ΜΠΡΟΣ ΠΑΣόΚ ΚΑΙ ΠϊΣΩ ΧΡΕΩΚΟΠίΑ:"Να βγούμε από την Ευρώπη με κρεμμύδι και ψωμί"

‎"Μῆνιν ἄειδε θεὰ Γερμανίδω Μερκελῆος

οὐλομένην, ἣ μυρί᾿ Ἀχαιοῖς ἄλγε᾿ ἔθηκε"

(Ψάλλε θεά, τον τρομερό θυμόν της Γερμανίδως

 Πώς έγινε στους Αχαιούς αρχή πολλών δακρύων) 

Μερκελιάδα, Ι- (1-2)

Θυμάστε την "Βεσελίνα Καζάροβα"; Αποκλείεται να τη θυμάστε, γιατί ποτέ δεν ανακοινώθηκε το όνομά της, κι έτσι διάλεξα εγώ ένα τυχαίο, για να κατονομάσω μια κοπέλα από την Βουλγαρία που πέθανε το χειμώνα του 1994 από το κρύο, προσπαθώντας να περάσει παράνομα τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Άλλοι τέσσερις Βούλγαροι πέθαναν με τον ίδιο τρόπο εκείνην τη χρονιά, κι άλλοι δύο (τουλάχιστον) το 1996. Ήταν τότε που μόλις είχε καταρρεύσει το Ανατολικό Μπλοκ, και οι άνθρωποι έφευγαν απελπισμένοι από τις διαλυμένες πατρίδες τους, όπου γκρεμίζονταν το παν,  προσπαθώντας να επιβιώσουν. 

Κάποιοι προειδοποιούν πως ανάλογες θα είναι οι συνθήκες και στην Ελλάδα μας αν τελικά χρεωκοπήσουμε. Δεν είμαι σε θέση να ξέρω   προκαταβολικά αν κινδυνολογούν ανεύθυνα, αν υπερβάλλουν, ή αν οι εκτιμήσεις τους έχουν βάση. Με βάση τη λογική όμως, μάλλον ΔΕΝ υπερβάλλουν.

Οι δυό περιπτώσεις, της Ελλάδας του 2010 και της Βουλγαρίας του 1994,  έχουν πολλές αναλογίες.  Η Ελλάδα μας στηριζόταν ως πρόσφατα  για την "ευημερία" της κυρίως σε θαλασσοδάνεια και σε επιδοτήσεις από την ΕΕ, όπως ακριβώς η Βουλγαρία στηριζόταν τότε  κυρίως στην προνομιακή της μεταχείριση από την πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ. 

Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να επιζητούμε την Έξοδο και την Χρεωκοπία αψήφιστα; Κι αν τα σενάρια καταστροφής φαντάζουν εξωπραγματικά, για σκεφτείτε, ποιός Βούλγαρος θα φαντάζονταν  "τότε" πως θα ήταν ποτέ δυνατόν να καταρρεύσει, και μάλιστα τόσο απότομα, η μεταπολεμική πραγματικότητα χώρας του, δηλαδή το καθεστώς της Λαϊκής Δημοκρατίας, η γυάλα εκείνη της καταπίεσης και της ανελευθερίας, που όμως παρείχε τροφή και εργασία και υγεία σε όλους, αν μη τί άλλο;;; Ποιός μπορούσε να διανοηθεί πως οι συμπατριώτες του θα έφταναν να πεθαίνουν από την πείνα κι από το κρύο, πως οι γυναίκες θα εκπορνεύονταν και οι άνδρες θα ξενιτεύονταν για να επιβιώσουν;

Έτσι και σήμερα, ποιός Έλληνας μπορεί να φαναστεί πως τέρμα η δουλειά, τέρμα η δημόσια υγεία, τέρμα το ασφαλές ευρώ, τέρμα τα φτηνά εισαγόμενα προϊόντα, τέρμα η θέρμανση, τέρμα η (όποια) αστυνομία και (όποια) ασφάλεια, και να πει καλημέρα στην ανεργία, στην πείνα, στην εγκληματικότητα, στην εγκατάλειψη των ασθενών στην τύχη τους, στο κρύο;

"Να βγούμε από την Ευρώπη με κρεμμύδι  και ψωμί" είπε ο Μίκης Θεοδωράκης. Ακούγεται τόσο ελκυστικό και τόσο ηρωϊκό. Έλα όμως που αν ψάξεις λίγο το θέμα "ψωμί" θα βρεις πως την αυτάρκειά μας σε δημητριακά, που την κατακτήσαμε μόλις  το 1985, την χάσαμε ήδη από το 1996, λόγω Κοινοτικών Οδηγιών και Κρατικών πολιτικών, ώστε να φτάσουμε σήμερα να εισάγουμε το 40% των τροφίμων μας, μεταξύ των οποίων και κρεμμύδια από την... Ινδία... 

Άρα ο Μίκης  θα έπρεπε κανονικά να πει "Να βγούμε από την ΕΕ και να επιζήσουμε οι εξήντα στους εκατό με μαυραγορίτικο κρεμμύδι και ματωμένο ψωμί για να μάθει η παλιό-Μέρκελ να μάς βρίζει"- ΕΣύ θα το δεχόσουν αυτό;

ΠΗΓΕΣ

"Έξω από την Ευρώπη, με κρεμμύδι και ψωμί"

Οργιάζει η λαθρομετανάστευση στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα (1996)

Διατροφική αυτάρκεια και κρίση

.