Η "ΑΝίΚΗΤΗ" ΒΛΑΚΕίΑ ΚΑΙ Η ΒΛΑΚώΔΗΣ ΑΛΑΖΟΝΕίΑ
"Η βλακεία είναι ανίκητη". Το ακούμε συχνά τελευταία, είναι κάτι σαν μόδα, ή κάτι σαν επιδημία- επιδημία εξυπνάδας, και καλά. Γιατί οποίος κάνει αυτήν την δήλωση, από τον Χαριτόπουλο ως τον Ραφαηλίδη ή δεν ξέρω ποιόν διάσημο ή άσημο εξυπνάκια, είναι φανερό πως κατατάσσει τον εαυτό του στους έξυπνους, όπως και τους εκάστοτε αναγνώστες/ακροατές του. Αλαζονεία και κολακεία μαζί, κι επίσης χλεύη και καζούρα για τους "βλάκες" (όλους τους υπόλοιπους, κατά το "οι παρόντες εξαιρούνται").
Όμως η αληθινή εξυπνάδα δεν έχει ούτε ανάγκη, ούτε συμφέρον να δηλώνεται.Το αντίθετο, η εξυπνάδα έχει απόλυτο συμφέρον να κρύβεται. Γιατί πολλοί είναι εκείνοι που την φοβούνται και την φθονούν, και που μόλις την εντοπίσουν κάνουν ό,τι μπορούν για να την εξοντώσουν. Επομένως, η εξυπνάδα που κραυγάζει την εξυπνάδα της δεν είναι και πολύ έξυπνη.
Τέλος, η εξυπνάδα δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, αλλά μια ιδιότητα που αποδεικνύεται στην πράξη: μεταξύ άλλων, νικώντας τους βλάκες (που βέβαια, κάθε άλλο παρά ανίκητοι είναι).
Αλλιώς, αν δε "νικούσε" τους βλάκες, τί είδους εξυπνάδα θα ήταν;
.
6 σχόλια:
Ότι σου κατέβει γράφεις...
Διάβασα δέκα φορές το βιβλίο του Χαριτόπουλου και πουθενά δε λέει ότι η βλακεία είναι ανίκητη.
Πρώτον, τον άκουσα να το λέει στην τηλεόραση, τότε που βγήκε το βιβλίο. Δεύτερον, ο Χαριτόπουλος είναι το αρχέτυπο του εξυπνάκια. Τρίτον, μπορεί να κάνω και λάθος.
H βλακεία είναι ανίκητη, αλλά όχι με την αφοριστική έννοια που πιθανόν να εννοείτε, ούτε με την υπεροπτική ματιά του Χαριτόπουλου ή του Ραφαηλίδη.
Η βλακεία είναι ανίκητη, διότι ο πάσχων απλά δεν εκπαιδεύεται.
Η εξυπνάδα ως ιδιότητα, δεν μπορεί να νικήσει κάτι με υπόσταση (π.χ. τον βλάκα). Μπορεί να αντιπαρατεθεί απλώς στη βλακεία κι εκεί πραγματικά δεν ξέρω πόσες είναι οι πιθανότητές της.
Σκεφτείτε και το άλλο:
Η βλακεία μπορεί να νοηθεί ως έλλειψη εξυπνάδας.
Η εξυπνάδα ΔΕΝ μπορεί να νοηθεί ως έλλειψη βλακείας.
Έτσι εγω προσωπικά, προτιμώ όρους όπως "αντίληψη" ή "οξυδέρκεια", για πιο ασφαλείς μετακινήσεις...
Συγγνώμη για την κατάχρηση.
Επιτέλους, ένας αντίλογος!
Διαφωνώ ριζικά, φίλε Σπάι. Η βλακεία δεν είναι εγγενής ιδιότητα, είναι έλλειψη- καλλιέργειας, εμπειρίας, γνώσης. Πολλές φορές έχω εκπλαγεί στη ζωή μου βλέποντας πόσο αλλάζουν συμπεριφορά οι άνθρωποι όταν τους φερθείς ντόμπρα, αν καθήσεις να τους εξηγήσεις. Πολλές φορές δεν κάνουμε τον κόπο, γιατί θεωρούμε τον άλλο βλάκα και ανεπίδεκτο- τεράστιο λάθος. Μοιάζουμε, τόσο τρομακτικά πολύ... Σ' ευχαριστώ θερμά που μού έδωσες την ευκαιρία να τα πω αυτά.
Παιδιά, είναι προτιμότερο όταν μιλάμε για τέτοιους ανθρώπους να είμστε πιο προσεκτικοί. Δεν είναι σελεμπρίτια και δημοσιογραφάκια της τηλεόρασης, έχει πολύ μόχθο και έργο η ζωή τους. Όλοι κρίνονται βέβαια αλλά κρίνονται και οι κριτές.
Παιδιά, είναι προτιμότερο όταν μιλάμε για τέτοιους ανθρώπους να είμστε πιο προσεκτικοί. Δεν είναι σελεμπρίτια και δημοσιογραφάκια της τηλεόρασης, έχει πολύ μόχθο και έργο η ζωή τους. Όλοι κρίνονται βέβαια αλλά κρίνονται και οι κριτές.
Δημοσίευση σχολίου