμα. Μαζί με την Τύχη της Χοντρής.

.

ΣΤά ΤέΜΠΗ ΤΟύ ΝέΣΤΟΥ

Αφήνοντας πίσω τις Μαρμαρένιες Πύλες
της Μάνας Θράκης

.

Ο ΜΑύΡΟΣ ΠΕΛΑΡΓόΣ

.

Τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός, ο Άσπρος.
Είτε καλοδεχούμενος είναι, είτε ανεπιθύμητος, τον περιμένεις, έχεις κάπως προετοιμαστεί.
Αν όμως σού χτυπήσει ξαφνικά την πόρτα ο Μαύρος Πελαργός
τότε, πώς θα αντιδράσεις;

.

Η "ΑΝίΚΗΤΗ" ΒΛΑΚΕίΑ ΚΑΙ Η ΒΛΑΚώΔΗΣ ΑΛΑΖΟΝΕίΑ

"Η βλακεία είναι ανίκητη". Το ακούμε συχνά τελευταία, είναι κάτι σαν μόδα, ή κάτι σαν επιδημία- επιδημία εξυπνάδας, και καλά. Γιατί οποίος κάνει αυτήν την δήλωση, από τον Χαριτόπουλο ως τον Ραφαηλίδη ή δεν ξέρω ποιόν διάσημο ή άσημο εξυπνάκια, είναι φανερό πως κατατάσσει τον εαυτό του στους έξυπνους, όπως και τους εκάστοτε αναγνώστες/ακροατές του. Αλαζονεία και κολακεία μαζί, κι επίσης χλεύη και καζούρα για τους "βλάκες" (όλους τους υπόλοιπους, κατά το "οι παρόντες εξαιρούνται").
Όμως η αληθινή εξυπνάδα δεν έχει ούτε ανάγκη, ούτε συμφέρον να δηλώνεται.Το αντίθετο, η εξυπνάδα έχει απόλυτο συμφέρον να κρύβεται. Γιατί πολλοί είναι εκείνοι που την φοβούνται και την φθονούν, και που μόλις την εντοπίσουν κάνουν ό,τι μπορούν για να την εξοντώσουν. Επομένως, η εξυπνάδα που κραυγάζει την εξυπνάδα της δεν είναι και πολύ έξυπνη.
Τέλος, η εξυπνάδα δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, αλλά μια ιδιότητα που αποδεικνύεται στην πράξη: μεταξύ άλλων, νικώντας τους βλάκες (που βέβαια, κάθε άλλο παρά ανίκητοι είναι).
Αλλιώς, αν δε "νικούσε" τους βλάκες, τί είδους εξυπνάδα θα ήταν;
.

ΠΟΥΚάΜΙΣΟ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜέΝΟΣ ΟΥΡΑΝόΣ

Πήρα ένα πουκάμισο στο χρώμα του συννεφιασμένου ουρανού, λίγο πριν την άγρια καταιγίδα. 

Γκρι- μπλε, σκούρο. Μουντό. Πολύ.

Όλοι μού έλεγαν να μην το πάρω. Ακόμα και η πωλήτρια. 

Εμένα μ' άρεσε. Το πήρα.

Πουκάμισο συννεφιασμένος ουρανός.

 

Μισοτιμής.

.

Το να σκοτώνεις το Χρόνο σου, είναι άραγε ποινικά κολάσιμο;

(όχι στην Κίνα βρε, όχι στην Κίνα, εδώ, εδώ)

"ΤΕΛΕΥΤΑίΑ ΦΟΡά, έ;"

"Τελευταία φορά", είπες. "Τελευταία φορά, έ;" ξαναείπες.
Δεν απάντησα. Πώς να στο πω, πως μού έκανε το ίδιο; Πώς να στο πω, που το ήξερες ήδη;
Το ραδιόφωνό σου έπαιζε καψουροτράγουδα, από βαριά λαϊκά ως και σκυλάδικα.
Ταίριαζε.

Ο ΧΡόΝΟΣ

είναι ένα ημερολόγιο σ'ένα πεθαμένο σπίτι
"δώδεκα Ιουλίου, Σάββατο, Πρόκλου, Ιλαρίου, Βερονίκης- σελήνη δέκα ημερών, ανατολή 05.13 δύση19.49"
Ποιάς χρονιάς; Ποιού χωροχρόνου;

Ποιού πόνου;

...

