προσοχή στην απόλυτη κυριαρχία του "μαύρου",μαύρε γάτε...μην αφήνεσαι τόσο στην επιρροή του...επικίνδυνο...πρόσφατα διάβαζα ότι το 2020,η κατάθλιψη θα είναι το δεύτερο αίτιο νοσηρότητας και θνησιμότητας μετά τις καρδιαγγειακές παθήσεις...ωστόσο,επειδή ο καθένας έχει δικαίωμα στην προσωπική επιλογή και τρόπο "καταστροφής της ζωής του",μπορείς ν' αγνοήσεις τα παραπάνω...δε θα ήθελα να χαρακτηριστώ επ' ουδενί,αυτόκλητος σωτήρας...άλλωστε πιστεύω ότι το "μαύρο",ο πόνος και η οδύνη,μπορούν ν' αναδείξουν ακραία και ακέραια την εσωτερική μας ελευθερία,αρκεί να τα αντέχουμε... http://hrtstvrs.blogspot.gr,thalassa,promitheas
Καλημέρα! Ίσως το μπλογκ να μού χρησιμεύει -από μιαν άποψη - και σαν βαλβίδα ασφαλείας, σχετικά με το "μαύρο".. ίσως και να είμαι καμένο χαρτί... ποιός ξέρει;
¨Σας ευχαριστώ πάντως για τη συμπάθεια. Καλή και όμορφη Κυριακή εύχομαι.
Ακόμα ένας που γεύτηκε την άσχημη πλευρά του 2008? Join the club. Το μόνο θετικό έτσι όπως το βλέπω εγώ είναι ότι όταν χτυπήσεις πάτωμα the only way is up.....που θα πάει θα γυρίσει αυτός ο τροχός.
Εχεί ωραία μέρα τουλάχιστον σήμερα, για βόλτες. Ο ηλιος κάνει πάντα λίγο καλό στην ψυχολογία.....or so they say.
Καλησπέρα Γατούλη!!πολύ ωραίο αυτό το στοιχάκι σας...πολύ γλυκούλι..μου θυμίζει τα στοιχάκια που γράφαμε στο Γυμνάσιο..κάποτε.. άχ....πολύ ωραίο...Αθανασία.
Καλό το τραγουδάκι, αλλά εμένα με βοήθησε περισσότερο μια βόλτα στην Περαία, περπάτημα στην αμμουδιά και μάζεμα κοχυλιών. Τώρα πίσω στην πραγματικότητα δυστυχώς :-(
Γνωστός και ως Μαύρος Γάτος,είμαι ένα δίποδο θηλαστικό (ζώ)ον. Πρόκειμαι για μια πολύπλοκη μορφή ζωής με βάση τον άνθρακα και τις ενώσεις του: αποτελούμαι κατά τρία τέταρτα από μια υγρή χημική ένωση που την ονομάζω νερό. Κατάγομαι απ'τον πίθηκο,ή τέλος πάντων από κάτι που έμοιαζε με πίθηκο. Ακόμα πιο πίσω στο γενεαλογικό μου δέντρο, κατάγομαι από μικρόβια, που είτε δημιουργήθηκαν από τύχη σε μια αρχέγονη θαλάσσια σούπα,είτε ήρθαν πάνω σε κάποιον βράχο χαμένο στο διάστημα και ρίζωσαν στην σφαιρική μάζα από βράχους και μέταλλα,καλυμμένη στο μεγαλύτερο της μέρος από νερό, που κρέμεται από το τίποτα μέσα στο κενό, και που την ονομάζω πλανήτη-μου, και πιο συγκεκριμένα Γη. Σαν άτομο, προήλθα από την ένωση δύο συγκεκριμένων μισών κυττάρων πριν από περίπου 39 περιστροφές του πλανήτη-μου γύρω από μιά γιγάντια σε σχέση μ’εμένα και τη Γη διάπυρη φωτεινή σφαίρα, που την λέω Ήλιο. Το είδος μου ονομάστηκε από τους προγόνους μου Άνθρωπος,γιατί ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ, "κοιτάω ψηλά", και μπορώ να παρατηρώ και να ερμηνεύω τον Κόσμο. Κυρίως όμως διαφέρω από τα άλλα ζώα γιατί έχω πλήρη συναίσθηση του εαυτού μου σαν ξεχωριστό άτομο,και συνείδηση της θνητότητάς μου...
11 σχόλια:
"Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή...."
Αφιερωμένο με μια καλημέρα αντάμα.
Να περνάς όμορφα παρά τα όσα ανάποδα. Γιατί ανάποδα πάντα θα υπάρχουν. Δεν είναι δίκαιο και σωστό λοιπόν να υπάρχουν και ανάλογα καλά;
Χαίρεστε!!!!
προσοχή στην απόλυτη κυριαρχία του "μαύρου",μαύρε γάτε...μην αφήνεσαι τόσο στην επιρροή του...επικίνδυνο...πρόσφατα διάβαζα ότι το 2020,η κατάθλιψη θα είναι το δεύτερο αίτιο νοσηρότητας και θνησιμότητας μετά τις καρδιαγγειακές παθήσεις...ωστόσο,επειδή ο καθένας έχει δικαίωμα στην προσωπική επιλογή και τρόπο "καταστροφής της ζωής του",μπορείς ν' αγνοήσεις τα παραπάνω...δε θα ήθελα να χαρακτηριστώ επ' ουδενί,αυτόκλητος σωτήρας...άλλωστε πιστεύω ότι το "μαύρο",ο πόνος και η οδύνη,μπορούν ν' αναδείξουν ακραία και ακέραια την εσωτερική μας ελευθερία,αρκεί να τα αντέχουμε...
http://hrtstvrs.blogspot.gr,thalassa,promitheas
Καλημέρα! Ίσως το μπλογκ να μού χρησιμεύει -από μιαν άποψη - και σαν βαλβίδα ασφαλείας, σχετικά με το "μαύρο".. ίσως και να είμαι καμένο χαρτί... ποιός ξέρει;
¨Σας ευχαριστώ πάντως για τη συμπάθεια. Καλή και όμορφη Κυριακή εύχομαι.
Ακόμα ένας που γεύτηκε την άσχημη πλευρά του 2008? Join the club. Το μόνο θετικό έτσι όπως το βλέπω εγώ είναι ότι όταν χτυπήσεις πάτωμα the only way is up.....που θα πάει θα γυρίσει αυτός ο τροχός.
Εχεί ωραία μέρα τουλάχιστον σήμερα, για βόλτες. Ο ηλιος κάνει πάντα λίγο καλό στην ψυχολογία.....or so they say.
κι εγώ σε μαυροαγαπάω :)
Νεύρα, ((((Μαράκι)))), σάς έχω τραγουδάκι...
Καλησπέρα Γατούλη!!πολύ ωραίο αυτό το στοιχάκι σας...πολύ γλυκούλι..μου θυμίζει τα στοιχάκια που γράφαμε στο Γυμνάσιο..κάποτε.. άχ....πολύ ωραίο...Αθανασία.
Και να δεις πως το' πε προχθες μια συναδελφος που ολα πηγαιναν σκατα στη δουλεια...."Σαν πλαγια γαμωτα ειμαστε ολοι σημερα"...
Καλησπερα ΜΑΥΡΕ γατε...
Και να δεις πως το' πε προχθες μια συναδελφος που ολα πηγαιναν σκατα στη δουλεια...."Σαν πλαγια γαμωτα ειμαστε ολοι σημερα"...
Καλησπερα ΜΑΥΡΕ γατε...
Καλό το τραγουδάκι, αλλά εμένα με βοήθησε περισσότερο μια βόλτα στην Περαία, περπάτημα στην αμμουδιά και μάζεμα κοχυλιών. Τώρα πίσω στην πραγματικότητα δυστυχώς :-(
Καλησπέρα Ηλιαχτίδα μου- εκεί περίπου είναι η νοητή μου ηλικία, 15-16 - άσε τί λέιε η ταυτότητα Σ;))))
(((Παράλογο))), όχι ρε γαμώτο! Δεν είμαστε σαν γαμώτα! Είμαστε γαμώ τα παιδιά Σ;))))
Νεύρα μου, τέτοια όμορφη ημέρα που είχε θα ήταν έγκλημα να κάτσεις μέσα μπροστά σε μιαν οθόνη. Μακάρι να ξεκινούσα κι εγώ να πάω στη Θάλασσα...
Καλό βράδυ, καλή εβδομάδα από αύριο
Δημοσίευση σχολίου