νιΏσε με- τΏρα!
Νιώσε με
άσε με νa 'ρθώ κοντά σου
δως μου λίγη ζεστασιά σου
δεν υπάρχει Xρόνος
"σήμερα" είναι αργά
"αύριο" είναι ψέμα
άγγιξέ με
τώρα!
.
16 Ιαν 2008
Νιώσε με
άσε με νa 'ρθώ κοντά σου
δως μου λίγη ζεστασιά σου
δεν υπάρχει Xρόνος
"σήμερα" είναι αργά
"αύριο" είναι ψέμα
άγγιξέ με
τώρα!
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
Συγκλονιστικο ποιημα....κατευθειαν για Νομπελ...
Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας πω ότι σας απάντησα :}}
Eπίσης,
τί τώρα τί μετά τί ποτέ :}
τώρα στα υπέροχα...
και όχι δικά μου
εμείς οι άνθρωποι προσπερνάμε βιαστικά...
ότι θα έπρεπε να μη μας προσπεράσει...
και αν θε να θα ρθεί, αλλιώς θα προσπεράσει...
Στην επόμενη επίσκεψή μου καλύτερα κάθε αύριο και καλύτερα, το εναντίον του κάθε χρόνο και χειρότερα...
Σ;}}}}! Πολύ καλό!!
Την καλησπέρα μου και σ΄ευχαριστώ, καλή συνέχεια!
"σήμερα" είναι αργά
κι "αύριο" είναι ψέμα
Πράγματι σήμερα είναι αργά (αν το σήμερα είναι το χτες χώρισα) και το αύριο (σήμερα) είναι ψέμα, ίσως και όλα να είναι ψέμα
Επειδή με αντελήφθεις, νέα απάντηση, ωχ συγνώμη, νόμιζα ότι σχολίαζα στον Μαύρο γάτο...
Συγχώρα με για την παρωδία μου, αλλά με έκανες να χαρώ με τα σχόλιά σου
και συνεχίζουμε με κάτι δικό μου :}}
Θυμάσαι ένα τραγουδάκι που έλεγε η Δήμου, δεν πιστεύω, ε! αυτό...
χιχι! Καθόλου δικό μου...
Αλλά στο λόγο μου την επόμενη φορά με αποκλειστικά δικό μου for you :}
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ!!
Απάντηση οχι εξετελέσθη(ει)
εκτελέστει και πάω να αυτοαναρτηθώ...
Εσύ LOs Mαυρε γάτε εκεί,
Όπως θα κατάλαβες η παρωδία (μου) συνεχίζεται... αποτελείται από αυτοτελή μέρη, για τετοια αυτοτέλεια μιλάμε
Νιώσε με
το ψέμα φτάνει
αργεί...
τι γρήγορα που έρχεται :}}}}
Καλό;
Πές καλό!!
Με ευγένια )Ole! Λος Λος Λος!!!
Σ;-)))
Πάω τώρα έ, εσύ μείνε εδώ!
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΟΒΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ Σ" ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ!
Άγγιξέ με...
Σ;Ο)
Καλησπέρα! Όμορφα τα αγγίγματά σας... ευχαριστώ Σ:-))))
Οι ψευδαισθήσεις μας ενίοτε μας κάνουν να ζούμε. Πότε αρχιζει το ματσ ή τέλειωσε και στη σχετικότητά του δεν απασχόλησε το χρόνο μου;;
Άρχισε... τέλειωσε... πέρα βρέχει ο Γάτος
Σ;ο))))
Πατάρια
Πατάρια συρρικνώνονται γιατί αφορίζουν βάναυσα
Μια έγκυρη ευταξία
Όποιος τα επινόησε, ερμηνεύοντας μια άρια,
Ανατέλλει σε μιας κλίμακας βουβής
Την αλίμνια απαξία
Βαριά και μολυβένια μυρωδιά
Πατάρια μες στο χώμα της βροχής
Εκεί όπου η πατριδογνωσία υφίσταται την καθίζηση
Των στέρεων σωμάτων της ευχής…
Και η λοχεία κρέμεται σαν άγκιστρο σε κόγχη
Περιτομής που θάλλει
Σαν έμβρυο ύψιστης μεταβολής…
Πατάρια που θυσίασαν τις κρύπτες τους
Σαν έμβολα τυφλής ιέρειας
Στους οιωνούς μιας άριστης επιτομής της γης…
από τη συλλογή μου, "τα όνειρα καπνίζουν"
Δημοσίευση σχολίου