.
... τα χρόνια μου
... τα λόγια μου
... τα σόγια μου
... τα μοιρολόγια μου
.

Μή ΡΩΤάΣ, ΕίΝΑΙ ΑΡΓά (τραγούδι)

Είναι πολλά που δεν καταλαβαίνεις
όσο κι αν θέλεις, κι όλο προσπαθείς
κι ένα παράπονο, που η αλήθεια δε χωράει
σε τούτη την κακόμοιρη ζωή
.
Μή ρωτάς
μην πονάς
μη ζητάς
είναι αργά
.
Μή ζητάς
μην πονάς
είναι πιά
αργά
.
7.8.Ο8
σάς χρωστάω άλλη μια μουσική.

PIRATE CAT RADIO REMINDS YOU: Espérame en el cielo, corazón (AUTOPLAY ENABLED)

Περίμενέ με εκεί, στον ουρανό
αν φτάσεις πρώτος, φως μου
περίμενε και γρήγορα θα 'ρθώ
μαζί σου πάλι νά 'μαι

Περίμενε με εκεί, στον ουρανό
αν φτάσεις πρώτος, φως μου
περίμενε και γρήγορα θα 'ρθώ
για να σε ξαναδώ


Ο έρωτάς μας είναι τόσο μεγάλος
που δεν τελειώνει
κι η ζωή είναι τόσο μικρή, δε χωράει
τόσο πολλή αγάπη

Γι' αυτό ψυχή μου, σε παρακαλώ
εκεί περίμενέ με
στα πουπουλένια σύννεφα μαζί
να φτιάξουμε φωλιά.



Espérame en el cielo, corazón
performed by Mina
μετάφραση Μαύρος Γάτος

Mina Mazzini

Θά ΓίΝΩ ΤΣΟΜΠάΝΟΣ

Όταν είσαι ο τελευταίος που φταίει, και τελικά την πληρώνεις κι από πάνω, τί άλλο να πεις;

PIRATE CAT RADIO REMINDS YOU: "Everything is nothin' if you got no one" (AUTOPLAY ENABLED)

Baby, when I met you there was peace unknown

I set out to get you with a fine tooth comb
I was soft inside, there was somethin going on

You do something to me that I cant explain
Hold me closer and I feel no pain
Every beat of my heart
We got somethin goin on

Tender love is blind
It requires a dedication
All this love we feel
Needs no conversation

We ride it together, ah-ah
Makin love with each other, ah-ah

Islands in the stream
That is what we are
No one in-between
How can we be wrong
Sail away with me to another world
And we rely on each other, ah-ah
From one lover to another, ah-ah

I cant live without you if the love was gone
Everything is nothin' if you got no one
And you did walk in tonight
Slowly loosen sight of the real thing

But that wont happen to us and we got no doubt
Too deep in love and we got no way out
And the message is clear
This could be the year for the real thing

No more will you cry
Baby, I will hurt you never
We start and end as one, in love forever
We can ride it together, ah-ah
Makin love with each other, ah-ah

Islands in the stream...


Written by the Bee-Gees
Performed by Dolly Parton + Kenny Rogers (1983)

.

ΤέΣΣΕΡΑ ΝΗΣΙά, έΝΑ ΛΙΜάΝΙ, ΚΑΙ ΜΙΣό ΔΡόΜΟ ΜΕΤά...

Τα τεράστια φωτισμένα καράβια, φεύγοντας από το λιμάνι της Σαλονίκης... ο ανιψιός μου με την πάνα- βρακάκι του να γελάει και να λέει λογάκια, στη Σκόπελο... το νυχτερινό μπάνιο με την Όσσα και την Λίινα από τη Στοκχόλμη, στη Μεγάλη Άμμο, στη Σκιάθο... η πάλη με τον λυσσασμένο βοριά, γυρίζοντας με το ποδήλατο από το Αλυκό, στη Νάξο... η Χώρα, κουκλίστικη, κατάφωτή, γεμάτη ευτυχισμένο κόσμο, το βράδυ στη Φολέγανδρο... η κάψα από την πυρακτωμένη άσφαλτο, στο λιμάνι του Πειραιά... η δύση στο Μαλιακό, κατεβαίνοντας τα βουνά της Βοιωτίας...
Αιγαίο, θα σού ξανάρθω. Το συντομότερο!
(αν επιζήσω από τα σκυλάδικα του οδηγού του ΚΤΕΛ, κι από την οδήγησή του, που μιλάει με τις ώρες στο κινητό- ναι, με το ένα χέρι στο αυτί!)

