όΜΟΡΦΟ όΝΟΜΑ, "ΛΙΛίΘ", ΓΡΑΦή ΜΙΣΟΣΒΗΣμέΝΗ
...παίζεις με φίλτρα μαγικά
Μάγισσα της Αβύσσου...
Μάγισσα της Αβύσσου...
...μάτια βαθιά, σαν έβενος,
γαλάζιο το κορμί σου...
...λουλούδι, νυχτολούλουδο, μελαχρινό αηδόνι
φτεροκοπάς τον πόνο σου στο σκοτεινό αλώνι...
η Δαιμόνισσα Λιλίθ (Ιράκ, 2300 π.Χ.)
"Λιλίθ"
Στίχοι - μουσική - εκτέλεση: η υπέροχη Νένα Βενετσάνου
6 σχόλια:
Δεν ξέρω για τους στίχους, λλά μιλάμε για φωνάρα στην υπόκρουση... και για γαμώ τις φωτογραφίες.
Kαι οι στιχοι μα και οι φωτο ειναι υπεροχα.......
Καταπληκτικό τραγούδι και καταπληκτικοί στίχοι. "Ζούμε άχαρες μικρές ζωές" που τις ομορφαίνουν κάτι στήθη σαν της φωτογραφίας βγάζοντας ένα αχνό μπλέ στην ψυχή.
Καταπληκτικό
http://pierredes.deviantart.com/art/Necklaces-125010695
Ό,τι και να ανεβάσεις μ' αρέσει, κι ας μην το καταλαβαίνω πάντα, Μιλτιάδη. Κι έγω μεγάλη εκτίμηση στη Νένα Βενετσάνου. Την καλησπέρα μου από ένα κατάλευκο βορρά.
...δεν ονομάζω τίποτα, Λιλίθ, μικρό σκοτάδι..
Εδώ και κάνα μήνα, το ξαναβρήκα και δεν χορταίνω να το ακούω ξανά και ξανά και ξανά...και μετά καπάκι για να συνέλθω, οι "πόλεις του καλοκαιριού", της λιακάδας και του νότου/ του καιρού αρχοντικά/ καταφύγια του ανθρώπου.
Σαν το φως, σαν το φως/
σας χαϊδεύει το σκοτάδι/ κι η ζωή σαν στρατός/ σας πονάει και σας αλλάζει.
Πόσο συγκλονιστική ερμηνεία και στα δύο! Πόσο απολαυστικά σε ταξιδεύει από το βελούδινο σκοτάδι της Λίλιθ, στο εκτυφλωτικό φως του νότου.
Σκέτο μαγισσάκι, η άτιμη!
Δημοσίευση σχολίου