Γειάσου γατάκι!...ωραίο ερώτημα αυτό!..εγώ πιστέυω ότι κλείνουν και παρακλείνουν...αρκεί να το θες και σύ ο ίδιος αυτό...και μένα κάποτε υπήρχαν πολλά που με βασάνιζαν...(που αφορούσαν στο κακό παρελθόν μου...πεθαμένοι έρωτες,φαντάσματα ανθρώπων που με κυνηγούσαν για χρόνια-ανθρώπων που με είχαν βλάψει κάποτε)...κι έτσι κι εγώ νόμιζα κάποτε ότι το παρελθόν δε κλείνει τα βιβλία του και ΔΕΝ τελιώνει πο-τέ...αλλά πόσο χαζή ήμουν!ζούσα σ αυτό το ρυθμό.. ζούσα παρέα με τα φαντάσματα του παρελθόντος...μέχρι που ανακάλυψα ότι αυτό με κατέστρεφε...μου έκανε κακό μέσα μου...με σάπιζε..και έτσι αποφάσισα να το αλλάξω μιά για πάντα...και αυτό έκανα..και πιστέυω ότι έχω δώσει οριστική λύση...και αν όχι θα τη δώσω σύντομα....και αυτή τη φορά θα είναι μιά για πάντα..κουράστηκα..το μόνο που δεν έχω κάνει ακόμη είναι να φύγω από την Αθήνα...γιανά απαλλαγώ εντελώς από το παρελθόν μου..και ΟΡΙΣΤΙΚΑ πλέον...ή και από την Ελλάδα..το δέυτερο είναι κάπως δύσκολο..το πρώτο όμως υπάρχει περίπτωση να γίνει...ίσως...μην αφήνεις γατάκι να σαπίζει το μέσα σου και να καταστρέφεται από ότι παλιό και σκουριασμένο...ΔΕΝ αξίζει..δώσε λύση γρήγορα...κάνε μιά νέα αρχή.. σου αξίζει κάτι καλύτερο...ναι,σου αξίζει...φιλάκια,πολλά Αθανασία.
Γνωστός και ως Μαύρος Γάτος,είμαι ένα δίποδο θηλαστικό (ζώ)ον. Πρόκειμαι για μια πολύπλοκη μορφή ζωής με βάση τον άνθρακα και τις ενώσεις του: αποτελούμαι κατά τρία τέταρτα από μια υγρή χημική ένωση που την ονομάζω νερό. Κατάγομαι απ'τον πίθηκο,ή τέλος πάντων από κάτι που έμοιαζε με πίθηκο. Ακόμα πιο πίσω στο γενεαλογικό μου δέντρο, κατάγομαι από μικρόβια, που είτε δημιουργήθηκαν από τύχη σε μια αρχέγονη θαλάσσια σούπα,είτε ήρθαν πάνω σε κάποιον βράχο χαμένο στο διάστημα και ρίζωσαν στην σφαιρική μάζα από βράχους και μέταλλα,καλυμμένη στο μεγαλύτερο της μέρος από νερό, που κρέμεται από το τίποτα μέσα στο κενό, και που την ονομάζω πλανήτη-μου, και πιο συγκεκριμένα Γη. Σαν άτομο, προήλθα από την ένωση δύο συγκεκριμένων μισών κυττάρων πριν από περίπου 39 περιστροφές του πλανήτη-μου γύρω από μιά γιγάντια σε σχέση μ’εμένα και τη Γη διάπυρη φωτεινή σφαίρα, που την λέω Ήλιο. Το είδος μου ονομάστηκε από τους προγόνους μου Άνθρωπος,γιατί ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ, "κοιτάω ψηλά", και μπορώ να παρατηρώ και να ερμηνεύω τον Κόσμο. Κυρίως όμως διαφέρω από τα άλλα ζώα γιατί έχω πλήρη συναίσθηση του εαυτού μου σαν ξεχωριστό άτομο,και συνείδηση της θνητότητάς μου...
3 σχόλια:
Γειάσου γατάκι!...ωραίο ερώτημα αυτό!..εγώ πιστέυω ότι κλείνουν και παρακλείνουν...αρκεί να το θες και σύ ο ίδιος αυτό...και μένα κάποτε υπήρχαν πολλά που με βασάνιζαν...(που αφορούσαν στο κακό παρελθόν μου...πεθαμένοι έρωτες,φαντάσματα ανθρώπων που με κυνηγούσαν για χρόνια-ανθρώπων που με είχαν βλάψει κάποτε)...κι έτσι κι εγώ νόμιζα κάποτε ότι το παρελθόν δε κλείνει τα βιβλία του και ΔΕΝ τελιώνει πο-τέ...αλλά πόσο χαζή ήμουν!ζούσα σ αυτό το ρυθμό.. ζούσα παρέα με τα φαντάσματα του παρελθόντος...μέχρι που ανακάλυψα ότι αυτό με κατέστρεφε...μου έκανε κακό μέσα μου...με σάπιζε..και έτσι αποφάσισα να το αλλάξω μιά για πάντα...και αυτό έκανα..και πιστέυω ότι έχω δώσει οριστική λύση...και αν όχι θα τη δώσω σύντομα....και αυτή τη φορά θα είναι μιά για πάντα..κουράστηκα..το μόνο που δεν έχω κάνει ακόμη είναι να φύγω από την Αθήνα...γιανά απαλλαγώ εντελώς από το παρελθόν μου..και ΟΡΙΣΤΙΚΑ πλέον...ή και από την Ελλάδα..το δέυτερο είναι κάπως δύσκολο..το πρώτο όμως υπάρχει περίπτωση να γίνει...ίσως...μην αφήνεις γατάκι να σαπίζει το μέσα σου και να καταστρέφεται από ότι παλιό και σκουριασμένο...ΔΕΝ αξίζει..δώσε λύση γρήγορα...κάνε μιά νέα αρχή.. σου αξίζει κάτι καλύτερο...ναι,σου αξίζει...φιλάκια,πολλά Αθανασία.
Σαν το στάδιό μας είναι και αυτά, που δεν προλάβαμε να το κλείσουμε πρίν τους ολυμπιακούς.
Πανάθεμά τα...
Kλείνουν.
Για αρχή δοκιμάστε την τελεία.
Στο τέλος του κεφαλαίου.
Δημοσίευση σχολίου