17 Νοε 2010

αγρΎπνια


Κι εκεί που νιώθεις πως
σκοτώθηκε το φως
δες, ξημερώνει!


μ

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Kι εκει που νιωθεις πως ξημερωσε αλλη μια εξωση σε βαζει στην θεση σου.Το κομμενο ρευμα,το κομμενο τηλεφωνο σου ξυπνανε ολα τα ασχημα ενστικτα σου.Θελεις σε ολους να κανεις κακο και τελευταιο αφηνεις τον εαυτο σου.Εχουν καιρο που μου γνεφουν τα υψη και οι παρηγορητες μου λεν ωραια λογια κι αποφθεγματα ψυχικης δυναμης.Λεω να βαλω ενα τελος συντομα.Λιγο να ξεκουραστω κι εγω.

Μαύρος Γάτος είπε...

Δεν είμαι κι ο καταλληλότερος να σε ανεβάσω με ακόμα περισσότερα αποφθέγματα, γιατί κι εγώ έχω συχνά τις βαριές μου μαύρες. Αυτό που΄είναι απόλυτα σιγουρο όμως, τελείως αντικειμενικά και ρώτα όποιον θες, είναι πως μια έξωση και δυό λογαριασμοί είναι εξαιρετικά ανεπαρκείς λόγοι για να σκέφτεσαι καν τέτοια πράγματα...

Μαύρος Γάτος είπε...

¨Ασε που, αν είσαι εσύ στη φωτό, είσαι κούκλα! Σ;ο)))