ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΥΜΑΙΑ, ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
.
Αεροπλάνα έρχονται και φεύγουν, ήτανε μια φορά
από την Άνω Πόλη Κάστρα φέγγουν, ήτανε μια φορά
καθόμουν στο υγρό τσιμέντο, χάϊδευα τα μακριά μαλλιά σου
σού τραγουδούσα, σφιχτά στην αγκαλιά μου σε κρατούσα
μη μού κρυώσεις, ήταν μια φορά
πόσο σε αγαπούσα
ήτανε μια φορά
την ώρα που ματώνει ο Ήλιος, και βυθά
ήταν χειμώνας, και φυσούσε, κι είχε κρύο, ήτανε μια φορά
εμείς οι δύο
5 Ιουνίου 2007
Αεροπλάνα έρχονται και φεύγουν, ήτανε μια φορά
από την Άνω Πόλη Κάστρα φέγγουν, ήτανε μια φορά
καθόμουν στο υγρό τσιμέντο, χάϊδευα τα μακριά μαλλιά σου
σού τραγουδούσα, σφιχτά στην αγκαλιά μου σε κρατούσα
μη μού κρυώσεις, ήταν μια φορά
πόσο σε αγαπούσα
ήτανε μια φορά
την ώρα που ματώνει ο Ήλιος, και βυθά
ήταν χειμώνας, και φυσούσε, κι είχε κρύο, ήτανε μια φορά
εμείς οι δύο
5 Ιουνίου 2007
1 σχόλιο:
Μακάρι να χαμε όλοι αυτήτ τη θέα και αυτη την παρέα, τα αγαπημένα μας απογέυματα...Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου