ΠΑΡΆΞΕΝΟΣ ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ Ο ΚΌΣΜΟΣ...
... ολόκληρα νησιά εξαφανίζονται, και μένει μόνο ένα πετραδάκι στο βάθος μιας τσέπης...
παράξενη που είναι η ζωή
ολόκληροι άνθρωποι εξαφανίζονται, και μένει μόνο ένα πετραδάκι στο βάθος μιας καρδιάς
.
εξαφανίστηκες κι εσύ
σίγουρα, έγινες πετραδάκι,
πονάς κάπου κάπου
όταν η καρδιά χτυπάει δυνατά
5 σχόλια:
Τουλαχιστον αυτο το πετραδακι ειναι αρκετο για την ιστορια της μνημης...
μαυρε γατε ολο βλακειες λες.εισαι ενας αχρηστος.αμα δε γραφεις πολιτικη μπουρδολογια πετας μια φραση και ξεμπερδεψες.αν δεν εχεις να πεις κατι μη γραφεις.μπλογκοδιαρροια σε επιασε;αντε τρεχα σε κανενα μπλογκογιατρο..
Πολύ όμορφο, θα ήθελα να το είχα γράψει κι εγώ...
Ενα βότσαλο στη λίμνη...
Πολύ όμορφο, πυκνό, δυνατό, απεσταγμένο !
Δημοσίευση σχολίου