TO ΜΥΣΤΙΚό ΕίΝΑΙ ΚΟΝΤά

Όλα είναι δύσκολα, αν χάνεσαι στο ίσιωμα
όλα είναι μακρινά, αν δεν έχεις την καρδιά
όλα είναι ανώφελα
αν βλέπεις μακριά
.
Φολέγανδρος, 3 Αυγούστου 2ΟΟ8

ΥΣΤΕΡΟΦΗΜίΑ

Μη βιαστείς να πεις αν σε νοιάζει ή δεν σε νοιάζει. Άκου πρώτα τί είναι "υστεροφημία". Είναι σα να φεύγεις μετανάστης στην Αυστραλία, μόνος, με ψεύτικο όνομα, χωρίς να μπορείς να επιστρέψεις, πες πως είσαι στην πατρίδα καταδικασμένος σε θάνατο (μα ναι, αυτό ακριβώς είσαι, αυτό είμαστε όλοι...). Για σκέψου: σε νοιάζει τί θα λένε πίσω στην πατρίδα, εκείνοι που ποτέ δεν θα ξαναδείς, εκείνοι που δεν γνώριζες καν, εκείνοι που δεν υπήρχαν όταν έφυγες; Αν απαντήσεις ναι, τότε σε νοιάζει και για την μετά θάνατον υστεροφημία σου. Σε αυτην την περίπτωση, μάθε το μυστικό: η υστεροφημία σου δεν εξαρτάται και τόσο πολύ από τα λόγια και τα έργα σου. Κι ακόμα χειρότερα, η υστεροφημία σου τελειώνει όταν χαθούν εκείνοι που σε γνώρισαν ζωντανό. Μη μού πεις για τον Όμηρο και για τον Ταμερλάνο. Όταν το έργο (θετικό ή αρνητικό) ξεπερνά τον άνθρωπο, η υστεροφημία δεν ανήκει πια στον άνθρωπο, αλλά στο έργο.
(Τελευταία - ολόκληρη-μέρα διακοπών. Τί θέλατε να γράψω...)
Καλημέρα από την ανεμοδαρμένη Φολέγανδρο!

ΑΛΙΣΒΕΡίΣΙ ΠέΟΥΣ ΚΑΙ ΑΙΔΟίΟΥ (Σέ ΚΑΙΡΟύΣ ΕΚΠΤώΣΕΩΝ...)

- Να το εμπόρευμά μου, φάτσα κάρτα στον ήλιο: ένα (1) στόμα, κατάλληλο για ερωτόλογα, για καυτά φιλιά, και πιθανόν και γι' αλλά παιχνίδια, βρωμάει αλκοόλ αλλά σιγά τώρα, δύο (2) στήθια, μετρίου μεγέθους, σε σχετικά καλή κατάσταση, ένας (1) κώλος καφετέριας και όχι, δυστυχώς, γυμναστηρίου, ένα (1) αιδοίο, κάπως μεταχειρισμένο. Ακούω την αντιπροσφορά σας.
- Ένα (1) πέος ικανοποιητικού μεγέθους, σε πλήρη στύση, αεροδυναμικό και επαναληπτικό.
- Δεν μού φτάνει. Κάτι σε ασφάλεια, σε σιγουριά, σε τρυφερότητα, σε οικογένεια, σε παιδιά, δεν παίζει;
- Οι οικογένειες και τα παιδιά μάς τελείωσαν, λυπάμαι. Έπρεπε να έχετε έρθει νωρίτερα, τόσον καιρό έχουμε εκπτώσεις. Όσο για τρυφερότητα και για ασφάλεια, κάτι γίνεται. Για πόσες ώρες είπαμε τα θέλετε;
.
Φολέγανδρος, 2 Αυγούστου 2ΟΟ8

ΦΟΛέΓΑΝΔΡΟΣ έΝ όΨΕΙ!

...κι εκεί που νόμιζα πως το Ταξίδι μου τελειώνει
φαίνεται ξαφνικά στον ορίζοντα η Φολέγανδρος
και μ' αναστατώνει!