3 Ιουν 2007

O ΕΠΙΛΟΓΟΣ

.
Γυρίζω άδειος, στο άδειο σπίτι, που κάποτε ήταν το σπίτι μας
πιό πέρα, ένα μαύρο σκυλί ουρλιάζει τη μαύρη νύχτα
σε μιαν έρημη αυλή

πώς περνάει ο καιρός, Φιλάκι, πάνε σχεδόν δυό χρόνια πιά
πώς αλλάζουν οι ζωές των ανθρώπων
τα πάντα κυλούν, και τίποτα δεν μένει

ξημέρωμα Κυριακής, σχολούν τα γλέντια των γάμων
-να ζήσετε, να ευτυχήσετε, καλούς απογόνους - και στα δικά σας

μα εγώ δικό μου τίποτα δεν έχω πιά
όλα, ήσουν εσύ


πώς αλλάζουν οι καιροί, Φιλάκι,
τα πάντα κυλούν, τίποτα δεν μένει,

μού ΄χες υποσχεθεί να μού κάνεις γατάκια, θυμάσαι

έμαθα προχτές ότι παντρεύτηκες, και γέννησες κι ένα παιδί, άραγε τί με νοιάζει,
που το παιδί σου δε μού μοιάζει;
.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Ο Επίλογος" (w 2005, p 2007)

Katerina ante portas είπε...

Eίπαμε και συ εποίησας!!

(Μήπως μπορεί να έχω τον ήχο πλάγιο τουρκικό στο email μου καθότι καλό το Youtube αλλά καλύτερος ο ήχος; Αν γίνεται βέβαια..)