ΤΙ ΕΣΤΙ BLOG ; (με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου "Blog" του Μανώλη Ανδριωτάκη)

Άλλοι λένε πως είναι κάτι σαν διαδικτυακό ημερολόγιο, δλδ σαν το 'Τετράδιο της Πολυάννας" ή το "Η Πολυάννα μεγαλώνει".

Άλλοι λένε πως πρόκειται για μια νέα μορφή δημοσιογραφίας, μέσω της οποίας όλοι μας μπορούμε να γίνουμε δημοσιογράφοι από τον καμπινέ μας (αν έχουμε LAPTOP), και μια μέρα αρχισυντάκτες στον ΔΟΛ (αν έχουμε αρκετά μακριά γλώσσα).

Άλλοι λένε πως είναι ακόμα ένα διαβολικό μέσο για να πλασσάρουν οι πολυεθνικές διαφημίσεις και για να αποκοιμίζουν περαιτέρω τις ήδη αποκοιμισμένες μάζες (μά τον Άγιο Στάλιν!)

Άλλοι λέμε πως πρόκειται για μια επανάσταση.

Ό,τι και νά ΄ναι αυτό το έρμο το blogging, εγώ χτες είπα να ξεφύγω για λίγο, ο έρμος, και να πάω στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου. Μόνο που Έκθεση και βιβλία δεν είδα, ο έρμος... Περνώντας από ένα διάδρομο βλέπω μαζεμένο κόσμο, παρουσίαση κάποιου βιβλίου, προφανώς. Βλέπω τον Χριστιανόπουλο να παρακολουθεί με ύφος "δεν καταλαβαίνω απολύτως τίποτα, θα την κάνω στην πρώτη ευκαιρία". Πιάνει το αυτί μου τη λέξη blog.


Για να μην τα πολυλογώ, ήταν η παρουσίαση του βιβλίου "Blog, ειδήσεις από το δικό σου δωμάτιο" του Μανώλη Ανδριωτάκη (απαίσιο εξώφυλλο και τίτλος, o Μανώλης όμως φαίνεται εντάξει παιδί και τα λέει ωραία), κι ο τόπος γύρω [αποδείχτηκε μετά πως] ήταν γεμάτος από ΓΝΩΣΤΟΥΣ-ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ. Όχι από εκείνους με τις κουκούλες, από τους άλλους, τους διαδικτυακούς γνωστούς και φίλους (κι ενίοτε "εχθρούς"), που τους γνωρίζεις αρκετά καλά, στο βάθος της ψυχής τους (ή έστω, κάποιων πλευρών της ψυχής τους...), αλλά αν πέσεις κατά λάθος επάνω τους στο δρόμο θα τους πεις ένα συγνώμη και θα συνεχίσεις, χωρίς καν να υποψιαστείς ότι έπεσες πάνω στον Exiled, στον Crazymonkey, στον Άνεμο, και ποιός ξέρει ποιούς άλλους, ότι η κοπέλα δίπλα που μιλάει στο τηλέφωνο μιλάει με την Ψιλικατζού...

ΑΥΤΟ είναι το blogging για μένα...

.